Farklı restoratif materyaller ile üretilmiş endokronların marjinal uyumunun ve kırılma dayanımının değerlendirilmesi

Abstract

Aşırı madde kaybına sahip kanal tedavili dişlere uygulanabilen endokronlar, pulpa odasında merkezi retansiyon kavitesine sahip, diş dokularına adeziv bağlanabilen bir restorasyon çeşididir. Dişhekimliğinde bilgisayar destekli tasarım/bilgisayar destekli üretim yönteminin (CAD/CAM) ve yeni materyallerin kullanıma sunulması ile adeziv restorasyonlara olan ilgi artmaktadır. Çalışmamızda CAD/CAM ve Isı-basınç tekniği ile farklı materyallerden üretilen endokronların marjinal uyumu ve kırılma dayanımı değerlendirilmiştir. Bu amaçla alt molar dişlere (N=50) kanal tedavisi uygulandı ve dişler beş gruba (n=10) ayrıldı. Isı-basınç tekniği ile lityum disilikat cam seramik ingotlardan (GEP), CAD/CAM tekniği ile feldspatik (GC), polimer infiltre seramik ağ (GE), lityum disilikat cam seramik (GEC) ve zirkonyum ile güçlendirilmiş cam seramik (GS) bloklardan endokronlar üretildi. Restorasyonların simantasyonunda dual polimerize rezin siman kullanıldı, ardından örnekler termal siklus işlemine (5-55 °C, 6000 kez) tabi tutuldu. Grupların marjinal uyumları Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile x200 büyütme altında incelendi. Sonrasında örneklere Universal Test Cihazı'nda 1 mm/dk hızla kuvvet altında kırılma testi uygulandı. Kırık tipleri ışık mikroskobunda incelendi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri yapıldı. Marjinal uyum ve kırılma direnci bakımından grupların karşılaştırılmasında Kruskal-Wallis varyans analizi kullanıldı. Grupların ikişerli karşılaştırılmasında Dunn testi kullanıldı. Marjinal aralık bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p=0.001). En yüksek marjinal aralık değerleri GEP'de gözlendi. Diğer dört grup arasında ise anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). Kırılma dayanımı bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlendi (p=0.019). Beş grup arasında en yüksek kırılma dayanımı değerleri GEC'de görülürken, en düşük kırılma dayanımı değerleri GC'de görüldü. CAD/CAM ile üretilen endokronlarda marjinal uyumun daha iyi olduğu, lityum disilikat endokronların ise daha yüksek kırılma dayanımı değerleri gösterdiği sonucuna varıldı.

Endocrowns, that can be applied to endodontically treated teeth with excessive material loss, are a kind of restoration that have a central retention cavity inside pulp chamber and adhesively bond to tooth tissues. With the development of computer assisted design/computer aided manufacturing (CAD/CAM) and the use of new materials in dentistry the interest in adhesive restorations is increasing. In this study, marginal adaptation and fracture strength of endocrowns manufactured with different materials by CAD/CAM and heat-pressure technique are evaluated. For this purpose, mandibular first molar teeth (N = 50) were endodontically treated and the teeth were divided into five groups (n = 10). Endocrowns were obtained from lithium disilicate glass ceramic ingots (GEP) by hot-press technique and feldspathic blocks (GC), polymer infiltrated ceramic network blocks (GE), lithium disilicate glass ceramic blocks (GEC), zirconia reinforced glass ceramic blocks (GS) by CAD/CAM technique. Restorations were semented with dual polymerized resin cement and then subjected to thermocycling (5-55 °C, 6000 cycles). Marginal adaptation evaluated under scanning electron microscope at 200x magnification. Fracture stength test of specimens were done at a Universal Test Machine with a speed of 1 mm/min. Fracture types evaluated under stereomicroscope. Statistical analyzes of the data were performed. Kruskal-Wallis test was used to determine for differences between groups for marginal adaptation and fracture strength. Dunn's test was used for post-hoc test after Kruskal-Wallis test. A statistically significant difference was observed between groups in terms of marginal adaptation (p=0.001). The highest marginal discrepancy values were found in the GEP. There was no significant difference between the other four groups (p> 0.05). A statistically significant difference was observed between groups in terms of fracture strength (p=0.019). Among the five groups, the higher fracture strength values were obtained from GEC, the lowest fracture strength values were obtained from GC. It is concluded that endocrowns manufactured with CAD/CAM show better marginal adaptation and lithium disilicate endocrowns have higher fracture strength values.