Motorsal beceri öğretiminde değişik ön alıştırma türlerinden hangisinin daha etkili ve kalıcı olduğuna ilişkin bir araştırma

Abstract

IV ÖZET MOTORSAL BECERİ ÖĞRETİMİNDE DEĞİŞİK ÖN ALIŞTIRMA TÜRLERİNDEN HANGİSİNİN DAHA ETKİLİ VE KALICI OLDUĞUNA İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA Beden eğitimi ve spor alanında en çok kullanılan öğretme yöntemleri tümdengelim ( bütün ) metodu, tümevarım ( parçadan bütüne ) metodu ve oyun formundaki alıştırmalardır. Araştırma, bu öğretme yöntemlerinden hangisinin daha etkili olduğuna dair bir çalışmadır. Bu amaçla 8-10 yaşlar arasında 29 kız - 45 erkek toplam 74 denekte, grupların oluşturulmasına yönelik bazı motor yeteneklerdeki ön testler alındı. Deneklerin testlerden elde ettikleri toplam puanlara göre 4 grup oluşturuldu. Gruplardan biri kontrol grubu olarak ayrıldı, diğer gruplara üç farklı yöntemle, değişik motor becerilerin yer aldığı istasyonun öğretimine yönelik çalışma yaptırıldı. İki aylık eğitim süreci sonucunda deneklerin istasyonda ön test ve son test değerleri, motor testlerdeki son test değerleri alındı. İstasyon testinde, kontrol grubu için ön test ve son test değerleri için t = 2,35 P<0,05, Tümdengelim metoduyla çalışan grup için t = 3,03 P<0,005 düzeyinde anlamlı bir fark bulundu. Grupların karşılıklı ` t ` testi değerleri ve ilişki düzeylerinde anlamlı bir fark bulunamadı. Motor yeteneklerdeki testlerin toplam puan sonuçlarında tüm gruplar için P<0,05 düzeyinde anlamlı fark olduğu ortaya çıktı. Grupların karşılıklı tek yönlü varyans analizlerinde motor yeteneklerdeki test sonuçları için (F=l,54 P=0,21), istasyon test sonuçları için (F=l,07 P=0,36) anlamlı bir fark bulunamadı. Araştırma sonucunda, oyun formunda metotla çalışan grubun daha başarılı olacağına dair denencemiz doğrulanmadı. Testlerden elde edilen verilerde tümdengelim metoduyla çalışan grubun diğerlerinden fazla ilerleme yaptığı görüldü. Motor testlerin sonuçlarının tüm gruplarda ilerleme göstermesi, yöntemler farklı da olsa hareket eğitiminin önemini gösterdi. ANAHTAR KELİMELER : Öğrenme, Öğretme, Motor Öğrenme, Motor Beceri, Motor Gelişim, Öğretme Metodları

SUMMARY A STUDY ABOUT THE EFFECTIVENESS AND DURABILITY OF VARIOUS KINDS OF PRE EXERCISES IN THE MOTOR SKILL TEACHING In the field of Physical Education and Sport, most frequently used teaching methods are all to parts, to all method and drills as playing format. Investigation, is the study on which teaching method is more effective. For this purpose, in 74 subject (29 girls - 45 boys) aged between 8-10, pre-test on given motor abilities were applied in order to separated subjects in four groups. One of the groups was control, while the others subjected to three different motor performance circuits separately for each group. At the end of 2 months training period pre-test and post-test results of subjects were recorded. In the circuit test, no difference between pre-test and post-test results found in the control group (n=18, t=2.35 PO.05). However, there was a significant difference in `all to parts group` (n=19, t=3.03 P<0.05). There was no difference in the pre-test and in the post-test results between groups. In that total scores of motor performance, significant differences were found between pre-test and post-test results in each group. In both test there were no difference in one way ANOVA (Analysis of Variance). For the motor ability test results ( F=l,54 P=0,21), for the circuit test results ( F=l,07 P=0,36). In conclusion, our hypothesis on possibility of higher achievement in motor performance in the `playing format group` was rejected. All to parts group showed a higher increase in motor performance than the other groups. The importance of movement education is obviously revealed as the results of motor test showed improvement for all groups indecently from teaching methods. KEY WORDS: Learning, Teaching, Motor Learning, Motor Skills, Motor Development, Teaching Methods.