Sölomik sıvının streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş sıçanlarda yara iyileşmesi üzerine etkisi

Abstract

Yara iyileşmesi oldukça kompleks ve her basamağı tam olarak açıklanamamış bir süreçtir. Toprak solucanlarından elde edilen sölomik sıvının antibakteriyel ve antiinflamatuar özellikleriyle ilgili çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışmada sölomik sıvının diyabetik yara üzerine etkilerini bazı biyokimyasal parametreler ve histopatolojik sonuçlar üzerinden incelemeyi amaçladık.Bu çalışmada 300-350 g ağırlığında Wistar albino türü 50 adet erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar rastgele seçilerek 5 gruba ayrıldı. Grup I (Kontrol), Grup II (Sölomik sıvı), Grup III (Nitrofurazon), Grup IV (Sölomik sıvı + Nitrofurazon), Grup V (Sham). Sıçanlarda streptozotosin ile diyabet oluşturuldu. Streptozotosin uygulamasının 10. gününde kontrol grubu hariç diğer grupların sırt bölgesine tam kat cilt kesisi yapıldı ve primer olarak kapatıldı. Yara oluşturulan sıçanlara topikal tedavi uygulandı. Tedavinin 7. gününde kan ve doku örnekleri alındı. Kan örneklerinde MDA, SOD, CAT ve GSH-Px seviyeleri ELİSA yöntemiyle ölçüldü. Doku örneklerinde VEGF, IL-1, TNFα ve neopterin seviyeleri PCR ile tespit edildi. Ödem, makrofaj, fibroblast ve epitelizasyon skorları ise histopatolojik olarak belirlendi. İstatistiksel değerlendirmede SPSS programı (versiyon 22.0) kullanıldı. Verilerin analizi Kuruskal–Wallis ve Man Whitney U Testleri ile değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık p<0,05 olarak kabul edildi.Sölom grubunun MDA değerleri diğer gruplardan daha düşük bulunurken (p<0,05), SOD, CAT ve GSH-Px değerleri ise yüksek ölçüldü (p<0,05). VEGF değerlendirmesinde sölomik grubun sonuçları diğer tüm gruplara göre yüksek olduğu gözlendi (p<0,05). Sölomik grubun IL-1, TNFα ve neopterin seviyeleri ise sölom+nitrofurazon grup ve sham grubundan daha düşük bulunurken (p<0,05), nitrofurazon grup ile anlamlı bir fark bulunmadı (p˃0,05). Histopatolojik değerlendirmeler sonucunda yara iyileşmesi skorlarına göre sölomik grup epitelizasyon ve fibroblast yönünden diğer tüm gruplardan yüksek olduğu bulundu (p<0,05). Sölomik grup makrofaj ve ödem açısından sölom+nitrofurazon grup ve sham gruptan daha düşük ölçülmüş (p<0,05), nitrofurazon grup ile benzer özellikte bulundu.Sonuç olarak deneysel biyokimyasal ve histopatolojik çalışmadan elde edilen veriler sölomik sıvının yara belirteçleri üzerine önemli düzelmeler sağladığını göstermiştir. Ancak daha ileri çalışmalar ile bunun desteklenmesi gereklidir.Anahtar Kelimeler: Sölomik sıvı, Yara iyileşmesi, Antioksidan, Sitokinler, VEGF

Wound healing is quite complex and each step is a completely unexplained a process. Studies on the antibacterial and antiinflammatory properties of coelomic fluid that is obtained from soil worms are available. In this study, it aimed to investigate the effects of coelomic fluid with some biochemical parameters and histopathologic results on diabetic wound.In this study, 50 male average weight of 300-350 g Wistar albino rats were performed. The rats were randomly divided into 5 groups. Group I (Control group), Group II (coelomic fluids), Group III (Nitrofurazone), Group IV (coelomic fluids + Nitrofurazone), Group V (Sham group). Rats were created diabetes by streptozotocin (STZ). On the 10th day of streptozotocin application, full thickness skin incisions were made in the dorsal region of the other groups except control group and it was closed primarily with a single suture. Rats that were wounded were treated topically. Blood and tissue samples were taken on the 7th day of treatment. MDA, SOD, CAT and GSH-Px levels in blood samples were measured by ELISA method. Levels of VEGF, IL-1, TNFα, and neopterin in tissue samples were determined by PCR. Edema, macrophage, fibroblast and epithelialization scores were determined histopathologically. SPSS program (version 22.0) was used for statistical evaluation. Kuruskal-Wallis and Man Whitney U Tests evaluated the analysis of the data. Statistical significance was accepted as p<0.05.MDA values of coelomic groups were lower while SOD, CAT and GPx values were higher than the other groups (p<0.05). In the VEGF evaluation, the results of the coelomic group were observed to be higher than the other groups (p<0.05). IL-1, TNFα, and neopterin levels of the coelomic group were lower than the sham group and coelomic+ nitrofurazone groups (p<0.05) and no significant difference was found between the nitrofurazone group (p˃0.05). In terms of wound healing scores that are revealed histopathologic evaluations, epithelialization and fibroblast of coelomic group were higher than the other groups (p <0.05) Coelomic groups in terms of macrophage and edema was found lower than sham group and coelomic + nitrofurazone group and was observed to be similar to nitrofurazone group (p<0,05).In conclusion; obtained data from studies of experimental, biochemical and histopathology of coelomic fluids have shown significant improvements in wound markers. However, the advance works should be to this support.Keywords: Coelomic fluids, Wound healing, Antioxidant, Cytokines, VEGF