Fiziksel hastalık nedeni ile hastanede yatan hastaların intihar riski açısından değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada, bir üniversite hastanesinde fiziksel hastalık nedeni ile yatan hastaların intihar riski açısından değerlendirilmesi amaçlandı.Araştırmanın örneklemini genel kliniklerde yatan 186 birey oluşturdu. Araştırmanın verileri Bilgi formu, Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği ve İntihar Olasılığı Ölçeği uygulanarak toplandı. Verilerin istatistiksel analizinde iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi, Man Whitney U testi, Varyans analizi, Tukey testi ve Kruskall-Wallis testi kullanıldı.İntihar riskinin değerlendirilmesi açısından örnekleme alınan hastaların yaş ortalamaları 46,02 ± 15,34 olup, % 47,3' ü kadın, % 32,3' ü ilkokul mezunu, % 81,7' si evli ve % 71,5' inin gelir durumu gidere eşitti. Hastaların % 80,1' i intihar açısından orta derecede riskli, % 16,1' i ise yüksek derecede riskli olarak tespit edildi. Özellikle 18-30 yaş grubunda, lise mezunu, ekonomik durumu yetersiz, sigara kullanan, son 6 ay içerisinde bir kayıp yaşadığını belirten, onkoloji kliniğinde yatan ve Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeğinden yüksek puan alan hastaların intihar açısından daha fazla risk taşıdıkları belirlendi. Hastaların Hastane Anksiyete ve Hastane Depresyon Ölçeği puanları yükseldikçe intihar riskinin arttığı görüldü.Bu çalışmanın sonucunda fiziksel hastalık nedeni ile genel kliniklerde yatan hastaların tamamının intihar riski açısından risk taşıdıkları saptandı. Özellikle genç yaşta olan, ekonomik durumu yetersiz, kayıp yaşamış, sigara kullanan, depresyon puanı yüksek olan ve onkoloji kliniklerinde yatan hastaların intihar riski açısından daha dikkatli değerlendirilmesinin gerekli olduğu belirlendi. Bu nedenle genel kliniklerde çalışan hemşirelerin intihar riskinin değerlendirilmesinde primer olarak rol alabilecekleri düzenlemelerin yapılması önerildi.

This study aimed the assessment of inpatients with physical illness in a university hospital in terms of suicide risk.186 individuals staying in the general clinics constituted the sample of the study. The data of the study was gathered by the implementation of Information Form, Hospital Anxiety and Depression Scale and Suicide Probability Scale. The test of significance of the difference between two means, Man Whitney U Test, Analysis of Varience, Tukey Test, Kruskall-Wallis Test were used in the statistical analysis of the data.The average age of the patients considered as sample in terms of assessment of suicide risk was 46,02 ± 15,34 and %47 of them were women, %32,3 were primary school graduate, %81.7 were married and the income statue of %71,5 of them was equal to the expense. %80,1 of the patients were confirmed as moderate risky and %16,1 of them were as high risky in terms of suicide. Especially the patients at 18-30 age group, having high scool graduate and inadequate economic conditions, smoking, stating a loss in the last 6 months, staying in the oncology clinic and getting a high point from Hospital Anxiety and Depression Scale were defined as having more risk in terms of suicide. It was observed that the more point the patients get from the Hospital Anxiety and Depression Scale, the more suicide risk they have.As a result of this study, all of the inpatients with physical illnesses staying in the general clinics were determined to have suicide risk. It was defined that the patients especially at early ages, having inadequate economic conditions, having had a loss, smoking, having a high point of depression and staying in the oncology clinics need to be evaluated more carefully in terms of suicide. Therfore, regulations enabling nurses working in the general clinics to be able to take role primarily in the assessment of suicide risk were recommended to be made.