Sabit ortodontik tedavide kullanılan geleneksel, kapaklı ve seramik braket çeşitlerinin periodontal dokular ve ağız kokusu üzerine etkilerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; hafif şiddette yer darlığı gösteren bireylerden, farklı dönemlerde elde edilen klinik indeks parametreleri ve bu bireylerden yine aynı dönemlerde elde edilen ağız kokusu ölçüm değerlerine dayanarak geleneksel, kapaklı ve seramik braket çeşitlerinin periodontal dokular ve ağız kokusu üzerine etkilerinin araştırılmasıdır.Çalışmamıza Cumhuriyet Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı'na ortodontik tedavi için başvurmuş, daimi dişlenme döneminde, hafif veya orta düzeyde çapraşıklığı olup sabit ortodontik tedavi ihtiyacı olan ve yaşları 13-18 arasında değişen 30 kız birey dahil edilmiştir. Bu bireyler üç gruba ayrılmıştır. Geleneksel braket grubu yaş ortalaması 15,20 ± 1,54 olan 10 bireyden, kapaklı braket grubu yaş ortalaması 15,00 ± 1,33 olan 10 bireyden ve seramik braket grubu ise yaş ortalaması 15,70 ± 1,70 olan 10 bireyden oluşmaktadır. Hastalarda bonding işleminden önce (T0), bonding işleminden bir hafta sonra (T1), bonding işleminden dört hafta sonra (T2) ve bonding işleminden sekiz hafta sonra (T3) olmak üzere toplamda dört kez periodontal ölçümler ve ağız kokusu ölçümleri tekrarlanmıştır. İstatistiksel verilerin değerlendirilmesinde parametrik test varsayımları yerine getirildiğinden (Kolmogorov-Smirnov) Varyans analizi, Tukey testi, Tekrarlı ölçümlerde varyans analizi, Bonferroni testi kullanılmıştır. p<0,05 için sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Sonuç olarak üç grupta da braketlemeyi takip eden 8 haftalık süreçte cep derinliği, plak indeksi, gingival indeks, kanama indeksi, dil üzeri eklenti ölçümleri ve ağız kokusu ölçümlerinde bir miktar artış gözlenmiştir. Plak indeksi, gingival indeks, kanama indeksi, dil üzeri eklenti ve ağız kokusu değerlerinin artışı geleneksel braket grubunda istatistiksel olarak anlamlı bulunurken kapaklı ve seramik braket gruplarında önemsiz bulunmuştur. Cep derinliği artışı ise geleneksel ve kapaklı braket grubunda istatistiksel olarak anlamlı bulunurken seramik braket grubunda önemsiz bulunmuştur. Gruplara ait ikili karşılaştırmalarda genel olarak geleneksel braket grubu ile seramik braket grubu arasında anlamlı fark gözlenirken, geleneksel braket grubu ile kapaklı braket grubu ve kapaklı braket grubu ile seramik braket grubu arasında anlamlı fark bulunmamıştır.Anahtar Kelimeler: Sabit ortodontik tedavi, Ağız kokusu, Periodontal değerlendirme, kapaklı braket, seramik braket0

The aim of this study is to investigate the effect of conventional, self-ligating and ceramic bracket varieties on periodontal tissues and malodor is based on the clinical index parameters obtained at different periods and individuals' measurements of oral malodor obtained during the same periods.The study included 30 female subjects who applied for orthodontic treatment to the Orthodontics Department of the Cumhuriyet University Dentistry Faculty and who were in need of fixed orthodontic treatment with mild to moderate crowding during the period of permanent dentistry and whose ages ranged from 13 to 18 years. These individuals were seperated into three groups. The conventional bracket group consisted of 10 individuals with a mean age of 15,20 ± 1,54, the self-ligating bracket group consisted of 10 individuals with a mean age of 15,00 ± 1,33 and the ceramic bracket group consisted of 10 individuals with a mean age 15,70 ± 1,70. Periodontal measurements and oral malodor measurements were repeated four times in total, before bonding (T0), one week after bonding (T1), four weeks after bonding (T2) and eight weeks after bonding (T3). Variance analysis, Tukey test, Variance analysis in repeated measures, Bonferroni test were used because of the parametric test assumptions (Kolmogorov-Smirnov) in evaluating the statistical data. The results considered as statistically significant if the p-value is less than 0.05As a result, gingival sulcus depth, plaque index, gingival index, bleeding index, tongue coating scores and oral malodor measurements were increased in 8 weeks following bonding therapy in three groups. The increase in plaque index, gingival index, bleeding index, tongue coating scores and oral malodor values were statistically significant in the conventional bracket group but not significant in the self-ligating and ceramic bracket groups. The gingival sulcus depth increase was found statistically significant in the conventional and self-ligating bracket groups but not in the ceramic bracket group. There was no significant difference between the conventional bracket group and the self-ligating bracket group and between the self-ligating bracket group and the ceramic bracket group, although there was a significant difference between the conventional bracket group and the ceramic bracket group in the binary.Key Words: Fixed Orthodontic Treatment, Oral Malodor, Periodontal Evaluation, Self-ligating Bracket, Ceramic Bracket