Endodontide kullanılan farklı irrigasyon ajanlarının human osteoblast ve human gingival fibroblast hücrelerine sitotoksisite ve genotoksisite etkinliğinin in vitro olarak değerlendirmesi

Abstract

Endodontik tedavide kullanılan irrigasyon solüsyonları periapikal dokularla temas halindedir. Bu maddelerin olası sitotoksik ve genotoksik etkileri ile periapikal dokulara verecekleri hasar açısından değerlendirilmesi önem taşımaktadır.Bu çalışmanın amacı, endodontik tedavide irrigasyon solüsyonu olarak kullanılan çeşitli materyallerin XTT testi yöntemi ile human gingival fibroblast hücre hattı ve human osteoblast hücre hattı üzerindeki sitotoksik etkilerini değerlendirmek, olabilecek olası genotoksik etkiyi ise 8-OHdG kiti kullanarak tespit etmektir. Çalışmamızda, 4 farklı irrigasyon solüsyonunun sitotoksik ve genotoksik etkisi değerlendirilmiştir. Bu materyaller NaOCl, kitosan, propolis ve humik asit'tir. Çalışmada kullanılan her bir kimyasal için hazırlanan örnekler 24 kuyucuklu hücre kültürü plaklarına yerleştirilmiş ve üzerine 1 ml (mililitre) kültür ortamı DMEM (Dulbecco's Modified Eagle Medium) ilave edilmiştir. Elde edilen örnekler 4. ve 24. saatlerde toplanmış, hücre canlılık testi için spektrofotometrik olarak ölçülmüştür.Sitotoksisitelerinin değerlendirilmesinde XTT test yöntemi, genotoksisitenin değerlendirilmesinde ise 8-OHdG test yöntemi kullanılmıştır.Human gingival fibroblast hücreleri ve human osteoblast hücreleri üzerine uygulanan her bir solüsyonun kendi içerisinde 4 ve 24 saatlik uygulama sonrası oluşan sitotoksisite karşılaştırılmasında kontrol grubu hariç uygulama süresi arttığında sitotoksik etki de anlamlı derecede artmıştır. İki hücre hattı üzerinde de en sitotoksik materyal NaOCl olmuştur.Human gingival fibroblast hücre hattı üzerinde yapılan genotoksisite karşılaştırılmasında dört solüsyonun oluşturduğu etki arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Yapılan genotoksik hasar sıralamasında NaOCl˃Humik asit˃ Kontrol˃Propolis˃Kitosan şeklinde bir sıralama oluşmuştur. Bu sonuca göre NaOCl en genotoksik solüsyon olarak bulunurken kitosan ve propolis kontrol grubundan da düşük etki göstererek antigenotoksik bulunmuştur. (p˂0.05)Human osteoblast hücre hattı üzerinde yapılan genotoksisite karşılaştırılmasında dört solüsyonun oluşturduğu etki arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.

Root canal irrigation solutions using in endodontic treatments are in close contact with periapical tissues. It is worth to examine the proable cytotoxic and genotoxic effects of these materials to periapical living tissues.The aim of this study is to evaluate the cytotoxic effects of various materials used as irrigation solutions in endodontic treatment on the humangingival and human overblast cell line with the help of XTT method and diagnosing probable genotoxic effect of 8-OHdG kit. These solutions were NaOCl, Chitosan, Propolis and Humic acid. 4 samples from each solution were taken and put into sterile cylindirical polyethelene containers in aseptic conditions as per the instructions by the producer. The discs prepared for each tested chemical were placed in 24 chamber cell culture plates and 1 ml culture medium, DMEM (Dulbecco's Modified Eagle Medium), was added on each of them. The obtained samples were collected after 4. and 24. hours and spectrophotometric measurement for cell vitality was conducted. XTT test method was used for the evaluation of the cytotoxicities. The purpose of this study is to examine the cytotoxic effect of different irrigation solutions with XTT assay on human gingival fibroblast cell line and human osteoblast cell line and to determine the probable genotoxic effect on same cells lines using 8-OHdG methods. In the genotoxicity comparison of the human gingivalfibroblast cells line statistically meaningful differences were found among the effects of these four solutions. In the genotoxic damage grading such a sequence as NaOCl >Humic Acid >Control> Propolis> Citosan was obtained. According to this result NaOCl was found as the most genotoxic solution while it was found antigenotoxic for it showed less effect than citosan and propolis group. In the genotoxicity comparison done on the human osteblast cells line any statistically meaningful difference wasn't found among the effects of these four solutions.