Towards an EU policy on asylum and immigration

Abstract

Uluslararası göç küresel gündemdeki en önemli sorunlardan biri olmaya devam etmektedir. 21. yüzyıl boyunca küreselleşmenin artan etkisi, sadece mal, hizmet ve fikir alışverişini kolaylaştırmamış, aynı zamanda ölçek ve kapsam bakımından uluslararası hareketlilik üzerinde de önemli bir etki yaratmıştır. Uluslararası göçün birçok ekonomik, sosyal ve kültürel avantajlar vardır, ancak aynı zamanda devletlere küresel ve bölgesel işbirliği gerektiren kritik sorunlar -sınırlardan yasadışı geçiş gibi- kritik sorunlar yüklemektedir. Örneğin Avrupa, yüzde 7 üzerinde oranla göçmenlerin en yüksek olduğu bölgelerden biridir. Özellikle 1970'lerin ilk yıllarından itibaren büyük bir göç patlaması tecrübe eden Avrupa Ülkeleri ve kurumları, göçle ilgili sorunları topluca çözme gereksinimi duymuştur. Buna göre, bu tez Avrupa Birliği (AB)'ne ve AB düzeyinde ortak bir göç ve iltica politikası oluşturma çabalarına odaklanmaktadır. AB'nin mevcut göç politikası `hibrid' terimiyle daha iyi tarif edilmesine rağmen, bu tez Lizbon Antlaşması'nın onaylanmasıyla bu politikanın uluslar-üstü özelliklerinin artacağını savunmaktadır. Öte yandan, AB'nin göç konusunda üye ülkelerin göç konusunda ulusal çıkarların yakınsamasını başarabilecek kurumsal kapasitesiyle ilgili eleştirel bir değerlendirme yapacak ve AB'nin ortak bir göç ve sığınma politikası formüle etme girişiminde karşılaştığı bazı en önemli iç ve dış sorunlara değinecektir.

International migration continues to be one of the most critical issues on the global agenda. The increasing impact of globalisation throughout the 21st century has not only facilitated the exchange of goods, services and ideas, but also created a substantial impact on the scale and scope of international mobility. Whilst there are a number of economic, social and cultural advantages of international migration, it imposes critical challenges on states, such as the problem of illegal crossing of borders that require global and regional cooperation. Europe, for instance, is one of the regions with the highest percentage of immigrants, reaching over 7 per cent. The major immigration boom experienced since the early 1970s, in particular, has impelled the European countries and institutions to address the imminent problems related to immigration more collectively. Accordingly, this thesis focuses on European Union (EU) and puts particular emphasis on the efforts to create a common `immigration and asylum policy? at the EU level. Whilst the EU?s current migration policy could be better described as `hybrid?, this thesis argues that the ratification of the Lisbon Treaty would strengthen its supranational features. On the other hand, it intends to critically assess the EU?s institutional capacity to converge national interests in the area of immigration and addresses some of the most crucial internal and external challenges facing the EU in its attempt to formulate a common immigration and asylum policy.