Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında öğrenim gören öğrencilerin boş zaman engellerinin boş zaman motivasyonlarına etkisinin araştırılması Bartın Üniversitesi

Abstract

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin boş zaman engelleri ve motivasyon düzeylerinin tespit edilmesi, demografik değişkenler açısından karşılaştırılması ve aralarındaki ilişkilerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. İlişkisel tarama modelindeki araştırmada, Alexandris ve Carroll (1997) tarafından geliştirilen ve Gürbüz vd. (2012) tarafından Türkçeye uyarlanan Boş Zaman Engelleri Ölçeği ve Pelletier vd. (1991) tarafından geliştirilen Mutlu (2008) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Boş Zaman Motivasyon Ölçeği, 317 gönüllü katılımcıya uygulanmıştır. Araştırma verilerinin değerlendirilmesinde istatistiki yöntem olarak frekans dağılımları ikili gruplar için T-testi çoklu gruplar için anova analizleri ve ilişkiyi belirlemek için pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar incelendiğinde katılımcıların boş zaman engellerine yönelik algıları ortalamanın üzerinde olduğu tesis eksikliği ile yeterli zaman bulma boyutlarından kaynaklandığı belirlenmiştir. Boş zaman motivasyon düzeylerinde yüksek özdeşim-içe atım ve bilmek başarmak boyutlarının daha belirgin olduğu tespit edilmiştir. Boş zaman engelleri ile boş zaman motivasyon düzeyleri arasında ilişki saptanamamıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular demografik değişkenler açısından değerlendirildiğinde her iki ölçek arasında cinsiyet ve yaş değişkenleri arasında anlamlı derecede farklılıklar belirlenmiştir.

In this study, it was aimed to determine the levels of leisure time and motivation of university students, to compare them in terms of demographic variables and to determine the relations between them. In the research of the relational screening model, the Leisure Time Constraint Scale developed by Alexandris and Carroll (1997), which was adapted to Turkish by Gürbüz et al. (2012) and the Leisure Time Motivation Scaledeveloped by Pelletier et al. (1991), which was adapted to Turkish by Mutlu (2008) was applied to 317 voluntary participants. When the results obtained from the survey were examined, it was determined that the participants were based on the lack of facilities and adequate time finding that the perceptions of leisure time were over the average. At leisure motivation levels, it was found that the dimensions of achieving high self-perception and self-awareness are more pronounced. There was no relationship between leisure time and leisure motivation levels. When the findings obtained from the study were evaluated in terms of demographic variables, significant differences were found between gender and age variables between the two scales.