Ortaçağ Doğu Hıristiyanlığında mistik hayat

Abstract

Monastisizmin kaynağına baktığımızda, onu, koğuşturmanın korkusundan güçlü bir şekilde etkilenen, sıradan meşguliyetlerini terk eden, kendilerini güvenlik için dağlara, ıssız çöllere ve yeryüzünün karanlık mağaralarına çeken, doğuda erken dönem Hıristiyanlarının yarattığını keşfederiz. Ancak monastisizm ideali bir yol olarak istisnasız bir şekilde Yahudi, Pagan veya Hıristiyan olsun neredeyse dünyanın tüm dinlerinde bulunur. Doğu'da Kilise'nin ilk doktorları İskenderiye'li Clement ve Origen inziva hayatını övdüler. Onlar, kişinin arınması ve kendisini Tanrı'ya adamasının gerekli koşulunun bir insanın düşüncelerini ve tutkularını kontrol etmesinden geçtiğini ifade ettiler. Mısır'da ilk ve en önemli hermitlerden biri St. Antony örneği, birçoğunu münzevi hayatı kabul etmesi için ikna etti. Birçok kişi çölde ıssızlığı ve münzevilerin bu yolunu takip etti ve çok geçmeden çölü adeta akrabalarını terk eden ve kendilerini semanın tabiiyetine adayan keşişlerden bir şehir olan Mısır'ın dağlarında manastırlar teşekkül etti.Doğu manastırcılığı, çoğunlukla ifade edildiği gibi iki şekilde gelişti: cenobitik hayat ve hermit hayatı. Öncekiler, onların düzenli kurallar ve disiplin altında yaşayışlarından dolayı; sonrakiler de onların kendi bireysel usullerini düzenlemekte ki aşırı taassuplarından ve birbirleri ile hiçbir münasebette bulunmamalarından dolayı bu şekilde adlandırıldı. Aziz Antony, hermit hayatının kurucusuydu. Cenobitik hayat ise ilk manastır ?Kural?ını tesis eden Aziz Pachomius ile başlatıldı. Biraz sonra Aziz Basil bir başka ?Kural? tanzim etti ve bu tüm doğuda Pachomius'un ?Kural?ının yerine geçti. Küçük Asya'da Aziz Basil'in etkisi altında, doğu monastisizmi gelişimini tamamladı ve son şeklini aldı. Suriye ve Mezopotamya'nın keşişleri ise uzun bir zaman birbirlerinden ayrı olarak ve her biri kendi yolunda, bir baş keşişin hükmü olmaksızın yaşadı. Anadolu'da, Suriye'de ve Filistin'de manastır hayatının yayılması müthiş bir literatürü de beraberinde getirdi.Hıristiyanlıktan önce ve erken doğu Hıristiyanlığında, inziva hayatının ne ifade ettiği bu çalışmanın konusunu teşkil etmektedir.

When we trace monasticism to its source, we discover that it originated with the early Christians in the East, who, powerfully influenced by the dread of persecution, abondened their ordinary avocations, and betook themselves, for safety, to the mountains, the solitary deserts, and gloomy caverns of the eart. But ideal of monasticism as a system is found all the religions of the world almost without exception be they Jewish, Pagan, or Christian. The first doctors of the church praised this ascetic way of life: Clement of Alexandria and Origen in the East. They described the control of a person?s thoughts and passions as a necessary condition for one?s purification and dedication to God. The example of St. Antony one of the first and most famous hermits in Egypt persuaded many to take up solitary life. Many follewed this path of ascetics and solitude in the desert and soon monasteries born in the mountains of Egypt where the desert became a city of monks who left their own people and registered themselves for citizenship in the heavens.Eastern monasticism developed under two different forms: the life of the cenobitic; and the life of the anchorite, strictly so called. The former so called from the circumstance of their living under regular rules and discipline; the latter from their extraordinary fanaticism in regulating their own individual observances and holding no intercourse with each other. St. Antony was the founder of the life of the anchorite. The life of the cenobitic was begun by St. Pachomius, who instituted the first monastic ?Rule?. A little later on St. Basil the Great drew up another ?Rule? which was adopted throughout the East and supplanted the ?Rule? of St. Pachomius. In Asia Minor, under the influence of St. Basil, Eastern monasticism completed its development and took its final shape. The monks of Syria and Mesopotamia for a long time lived apart from one another and in his own way without rule of superior. The spreading of monastic life in Asia Minor, Syria, Paletsine brought with it abundant literature.Before Christianity and in the early eastern Christianity, what does means of ascetic life makes up the subject of this study.