Farklı yüzey cila ajanları uygulanmış kompozit rezinlerde fırçalamanın yüzey özelliklerine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Kompozit rezin restorasyonlar anterior ve posterior bölgelerde estetik ve mekanik özelliklerinden dolayı sıklıkla kullanılmaktadır. Kompozit rezin restorasyonların optimum yüzey özelliklerine sahip olması, bakteri tutulumuna engel olarak sekonder çürük ve periodontal hastalık oluşumunu da minimuma indirmektedir. Kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğü, uygulanan bitim-polisaj tekniğine ve kompozit rezinlerin yapısal özelliklerine bağlı olarak değişmektedir. Kompozit rezin restorasyonların yüzey pürüzsüzlüğünün sağlanmasında sıklıkla konvansiyonel polisaj yöntemi olarak alüminyum oksit diskler kullanılsa da, pek çok avantajlarından dolayı alternatif teşkil edebilecek cila ajanları da geliştirilmiştir. Çalışmada; dört farklı nanohibrit kompozit rezin materyalinden her bir grup için; 10 mm çapında 2 mm kalınlığında olmak üzere toplam 160 adet örnek hazırlanmıştır. Örneklerin yüzeyine konvansiyonel polisaj işlemleri ve üç farklı yüzey cila ajanı uygulanmıştır. Örneklerin yüzey pürüzlülük değerleri ölçülmüş ve Ra0 olarak kaydedilmiştir. Örneklere fırçalama simülasyon cihazında 1 yıllık fırçalamaya tekabül eden 10.000 devirlik uygulama gerçekleştirilmiş ve örneklerin yüzey pürüzlülük değerleri ölçülüp Ra1 olarak kaydedilmiştir. Örneklerin SEM ile yüzey özellikleri değerlendirilmiştir. Diş fırçalamanın nanohibrit kompozit rezinlerde yüzey pürüzlülüğünü arttırdığı bulunmuştur.

Composite resins are widely used for both anterior and posterior restorations because of their aesthetics and mechanical properties. Optimum surface properties of composite resin restorations minimize the formation of secondary caries and periodontal disease by preventing bacterial involvement. The surface roughness of the composite resins varies depending on the applied finishing-polishing technique and the structural properties of the composite resins. Aluminum oxide discs are often used as a conventional polishing method to provide surface smoothness of composite resin restorations, but sealant agents have also been developed which can be an alternative due to their many advantages. In this study; for each group of four different nanohybrid composite resin materials; a total of 160 specimens, 10 mm in diameter and 2 mm in thickness, were prepared. Conventional polishing processes and three different surface sealant agents were applied to the surfaces of the samples. The surface roughness values of the samples were measured and recorded as Ra0. The samples were subjected to 10,000 cycles corresponding to 1-year toothbrushing in the toothbrush simulator and the surface roughness values of the samples were measured and recorded as Ra1. The surface properties of the samples were evaluated by SEM. Toothbrushing was found to increase surface roughness in nanohybrid composite resins.