Sivas ilinde bir lisede bulunan öğrencilere verilen kişisel bakım eğitiminin öz benlik saygısı üzerine etkisi: Çocuk hakları boyutuyla değerlendirilmesi

Abstract

Bu araştırma, öğrencilere verilen kişisel hijyen eğitiminin benlik saygısı ve öz bakım gücü üzerine etkisini çocuk hakları boyutuyla değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, eğitim öncesi ve sonrası ön test-son test şeklinde deneysel/ müdahaleli bir çalışmadır. Araştırmaya katılan 140 öğrencinin verileri, Kişisel Bilgi Formu, Rosenberg Benlik Saygısı(RBSÖ) ve Öz Bakım Gücü Ölçeği(ÖBGÖ) toplanmıştır. Ölçeklerin uygulanmasından sonra grup eğitimi yapılarak 21 gün sonra ölçekler tekrarlanmıştır. Veriler Kolmogorov-Smirnov, Wilcoxon testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis varyans ve Spearman kolerasyon analiziyle değerlendirilmiştir. Öğrencilerin %52,9'u kadın, annelerin %57,4'ü, babaların %57,1'i ortaöğretim ve üzeri mezun, annelerin %87,9'u ev hanımı, babalarının %42,9'u serbest meslek sahibiydi. Katılımcıların %80,7'sinin çekirdek ailede, %60,7'sinin ailesinin yanında yaşamakta olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin eğitim öncesi-sonrası RBSÖ puan ortalaması sırasıyla 29,25±5,72; 31,50±3,44'dür. ÖBGÖ puan ortalamaları eğitim öncesi-sonrasında sırasıyla 84,11±21,89; 117,31±5,41'dir. Eğitim öncesi-sonrası iki ölçek puan ortalamaları arasında fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p= 0,001). Kadın-erkek ve annesi eğitimli olan öğrencilerin kendi içlerinde RBSÖ ve ÖBGÖ'nin eğitim öncesi ve sonrası puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Tek kardeşi olan öğrencilerin ÖBGÖ'nin eğitim öncesi-sonrası puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0,022). Katılımcıların benlik saygısı ile öz bakım gücü ölçeklerinin puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanamamıştır (p=0,061; r= -0,420). Verilen eğitim, katılımcıların benlik saygısı ve öz bakım gücünü olumlu etkilemiştir, Bu bağlamda, hijyen, çocuk hakları ve sağlık hakkına yönelik eğitimlerin düzenlenmesi önerilmektedir.

This research was conducted to evaluate the effect of personal hygiene training given to students on self-esteem and self-care agency in terms of children's rights. This study is an experimental/interventional type in the form of pre-test and post-test with before and after trainings. The data of 140 students participated in the research the Personal Information Form, the Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES) and the Self-Care Agency Scale (SCAS). After the implementation of the scales, group training was conducted and the scales were repeated 21 days later. Data were analyzed Kolmogorov-Smirnov, Wilcoxon test, Mann-Whitney U test, Kruskal Wallis variance and Spearman correlation analysis. 52,9% of the students were female, 57,4% of their mothers, 57,1% of their parents graduated from secondary education and over, 87,9% of their mothers were housewives; 42.9% of their fathers were self-employed. It has been determined that 80.7% of the students live in a small family, and 60.7% live with their family. he mean pre- and post-training RSES scores of the students are 29.25±5.72 and 31.50±3.44, respectively. The mean pre- and post-training SCAS scores of the students are 84.11±21.89 and 117.31±5.41, respectively. The difference between the two pre-and post-training scale mean scores was statistically significant (p=0.001). There was a statistically significant difference between pre-and post-training mean scores of RSES and SCAS (p<0.05) in students who were male-female and whose mothers were educated. There was a statistically significant difference between the mean pre-and post-training SCAS scores of the students who had single siblings (p=0.022). There was no statistically significant relationship between the mean scores of self-esteem and self-care agency scales (p=0.061, r=-0.420). The given training positively affected the participants' self-esteem and self-care agency. In this context, it is recommended to organize trainings towards hygiene, children's rights and the right to health.