Patellofemoral ağrı sendromunda kinezyotaping uygulamasının etkinliği

Abstract

Amaç: PFAS, özellikle genç populasyonda sık görülen ve ön diz ağrısı ile karakterize bir sendromdur. Hastaların fonksiyonel durumunu kısıtlayarak günlük yaşam aktivitelerini, sosyal ve meslek hayatlarını olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Bu çalışmada PFAS‟da kinezyotaping uygulanmasının ağrı ve fonksiyonel durum üzerine etkisinin araştırılması amaçlandı.Gereç ve yöntem: Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliniğine ön diz ağrısı ile başvuran ve fizik muayene ile PFAS tanısı alan 60 hasta (102 diz)değerlendirildi. Çalışmaya alınma kriterlerine uyan 75 diz(43 hasta) üç gruba randomize olarak dağıtıldı. Birinci gruba kinezyotaping + egzersiz, ikinci gruba sham kinezyotaping + egzersiz ve üçüncü gruba egzersiz tedavisi uygulandı. Kinezyotaping ve sham kinezyotaping grubuna, egzersiz programına ilave olarak 6 hafta süreyle haftada 2 kez toplam 12 kez kinezyotaping uygulandı. Tüm hastalar 6 hafta boyunca haftada 2 kez kliniğimizde fizyoterapist eşliğinde egzersiz programı aldılar. Diğer günlerde de ev egzersiz programını uygulamaları istendi. Çalışmayı tamamlayan 75 diz analiz edildi. Tüm hastaların tedavi öncesi, tedavinin 6. ve 12. haftasında ayrıntılı fizik muayeneleri yapılarak alt ekstremite statik dizilim bozuklukları, kas kısalıkları, patellar mobilite, diz ağrı diagramı ile ağrılı noktalar, retropatellar ağrı değerlendirildi. Ayrıca VAS ve Kujala patellofemoral ağrı skoru ile hastaların ağrı ve fonksiyonel durumları tedavi öncesi, tedavinin 6. Hafta sonunda ve 12. Hafta sonunda değerlendirildi.Bulgular: ÇalıĢmaya alınan hastaların yaĢ ortalaması 35±7.863 (20-49) yıldı. Her üç grup arasında yaş, cinsiyet, boy, kilo, vücut kitle indeksi açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05, tümü için). Birinci grupta ağrı süresi diğer gruplara göre anlamlı olarak daha uzundu (p=0.003, p=0.008).Her üç grupta da, VAS ve Kujala patellofemoral ağrı skorunda 6. ve 12. haftalarda istatistiksel olarak anlamlı düzelme saptandı (p<0.001, tümü için).Gruplar arasında (1-3 ve 2-3), tedavi bitiminde ve tedavinin 12.haftasında, VAS skorunda anlamlı fark yoktu (p= 0.178, p=0.305). Gruplar arasında (1-3 ve 2-3), tedavi bitiminde ve tedavinin 12.haftasında Kujala patellofemoral ağrı skorunda anlamlı fark yoktu (p=0.581, p=0.891).Sonuçlar: PFAS‟da egzersiz tedavisi etkili bir tedavi metodudur. ÇalıĢma sonuçlarımızda, kinezyotaping ve egzersiz tedavisinin birlikte uygulanmasının, ağrı ve fonksiyonel kapasitedeki iyileşmede istatistiksel olarak anlamlı ek yararı saptanamadı. Farklı kinezyotaping uygulamalarının kullanıldığı, daha fazla hasta ile yapılacak çalışmalarla PFAS‟de bantlamanın etkinliğinin değerlendirilmesinin gerekli olduğu sonucuna varıldı.

Introduction: PFPS is principally a youth syndrome and presented with anterior knee pain. It may affect patients‟ ordinary activities and social and occupational lives negatively by restraining their functional state. The aim of our study is evaluate the effect of kinesiotaping on pain and functional status in PFPS.Materials And Methods: Sixty patients (102 knees) presented with anterior knee pain and diagnosed as PFPS with physical examination in department of Physical therapy and Rehabilitation Medicine in Bulent Ecevit University Medical Faculty were evaluated in this study. Seventy-five knees (43 patients) consistent with inclusion criteria of study were divided into three groups randomly. Twelve times kinesiotaping with a frequency of two times per week for 6 weeks in addition to the exercise program were applied to both kinesiotaping and sham kinesiotaping groups. All patients participated to the exercise program with a physiotherapist two times per week for 6 weeks. Patients were asked to perform home exercise program in other days of week. Seventy-five knees completed the training were analysed. Lower extremity static malalignment, muscle shortness, patellar mobility, knee pain diagram and pain points and retropatellar pain were evaluated for each patient with a detailed physical exam performed before and at 6th and 12th weeks of therapy. Moreover, VAS and Kujala patellofemoral pain score were calculated in order to evaluate pain and functional status of patients at the end of 6th and 12th week of therapy.Results: Mean age of patients participated in the study is 35±7.863 (20-49) years. No statistically significant difference between three groups was seen in terms of age, gender, height, weight and body mass index (p>0.05, for all parameters). Pain duration for first group was significantly longer than other groups (p=0.003, p=0.008).All groups experienced statistically significant improvement in VAS and Kujala patellofemoral pain score at 6th and 12th weeks of therapy (p<0.001). VAS score and Kujala scores calculated at the end of therapy and 12th week were not significantly different between groups (for VAS: p=0.178, p=0.305 and for Kujala: p=0.581, p=0.891).Conclusion: Exercise therapy in PFPS is an effective method. No statistically significant benefit of using combined application of kinesyotaping and exercise therapy was detected in our study. We believe that more studies with larger groups are needed to evaluate the efficacy of PFPS banding with different kinesiotaping applications.