Reading emergent modern metropolis through the spatial and social production of Regent Street (1811-1848)

Abstract

Bu tezin amacı, canlı ve cansız bedenlerin (özne ve nesnelerin) modern (metropol) mekan üretiminde, algısında ve tüketimi/ değişimindeki; merkezi ve performatif rolünün Regent Caddesi üzerinden ele alınarak, 1818-1848 Regency (Naiplik) dönemi Londra'sında incelenmesidir. Bu doğrultuda, mekânsal ve bedensel ilişkileri daha iyi anlayabilmek için disiplinler arası kuramsal yaklaşımlar benimsenmiştir. Birinci bölümde modern mekân ve bedeni üretim ve kullanım ilişkisi içinde ele alan Henri Lefevre ve mekânsal üçlemesi, De Certeau, Soja ve Debord'un yaklaşımları lie tezin kuramsal çerçevesi tanıtılmış, tezin iskeletini oluşturan materyaller olan 19yy karikatürlerinin göstergebilim ve Ağ-Aktör Teorisiyle nasıl irdeleneceği ve çözümleneceği anlatılmıştır. İkinci bölümde, seçilen zaman aralığına bağlı olarak bağlam araştırması yapılıp; Naiplik dönemi Londra'sı kültürel, politik ve sosyal açıdan incelenmiştir. Üçüncü bölümde, kurgulanan mekânı (conceived space) işverernleri, tasarımcıları, çizimleri ve haritalarıyla (özne ve nesneleriyle) çözümlenmesine başlamıştır. Dördüncü bölümde, kurgulanıp inşa edilen mekânın insan ve obje bedenleriyle nasıl bir algı yarattığı ve deneyimlendiği görsel öğeler ve ziyaretçi deneyimleri ile irdelenmiştir. Beşinci bölümde, zaman olgusu ve modernitenin gerekliği olan medya kavramının nasıl bir cansız bedene dönüşerek mekân üzerinde yapıcı ve ezici güce eriştiği açıklanmıştır. Bu araştırma mimarlık ve tasarımı interdisipliner alanlarla bütünleşik dinamik bir prensip olarak ele alarak gerçekleşmiştir. Anahtar Kelimeler: Regent Caddesi, Henri Lefebvre, Aktör Ağı Teorisi, Göstergebilim, Gösteri toplumu.

This research aims to study the central role and contributions of human and non-human entities to the production of space in an early modern Regency London from 1818 to 1848 by taking specifically Regent Street as a case study. In this direction, numerous spatial theorists contributes to spatial analyse of this historical research besides Regency media materials to understand the dynamics of the topic in a better way. In Chapter one, the very central role of Lefevrian triad in social & spatial theory is explained alongside of scholars such as De Certeau, Soja, Guy Debord besides the instrumental role of Actor-Network Theory and semiotics to decipher the role of human-nonhuman entities in the production of space, Regent Street. In Chapter two, Regency Society is described to understand the cultural, social and political context of this period. In Chapter three, Regent Street as a powerful Regency production is examined trough the ideals, ideologies and the strategies of the major ators like architect John Nash & Prince Regent who were ivolved in the conception of the street. In Chapter four, the memories and the experiences, and the images of the 19th century Regent Street is observed to see how a space create visual performance through the bodies of human and nonhuman bodies. Finally in Chapter five, as being a social production of Regency Spectacle, the interconnection between modernity and the media is considered as another non-human entity that is able to speak authoratively about space and affect our insight of it. Doing so, both architecture and desing are taken as a a dynamic subject that engage and embody with interdisciplinary fields.Keywords: Regent Street, Social Production of Space, Actor-Network Theory, Spectacle.