Subakromiyal sıkışma sendromunda asemptomatik boyun mobilizasyon ve omuz mobilizasyon tekniklerinin kişinin ağrısı, fonksiyonelliği ve yaşam kalitesi üzerine etkisinin karşılaştırılması

Abstract

Çalışmanın amacı, Subakromiyal Sıkışma Sendromunda konservatif tedaviye ek uygulanan iki farklı manuel terapi yönteminin etkinliğini karşılaştırmaktır. Araştırmaya dahil edilme kriterlerine uyan hastalar, geliş sıralarına göre rastgele seçim yöntemi ile 2 farklı gruba dahil edildi. Çalışma gruplarına 15 seans (haftada 5 gün) yoğun bir fizyoterapi programı uygulandı. Konservatif tedavi olarak, ultrason, SSS'ye yönelik terapötik egzersizler, TENS ve soğuk paket uygulandı. Konservatif tedaviye ek 1.çalışma grubuna omuz mobilizasyon teknikleri, 2.çalışma grubuna ise servikal mobilizasyon tekniği uygulandı. Tedavi öncesi ve sonrası hastalara uygulanan tedavinin etkinliği Numerik Ağrı Skalası, Omuz Eklem Hareket Açıklığı, 'Quick-DASH' ve RC-QOL skalalarıyla değerlendirildi. Grup içi karşılaştırmalara bakıldığında, her iki grupta da ağrı (NAS), fonksiyonellik (Quick-DASH), EHA ve yaşam kalitesi (RC-QOL) yönünden elde edilen gelişim istatiksel olarak anlamlı bulunurken (p<0,05), gruplar arası karşılaştırmada omuz mobilizasyon tekniklerini içeren grubun (Grup I), servikal mobilizasyon tekniği içeren gruba (Grup II) göre istirahat NAS ve omuz abdüksiyon ölçümü hariç, diğer parametrelerde elde ettiği gelişim farkı istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p< 0,05).Ulaşılan veriler ışığında, iki mobilizasyon yaklaşımından herhangi birinin konservatif tedavi programında yer alması faydalı olacaktır. Fakat şunu söyleye biliriz ki, SSS sendromunda omuz kompleksini kapsayan mobilizasyon uygulamaları, hastanın ağrısını azaltmada, fonksiyonelliğini, EHA'sını ve yaşam kalitesini artırmada değerlendirme parametrelerinin çoğunda servikal mobilizasyon uygulamalarından daha etkili olmuştur.

The study aims to compare the effectiveness of two different manual therapy methods that are applied as an adjunct to conservative treatment in subacromial impingement syndrome (SIS). Patients who met study inclusion criteria were randomly assigned to 2 groups in consecutive manner. Both study groups received intense physiotherapy program comprised of 15 therapy sessions (5 days per week). Conservative treatment included ultrasound, therapeutic exercises for SIS, TENS and cold pack. As an adjunct to the conservative treatment, Group 1 received shoulder mobilization techniques, while Group 2 received cervical mobilization techniques. The effectiveness of the treatments applied in both groups were assessed with numerical pain rating scale (NPRS), shoulder range of motion (ROM), Quick-DASH and RC-QOL scales both before and after the treatment.Regarding comparisons within the groups, both groups showed statistically significant improvement as determined by NPRS, Quick-DASH, ROM and RC-QOL scores (p<0.05), whereas in comparisons between the groups, Group I showed significantly greater improvement compared to Group II for all parameters except resting NPRS and shoulder abduction measurement (p< 0.05).In light of our results, it can be said that utilization of either of the mobilization techniques in the conservative treatment method will be beneficial. Nonetheless, mobilization techniques that involve shoulder complex are found to be more effective than cervical mobilization techniques in SIS for most of the assessment parameters in terms of reducing patient's pain and enhancing functionality, ROM and life quality.