Farklı yüklenme şiddetindeki direnç egzersiz programlarının pre-menopozal kadınlarda ykl-40, matrix gla protein, hsc-reaktif protein, 8-izoprostaglandin F2α, 8-hidroksi-2`-deoksiguanozin düzeyleri üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışmanın amacı, 8 haftalık farklı yüklenme şiddetindeki direnç egzersiz programlarının; vücut kompozisyonu, kassal kuvvet, yüksek duyarlıklı C-reaktif protein (hs-CRP), YKL-40, matrix gla protein (MGP), ürik asit (ÜA), 8-izoprostaglandin F2α (8-iso-PGF2α) ve 8-hidroksi-2'-deoksiguanozin (8-OHdG) düzeyleri üzerine etkilerini araştırmaktır. Çalışmaya İzmir ilinde yaşayan pre-menopozal dönemdeki (40-60 yaş) sağlıklı, düzenli egzersiz yapmayan 30 kadın katılmıştır. Çalışma grupları; düşük şiddet egzersiz grubu (DŞEG; n=10), yüksek şiddet egzersiz grubu (YŞEG; n=10) ve kontrol grubu (KG; n=10) olarak üçe ayrılmıştır. YŞEG, 1 tekrar maksimum kuvvetin (1TMK'nin) %70-75 şiddetinde haftada 3 gün 2 set 8-10 tekrarla, DŞEG ise aynı sürelerde 1TMK'nin %40-45'i şiddetinde 13-17 tekrarlı bir direnç egzersiz programını uyguladılar. Kontrol grubu ise herhangi bir egzersiz programı uygulamadı. Egzersiz programı öncesi ve sonrasında, maksimal kuvvet testi, vücut kompozisyonu ölçümleri ile kardiyak riskin erken teşhisinde rol alan ve son yıllarda keşfedilen kandaki bazı biyomarkerlerin tetkikleri yapıldı. Yapılan bu çalışmaların sonucunda; vücut ağırlığı, yağsız vücut ağırlığı ( DŞEG hariç), yağ miktarı, beden kitle indeksi (BKİ) ve vücut yağ oranı değerlerinde YŞEG ve DŞEG'de istatistiksel olarak anlamlı, ancak YŞEG lehine sonuçlar elde edilmiştir. Yapılan direnç egzersizlerinin (DE), ÜA ve hs-CRP, düzeyleri üzerine anlamlı bir etkisi olmamıştır. Son yıllarda keşfedilen, fizyolojisi ve egzersizle ilişkisi tam olarak açıklanamayan kardiyak risk markerlerinden olan serum 8-OHdG ve YKL-40 seviyelerinde her üç grupta da herhangi bir değişikliğe rastlanmazken, MGP seviyesi hem YŞEG'da hem de DŞEG anlamlı olarak azalmıştır. 8-iso-PGF2α düzeylerinde ise egzersiz gruplarında ve KG'de azalmalar teyit edilmiştir. Sonuç olarak, vücut kompozisyonu, maksimal kuvvet, MGP ve 8-iso-PGF2α düzeylerinin her iki egzersiz grubunda da olumlu yönde değişmesi nedeniyle; DE'nin oksidatif stresi (OS), kardiyak risk faktörlerini ve damarsal kalsifikasyonu azaltarak, kardiyovasküler hastalıklardan korunmada yararlı olabileceği sonucuna varılmıştır.

The aim of this study is to investigate the effects of 8-week different intensity resistance training programs on body composition, muscular strength, high sensitive C-reactive protein (hs-CRP), matrix gla protein (MGP), uric acid (UA), 8-isoprostaglandin F2α (8-iso-PGF2α), and 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine (8-OHdG) levels. Thirty healthy premonopausal women (aged 40-60 years), who did not perform regular exercise and lived in İzmir, participated in this study. Working groups were divided into three as low-intensity group (LIEG, n:10), high-intensity group (HIEG, n:10), and control group (CG, n:10). HIEG, worked 3 days in a week and performed two sets of 8-10 repetitions at 70-75% of 1 repeat maximum (RM), whereas LIEG worked in the same duration, with 13-17 repetitions, at 40-45% of 1 RM. CG did not perform any exercises. Maximal strength tests, body composition measurements with some biomarkers in the blood played a role in the early diagnosis of cardiac risk and discoverd in recent years were done before and after resistance training program. As a result of this study, body weight, lean body weight (except LIEG), fat amount, body mass index (BMI), and body fat percentage values in HIEG and LIEG were statistically significant, but the results were in favor of HIEG. The effects of resistance exercise (RE) on UA and hs-CRP levels were not statistically significant.In three groups, there were not any change observed in the levels of 8-OHdG ve YKL-40 which are the cardiac risk markers discovered in recent years, their physiology and the relationship with exercise can not be fully explained, whereas MGP levels in both HIEG and LIEG decreased significantly. However, a reduction in 8-iso-PGF2α levels in the exercise groups and CG has been confirmed. Consequently, RE reducing oxidative stress, cardiac risk factors and vascular calcification owing to that change of body composition, maximal strength, MGP, and 8-iso-PGF2α levels in both exercise groups in positive direction, and it has been concluded that it may be useful for the prevention of cardiovascular disease.