Hopa Cankurtaran mevkiindeki sık ve seyrek yetiştirilen ve ilk aralama çağına gelen doğu kayını meşcerelerinin biyokütle özelliklerinin belirlenmesi

Abstract

Bu tezin amacı, sık ve seyrek yetiştirilmiş Hopa Cankurtaran mevkiindeki kayın meşcerelerinin 24?25 yıl sonraki toprak altı ve toprak üstü biyokütle miktarları ile bu meşcerelerde tutulan karbon miktarının ortaya konulması ve dikim aralık mesafelerinin toplam biyokütle ve karbon değerleri üzerine etkilerinin ortaya konulmasıdır.Araştırtmaya konu edilen kayın ormanlarında 1984-1985 yıllarında yapay yolla gençleştirme çalışmaları yapılmıştır. Araştırma alanında arazi ölçümleri 2008 yılında gerçekleştirilmiştir. 7500 adet/ ha (sık) kayın fidanı dikilmiş alanlarda 9 adet, 2500 adet/ ha (seyrek) kayın fidanı dikilmiş alanlarda da 9 adet olmak üzere 20 m x 20m = 400 m2 büyüklüğünde toplam 18 adet örnek alan seçilmiştir. Deneme alanlarında toprak üstü biyokütle ve karbon analizleri yapılmıştır. Ayrıca her bir örnek alanında toprak altı biyokütle ve toprak altında tutulan karbon miktarını belirlemek amacıyla toprak çukurları açılmış ve toprak silindir örnekleri alınmıştır.Araştırma sonunda toplam biyokütle sık yetiştirilen kayın meşcerelerinde 20,98 ton/ha, seyrek yetiştirilene meşcerelerde 22,95 ha/ton olarak hesaplanmıştır. Toplam depolanan karbon miktarı ise sık yetiştirilen meşcerelerde 8,76 ton/ha, seyrek meşcerelerde 9,40 ton/ha olarak hesaplanmıştır. Toprak üstü biyokütle miktarında toplam değerler birbirine yakın olmalarına rağmen sık yetiştirilen meşcerelerde biyokütlenin ince çap kademelerinde (0-10cm), seyrek yetiştirilen meşcerelerde ise kalın çap kademelerinde (10-20cm) biriktiği görülmüştür. Sık ve seyrek yetiştirilmiş meşcerelerde kök biyokütleleri arasında ve çap kademelerine ait toprak üstü biyokütle değerleri arasında istatistiksel anlamda önemli farklılıklar belirlenmiştir.Sonuç olarak, kayın dikim sahalarında 2500 adet/ha fidanın kullanılmasının biyokütle ve gövde kalitesi bakımından yeterli olacağı sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Kayın (Fagus orientalis Lipsky), dikim aralık mesafesi, biyokütle, karbon depolama

The purpose of this thesis, often and rarely trained Hopa Mevkiindeki Ambulance Beech 24-25 years after the underground and aboveground biomass and the amount of carbon held meşcerelerde put in the middle of the range of planting distances and the total biomass and effects on carbon values is put forward.To investigate the issue in the years 1984-1985 in the beech forest regeneration efforts have been made artificial way. Research was conducted in 2008 in the area of land measurement. 7500 units / ha (common) beech saplings were planted in areas 9, 2500 units / ha (sparse) beech saplings were planted in field 9 to 20m x 20m = 400 m2 total of 18 trial areas were selected. Aboveground biomass and carbon analysis of the experiment in the field are carried out. In addition, each experiment in the field of land held under six biomass and soil carbon in order to determine the amount of soil pits were opened and soil samples were obtained. Total biomass at the end of research often grown beech meşcerelerinde 20.98 tons / ha, rarely grown meşcerelerde 22.95 ha / ton was calculated as. The total amount of carbon stored in the commonly grown meşcerelerde 8.76 tonnes / ha, sparse meşcerelerde 9.40 tons / ha was calculated as. Aboveground biomass in the amount of the total value close to one another even though they're often grown thin diameter meşcerelerde levels of biomass (0-10cm), rare is grown thick around meşcerelerde levels (10-20cm) that was accumulated. As a result, 2500 units in beech planting area / ha, and saplings of the use of biomass will be sufficient in terms of housing quality was concluded.