Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumlarının yordayıcısı olarak özerklik ve duygusal yeterlilik düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun yordayıcısı olarak özerklik ve duygusal yeterlilik düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi uygun örneklem yöntemi ile oluşturulmuş olup araştırmaya 347 kadın 153 erkek olmak üzere toplamda 500 öğrenci katılım sağlamıştır. Araştırmada üç temel problem belirlenmiştir. Araştırmanın temel amacına ve problemlerine uygun biçimde ilişkisel tarama modellerinden korelasyonel ve karşılaştırma ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın amacını gerçekleştirmek için üniversite öğrencilerinin yaşam doyumu, özerklik ve duygusal yeterlilik düzeylerine ilişkin veriler toplanmıştır. Araştırmada öğrencilerin yaşam doyumu düzeylerini ölçmek için Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ), duygusal yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi için Duygusal Öz Yeterlik Ölçeği (DÖYÖ) ve özerklik düzeylerinin ölçülmesi için ise Özerk Benlik Yönetimi Ölçeği (ÖBYÖ) kullanılmıştır. Cinsiyet, aile tutumu ve sosyo- ekonomik düzeye ilişkin veriler araştırmacı tarafından hazırlanan Demografik Bilgi Formu ile elde edilmiştir. Öğrencilerden toplanan verilerbağımsız örneklemler için t testi, Kruskal Wallis H testi Pearson Mometler Çarpımı Korelasyon Kat Sayısı ve Çoklu Doğrusal Regresyon teknikleri ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda; yaşam doyumu puanlarının cinsiyet ve sosyo- ekonomik düzeye göre farklılaşmadığı bulunmuştur. Aile tutumuna göre yaşam doyumu puanları farklılık gösterdiği sonucu elde edilmiştir. Aşırı hoşgörülü ve demokratik aile tutumu içerisinde yetişen öğrencilerin yaşam doyumu puanları ailesi ilgisiz, tutarsız ve otoriter tutum sergileyenlere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Özerklik, duygusal yeterlilik ve yaşam doyumu arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Ayrıca özerklik ve duygusal yeterlilik yaşam doyumunu orta düzeyde yordamaktadır. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin yaşam doyumu düzeyi özerklik ve duygusal yeterlilik düzeylerinden manidar şekilde etkilenmektedir. Anahtar Kelimeler: Üniversite öğrencileri, yaşam doyumu, özerklik, duygusal yeterlilik.

The aim of this study was to investigate the autonomy and emotional competence levels of university students as predictors of life satisfaction. The universe of the study was composed of university students. The sample of the study was formed by appropriate sampling method and a total of 500 students, 347 female and 153 male, participated in the study.Three main problems were identified in the research. Correlational and comparative relational screening model, which is one of the relational screening models, was used in accordance with the main purpose and problems of the study. In order to realize the aim of the study, data on the levels of life satisfaction, autonomy and emotional competence of university students were collected. Life Satisfaction Scale (GDS) was used to measure life satisfaction levels of the students. For determining emotional competence levels used the Emotional Self-Efficacy Scale (DSQ). For the measurement of autonomy levels used the Autonomous Self-Management Scale (ADQI). Data on gender, family attitudes and socio-economic status were obtained by the Demographic Information Form prepared by the researcher.Data collected from the students were analyzed by independent samples t test, Kruskal Wallis H test, Pearson Multiplication Correlation Coefficient and Multiple Linear Regression techniques. As a result of analysis; life satisfaction scores did not differ according to gender and socio-economic level. Life satisfaction scores differed according to family attitude. Life satisfaction scores of students who grew up in overly tolerant and democratic family attitudes were found to be higher than those whose families showed uninterested, inconsistent and authoritarian attitudes. A moderate positive correlation was found between autonomy, emotional competence and life satisfaction. In addition, autonomy and emotional competence predict life satisfaction. As a result, life satisfaction level of university students is significantly affected by autonomy and emotional competence levels.