Farklı yüzey değişikliği uygulamalarıyla metal ve seramik braketlerin farklı protetik restorasyon yüzeylerine bağlanma dayanımının değerlendirilmesi

Abstract

Çalışmamızın amacı ağız içi restorasyonlarda kullanılan farklı protetik restorasyon (Monolitik Zirkon ve Empress 2) yüzeylerine metal ve seramik braketlerin farklı yüzey değişikliği işlemleri ile bağlanma dayanımını tespit etmek ve karşılaştırmaktır.Çalışmamız CAD/CAM teknolojisi ile oluşturulan 56 adet Monolitik Zirkon ve 56 adet Empress 2 olmak üzere toplam 112 örnek üzerinde yürütülmüştür. Örnekler Kumlama, Kumlama-Hidroflorik Asit (HF), Kumlama-Hidroflorik Asit (HF)-Silan, Silika Kaplama-Silan şeklinde dört temel yüzey değiştirme işlemine göre gruplanmıştır. Her bir yüzey değiştirme işlemi için 7 adet örnek materyal kullanılmıştır. 56 adet monolitik zirkon örneğin yarısına metal braket, yarısına seramik braket; 56 adet Empress 2 örneğin yarısına metal braket ve diğer yarısına da seramik braket uygulanarak gruplar oluşturulmuştur. Örneklere 37⁰C suda 24 saat bekletilip, 5⁰C ile 55⁰C arasında 500 kez termal siklus uygulandıktan sonra, bağlanma dayanımı testleri uygulanmıştır.Her iki protetik materyal grubunda da en düşük bağlanma değeri sadece kumlama yapılan örneklerde kaydedilmiştir. En yüksek bağlanma değerlerinin silika kaplama ile olduğu, HF uygulanmış yüzeylerde de yeterli bağlanma sağlandığı görülmüştür.Sonuçta Monolitik Zirkon materyaline de çalışma sırasında yüzey değiştirme işlemi uygulanarak iyi bir bağlanma sağlanabilmektedir. Silika kaplama diğer tekniklerin yerini alabilecek potansiyele sahiptir. Ancak Monolitik Zirkon ve Empress 2 materyalleri üzerinde kırılma olabileceğinden braket çıkarılması sırasında dikkatli olunmalıdır.Anahtar Sözcükler: Monolitik Zirkon, Empress 2, HF, braket, bağlanma dayanımı

The aim of this study is to determine and compare the bonding strength of metal and ceramic brackets to different prosthetic restorations (Monolithic Zircon and Empress 2) surfaces used as fixed prosthesis with different surface modification procedures. Our study was applied on a total of 112 samples consisting of 56 Monolithic Zircons and 56 Empress 2 created by CAD / CAM technology. The samples are grouped according to four basic surface modification processes: Sandblasting, Sanding-Hydrofluoric Acid (HF), Sanding-Hydrofluoric Acid (HF) -Silane, Silica Coating-Silane. Seven sample materials were used for each surface modification process. Groups are formed by applying metal brackets to the half and ceramic brackets to the other half on 56 Empress 2 samples, applying metal brackets to the half and ceramic brackets to the other half on 56 monolithic zirconia samples. The samples were allowed to stand for 24 hours in water at 37 ° C and subjected to thermal cycling between 5 ° C and 55 ° C for 500 times, after which shear bond strength tests were performed. In both groups of prosthetic materials, the lowest bond strength was recorded only in sandblasting specimens. It was found that the highest bonding values were due to silica coating, HF applied surfaces provided sufficient bond strength. As a result, Monolithic Zircon material is subjected to surface modification during the operation and suitable bond strength can be achieved. Silica coating has the potential of replacing the other techniques. However, to be careful during the removing brackets because of there may be breaks on Monolithic Zircon and Empress 2 materials.Key Words: Monolithic Zircon, Empress 2, HF, bracket, shear bond strength