K3XF kanal eğelerinin resiprokal, adaptif ve rotasyonel hareketli preparasyon sistemleriyle kullanımlarının apikalden taşan sıvı ve debris miktarına etkilerinin in-vitro olarak incelenmesi

Abstract

Bu in-vitro çalışmanın amacı, K3XF eğe sisteminin resiprokal, adaptif ve tam rotasyonel hareketle, el eğelerinin ise step-back tekniğiyle kullanımı sırasında apikalden taşan sıvı ve debris miktarlarının incelenmesidir.Çalışmamızda 80 adet çekilmiş alt premolar insan dişi kullanıldı. Dişler rastgele 4 gruba ayrıldı (her grupta 20 diş). Kök kanalları K3XF eğeleri kullanılarak resiprokal, adaptif ve rotasyonel hareket kinematikleriyle şekillendirildi. Kontrol grubu olarak K-tipi paslanmaz çelik eğeler step-back tekniğiyle kullanıldı. Bi-distile su irrigasyon solüsyonu olarak kullanıldı. Apikalden taşan debris önceden tartılmış Eppendorf tüplerinde biriktirildi ve kurutulduktan sonra debris ağırlığı elektronik tartı ile ölçüldü. Taşan irrigasyon solüsyonunun miktarı ise Eppendorf tüplerin kapağına yerleştirilen 27 gauge iğnelerin kanüllerinde biriken sıvının 0,01 ml kalibreli insülin şırıngaları kullanılarak ölçülmesiyle belirlendi.Elde edilen veriler Kruskal-Wallis testi ve Mann-Whitney U testi ile istatistiksel olarak analiz edilerek yanılma düzeyi 0,05 olarak alındı.Sonuç olarak, K-tipi paslanmaz çelik eğe grubu en yüksek debris taşması gösterdi ve diğer gruplarla karşılaştırıldığında bu farklılık önemli bulundu (p<0,05). Resiprokal, adaptif ve rotasyonel hareketler benzer miktarda apikal yönde debris taşırdı (p>0,05). Gruplara ilişkin sıvı taşması incelendiğinde ise gruplar arası farklılık istatistiksel olarak önemsiz bulundu (p>0,05).Anahtar Kelimeler: Adaptif hareket, Debris taşması, İrrigasyon, K3XF, Kinematik, Resiprokasyon

The purpose of this in-vitro study was assessing the effect of K3XF file systems' usage with reciprocal, adaptive and rotational kinematics and hand files with step-back technique on apical extrusion of debris and irrigation.In our study, 80 extracted mandibular premolars were used. Teeth randomly assigned 4 groups (20 teeth per group). The root canals were instrumented with K3XF file using the following movement kinematics: reciprocating motion, adaptive motion and continuous rotation. As the control group, K-type stainless steel instruments were used with step-back technique. Bidistilled water was used as irrigant. Debris extruded apically during instrumentation was collected in pre-weighed Eppendorf tubes, and after drying, the mean weight of the debris was assessed with an electronic balance. The amount of extruded irrigation solution was calculated with collecting the extruded irrigants from the 27-gauge needles's cannula which is at the caps of the Eppendorf tubes, with the calibtared 0.01 ml insulin syringes.The data were analysed statistically using Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests with the significance level set at p<0.05.The K-type stainless steel instrument group produced the highest mean extrusion value, and this was significantly greater when compared with other groups (p<0.05). Reciprocating, adaptive and continuous rotation motions produced similar amounts of debris extrusion (p> 0.05). There was no stattistically diffences between the groups in terms of irrigant extrusion (p > 0,05).Keywords: Adaptive motion, Debris extrusion, Irrigation, K3XF, Kinematics, Reciprocation