Tavşanlarda oluşturulan periimplantal defektlerin rejenerasyonu üzerine hiperlipideminin etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı hiperlipideminin kemik kalitesini, dansitesini ve yara iyileşmesini olumsuz etkilediği bildirilmiştir. Hiperlipideminin implant osteointegrasyonuna ve periimplantal defekt rejenerasyonuna etkisi halen tam anlamıyla açıklanamamaktadır. Bu çalışmanın amacı; periimplant defektlerinin rejenerasyonu amacıyla kullanılan materyallerin iyileşme potansiyeli üzerine hiperlipidemi tablosunun etkisini incelemektir. Çalışmada 10 adet erkek, beyaz, Yeni Zellanda tavşanı kullanıldı. Çalışmaya alınan tavşanların yarısı 8 hafta süresince %2'lik kolesterol diyeti ile beslendi. Deneye dahil olan tüm tavşanların tibialarında 6mm çapında periimplantal defektler oluşturuldu ve 3.3 mm çapında implant yerleştirildi. Deney grupları; periimplantal defekt+kolesterol + otojen greft grubu (n:5); periimplantal defekt + kolesterol + ksenogreft grubu (n:5); periimplantal defekt + otojengreft grubu (n:5); periimplantal defekt + ksenogreft grubu (n:5). Cerrahiden 8 hafta sonra tavşanlar sakrifiye edildi. İmplant cerrahisi sırasında ve 8. haftada manyetik rezonans yöntemiyle implant stabilitesi (ISQ değerleri) ölçüldü. Kemik-implant kontağı (KİK) histomorfometrik analiz yöntemiyle ölçülmüştür. Başlangıç ISQ değerlerinde kontrol grubu ve hiperlipidemik gruplar arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Hiperlipidemik gruplar kontrol gruplarına göre 8 haftalık ISQ ve KİK değerlerinde anlamlı olarak daha düşük sonuçlar göstermiştir(p˂0,05). Hiperlipemik gruplarda ISQ değerleri otojen greft uygulanan grupta ksenogreft uygulanan gruba göre istatistiksel olarak daha düşük olarak bulunmuştur. (p<0,05)Bu çalışmanın limitasyonları dahilinde; hiperlipideminin perimplantal defekt rejenerasyonu uygulaması sonrası implant stabilitesini ve periimplantal kemik rejenerasyonunu olumsuz etkilediği gözlenmiştir. Buna rağmen, bu sonuçların kesinliği için daha fazla sayıda çalışmaya ihtiyaç vardır.

The aim of this study is reported that hyperlipidemia affects quality and density of bone and adversely affect wound healing. The effect of hyperlipidemia on implant osseointegration and perimplant defect regeneration has still not fully explained. The purpose of this study was to examine the effects of hyperlipidemia on the healing potential of the materials used for peri-implant bone regeneration. Ten male, New Zealand rabbits were used in this study. Half of the rabbits were fed a 2% cholesterol diet for 8 weeks in the study. A peri-implant defects (6mm diameter) were created in tibias of rabbits and placed implants (3.3 mm in diameter). This study was conducted as asplit-mouth design. Animals were randomly divided into two groups; 1) hypercholesterol+autogenous graft group and hypercholesterol+xenograft group (n:5), 2; autogenous graft and xenograft groups as a controls (n:5). At 8 weeks after surgery, the rabbits were sacrificed. During implant surgery and at 8- weeks implant stability were measured with magnetic resonance method (ISQ values). Bone-to-implant contact (BIC) were analyzed via histomorphometrical analyses. According to baseline ISQ values, there was no significant difference between control and hyperlipidemic groups. Hyperlipidemic group showed significantly lower ISQ and BIC values than those of the control groups at 8 weeks (p<0.05). Also, the hypercholesterol+autogenous graft group was significantly lower ISQ values than those of the hypercholesterol+xenograft group (p< 0.05). Within the limitations of this study; it was observed that hyperlipidemia may adversely affect the implant stability and also, may decrease periimplant bone graft regeneration. However, future studies are needed to confirm these results moreover