Fen ve teknoloji öğretimine yönelik pedagojik hoşnutsuzluk düzeylerinin değerlendirilmesi

Abstract

Öğretmenler pedagojik hoşnutsuzluklarının ne kadar farkında olurlarsa, kendilerini değişim ve gelişime daha iyi hazırlarlar. Dolayısıyla bu araştırma, sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji öğretimine yönelik pedagojik hoşnutsuzluk düzeylerini çeşitli değişkenler açısından değerlendirmek amacı ile yapılmıştır. Araştırma betimsel tarama (survey) modeli kullanılarak, Zonguldak ili Alaplı ilçesindeki 6, Ereğli ilçesindeki 6 devlet okulunda görev yapan toplam 104 sınıf öğretmeni ile gerçekleştirilmiştir. Veriler için Southerland, Sowell, Kahveci, Granger ve Geade (2006) tarafından geliştirilen fen bilgisi öğretimine yönelik pedagojik hoşnutsuzluk ölçeği kullanılmıştır. Ölçek önce Türkçe'ye çevrilmiş; 1 ? 5 arası sınıfları okutan, köy veya ilçe merkezinde çalışan, farklı kıdem ve mezuniyetlere sahip 152 sınıf öğretmenine uygulanmış ve ardından doğrulayıcı faktör analizi yapılarak 30 maddeden 19 maddeye düşürülmüştür. Ölçeğin bu Türkçe formu 2011 ? 2012 eğitim öğretim yılı bahar yarıyılında aynı değişkenlere sahip sınıf öğretmenlerine uygulanmıştır.Bu uygulama sonrasında ölçeğin genelinin güvenirliğinin 0,94 olduğu görülürken; faktörler arası korelasyonlarının da anlamlı orta ve yüksek düzeylerde olduğu belirlenmiş, ölçeğin geçerli ve güvenilir bir araç olduğu sonucuna ulaşılmıştır.Araştırma sonuçları, sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji öğretimine yönelik pedagojik hoşnutsuzluklarının ?biraz hoşnutsuzluk? düzeyinde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, öğretmenlerin pedagojik hoşnutsuzlukları ile cinsiyetleri, meslekî kıdemleri, çalıştıkları okulların bağlı bulunduğu yerleşim yerinin türü ve mezun oldukları okul türü arasında anlamlı bir farklılık olmadığı saptanmıştır. Buna ek olarak, öğretmenlerin pedagojik hoşnutsuzlukları ile okuttukları sınıf düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The more the teachers become aware of their pedagogical discontentment, the better they will get ready for change and development. The purpose of this research was to evaluate elementary teachers? pedagogical discontentment in science teaching in terms of different variables including gender, year of experience, certification and working place. This descriptive survey research was carried out with the participation of 104 elementary teachers who serve at 6 state schools in Ereğli district and 6 state schools in Alaplı district of Zonguldak province. A scale for pedagogical discontentment in science teaching developed by Southerland, Sowell, Kahveci, Granger and Geade (2006) was used for the data collection. Firstly, the scale was translated into Turkish; it was applied to 152 elementary teachers teaching elementary level students between 1st and 5th grades, working in rural or suburban areas, having different year of teaching experiences and graduations and then 30 items in the questionnaire was reduced to 19 items by making a confirmative factor analysis. The analysis concluded that the Turkish version of the Pedagogical Discontentment survey was valid and reliable with an.94 reliability score. Additional analysis also confirmed that all subscales and the total score of the survey had a significant correlation. In spring 2012 academic year, Turkish form of the scale was applied to the classroom teachers having same variables.The research results showed that pedagogical discontentment of elementary teachers in teaching science and technology was in a degree of ?a bit discontentment?. Also, it was determined that there was not a significant difference observed among the participating teachers? pedagogical discontentment based on their gender, year of experience, school location, graduation. However, it was concluded that there was a significant difference observed in the teachers? pedagogical discontentment based on classroom levels that they were teaching.