Zonguldak`ta travmatik dental yaralanmaların retrospektif analizi

Abstract

Travmatik dental yaralanmalar, kazaya bağlı durumların sonucu olarak ortaya çıkan, dişlerin sert ve yumuşak dokularında meydana gelen yaralanmalardır. Bu tip yaralanmaların görülme sıklığı toplumsal, çevresel ve sosyoekonomik değişkenlerden etkilenmektedir. Bu nedenle, travma konusunda toplumsal bilincin artırılması ve gerekli önlemlerin alınması açısından epidemiyolojik çalışmalarla durum tespitinin yapılması büyük önem taşımaktadır. Çalışmamızda, Ocak 2014 - Ocak 2017 tarihleri arasındaki 3 yıllık dönemde, Zonguldak ve çevresinden Bülent Ecevit Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalı kliniğine dental travma şikayetiyle başvuran 1-12 yaş arası toplam 188 hastanın travma kayıt formlarındaki verileri retrospektif analiz yöntemiyle incelenmiştir. Travma formlarından elde edilen veriler yaş, cinsiyet, kliniğe başvuru süresi, travma nedeni, mevsimlere göre dağılım, etkilenen dişlerin dentisyon durumu ve numarası, travmanın tipi ve uygulanan tedavi açısından değerlendirilmiştir. 188 hastada toplam 316 dişin travmaya uğradığı tespit edilmiştir. Erkeklerde kızlara göre, daimi dişlerde süt dişlerine göre ve 7-12 yaş grubunda 1-6 yaş grubuna göre daha fazla dental travma görüldüğü saptanmıştır. Hastaların %32'sinin travmadan sonraki 24 saat içinde başvuru yaptığı görülmüştür. Dental travmaların en sık nedeninin düşme olduğu bulunmuştur. İlkbahar ve yaz aylarında dental travmalarla daha çok karşılaşıldığı saptanmıştır. En sık görülen travma tipleri, süt dişlerinde sublüksasyon, daimi dişlerde ise mine-dentin kırığı olarak bulunmuştur. En sık uygulanan tedavi, süt dişlerinde sadece takip ve çekim, daimi dişlerde ise restorasyon olarak saptanmıştır. Travmaya uğrayan dişin prognozunda yaralanma tipine göre erken müdahale ve doğru tedavi planlaması oldukça önemlidir. Ancak hastaların şiddetli yaralanmalar dışında travma sonrası kliniğe başvuru oranlarının oldukça düşük olduğu görülmüştür. Bu nedenle travma konusunda toplumsal farkındalığın ve bilgi düzeyinin arttırılması gerekmektedir.

Traumatic dental injuries are hard and soft tissue injuries that occur in the teeth after accidents. The incidence of such injuries is affected by social, environmental and socioeconomic variables. For this reason, it is very important to determine the situation with epidemiological studies in order to increase the social consciousness about trauma and to take the necessary precautions. We retrospectively analyzed the data of trauma records of 188 patients aged between 1 and 12 years, who were referred to Bulent Ecevit University, Faculty of Dentistry, Department of Pediatric Dentistry from around Zonguldak, for 3 years period between January 2014 and January 2017. The data obtained from the trauma forms were evaluated according to age, gender, duration of application to the clinic, cause of trauma, distribution according to the seasons, dentition status and number of the affected teeth, type of trauma and treatment. A total of 316 teeth were found to be traumatized in 188 patients. More dental trauma was observed in males than females, permanent teeth than primary teeth and 7-12 age group than the 1-6 age group. 32% of the patients were admitted within 24 hours after the trauma. It was found that the most common cause of dental trauma is a fall. In spring and summer, it was found that dental trauma was encountered more frequently. The most common types of trauma are subluxations in the primary teeth and enamel-dentin fractures in the permanent teeth. The most commonly applied treatment was follow-up and extraction in the primary teeth and restoration in the permanent teeth. Early intervention and proper treatment planning are very important for the prognosis of the injured tooth. However, except for severe injuries, the rate of admission to the clinic after trauma was found to be very low. Therefore, the level of social awareness and knowledge on trauma needs to be increased.