A case study on the collective memory of Aleppo

Abstract

Antik Halep kenti, artan silahlı çatışmalar nedeniyle yaklaşık beş yıl boyunca çok ağır yıkıma tanık oldu. Kentin sakinleri, evlerini, akrabalarını ve arkadaşlarını geride bırakarak kaçmak zorunda kaldı. Bu durumun sonucu olarak, insanlar yeni, yabancı bir ortama uyum sağlamak zorunda kaldılar. 2017'den sonra, çatışma kentte sona ermiş ve kentin antik bölgesi erişilebilir hale gelmiştir. Kültürel mirası oluşturan yapılarda, antik kentin dokusunda ağır hasarlar meydana geldiği görülmüştürBu çalışma, Halep kentin kentsel yaşamını anlatmak amacıyla, başka ülkelerde yaşayan kent sakinlerinin anıları üzerine odaklanmiştir. Araştirma için yürütülen yöntem, yarı yapılandırılmış görüşmelere bağlı olarak niteldir. Bu çalışma, bellek, kent, mimarlık teorileri ve çevresel psikoloji arasında köprü kurmaktadır. Teorik arka planı desteklemek ve araştırmayı gerçekleştirmek için süreci yönlendiren teoriler, mekan-insan bağını irdeler. İnsanların anıları üzerinden Halep'e ait farklı anıları temalar halinde değerlendirildi. İnsanlar, tarihi kentteki fiziksel mekanların güçlü görüntülerini hatırladılar; yapıları, kentsel peyzajı, kentsel görselleri, kentin atmosferini. Savaşın etkisi bazıları tarafından, yıkılmış kentin fiziksel çevresiyle ya da savaşın yarattığı travmayla ilgili olarak yorumlandı. Öte yandan, insanların en çok hatırladıkları ise, kent ile olan ilişkileri, çocukluk anıları, kentin antik bölgelerinde yer ile ilgili neler hissettikleri ve günlük rutinleri içeriyordu. Halep kenti ile ilgili anıları, başka ülkelerde yaşarken geçmişin üstesinden gelmelerine yardımcı olup, yakın çevreye bağlılıklarını geliştirmelerine katkıda bulundu. Bu tez, insanların kültürel mirasın yıkımına şiddete tanık olduğu bir kente ait, anıları üzerinden, toplumsal belleği ve insan-mekan ilişkisini incelemiştir. Bu çalışma, toplumsal belleğin, kentin geçmişini, unutulmuş olanı, yeniden canlandırma konusunda bir araç, kentin yeniden inşasına veri olabileceği amacını taşımaktadır.Anahtar Kelimeler: Toplumsal bellek, mimarlık, aidiyet, çevresel psikolojisi, kentsel bellek, Halep.

The ancient city of Aleppo had witnessed the most severe destruction for almost five years, due to the escalating armed conflict taking place in the city. The city's inhabitants obliged to flee, leaving behind their homes, relatives, and friends. As consequences of this dislocation, people had to adapt to a new foreign environment. After 2017, the conflict has reached to an end in the city, and the ancient site of the city became accessible. The tangible cultural heritage was targeted systematically, leaving aggravating damages in the urban fabric of the ancient city. The present study highlights place memory of the city's inhabitants who live away from home in order to depict the city's past landscape and urban life. The conducted method for gathering the needed information is qualitative, depending on semi-structured interviews. The study bridges the gap between the theories of memory, city, and architecture, and environmental psychology; theories embody place-people bond like place attachment, which all address and draw the road map to support the theoretical background, and to carry out the survey. The recollections people had by remembering their memories of Aleppo was sub-divided into themes, which each illustrates different forms of memories from the pre-war Aleppo according to what each has told of their stories of the past. People have recalled strong images of the physical spaces in the historic city; sites, buildings, and structures, at the same time, cityscape, urban images, city's atmosphere. The aspect of war was demonstrated by some, whether related to the physical environment of the torn-down city or the trauma of war. On the other hand, what people have recalled the most was the memories embedded their relationship with the city, childhood memories, what they felt when being at a certain place in the ancient site of the city, and daily routines. Some forms of memory contributed to help them overcome the past in exile, besides, developing their attachment to the immediate environment. Based on that, an understanding of the people's memory of the city was drawn, where cultural heritage was evidence of devastation and violence. This study would underlie concerns regarding re-constructing the city in the future, in which the collective memory of people could be a tool in reviving what has been forgotten and demolished of the city's past.Keywords: Collective memory, architecture, place attachment, environmental psychology, urban memory, Aleppo.