Erzurum bataklıkları sulak alanının florası

Abstract

Bu çalışmanın amacı; 2017-2019 yılları arasında Erzurum'un kuzeyinde bulunan Erzurum Bataklıkları sulak alanı'nın florasını belirlemektir. Çalışma alanı, Davis'in grid sistemine göre A8 karesinde, Holarktik bölgenin de İran- Turan flora alanında bulunmaktadır. Araştırma alanı 1751-1764 m yükseltiler arasında bulunmaktadır. Bu araştırmada 40 familyaya ait 141 cinse ilişkin toplam 223 adet bitki taksonu tespit edilmiştir. Araştırma alanında en fazla takson içeren ilk üç familya sırasıyla; Asteraceae (43), Fabaceae (21), Lamiaceae (18)' dir. Araştırma alanında saptanan 102 taksonun fitocoğrafik bölgeleri belirlenmiştir. Bu taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları: % 64,7'si İran-Turan, % 31,3'ü Avrupa-Sibirya, % 3' ü Karadeniz, %1'i Akdeniz'dir. 223 bitki taksonundan % 54,3'ü coğrafi bölgesi bilinmeyen ve birden fazla bölgede yayılış gösterenler türlerdir. Çalışma da endemik bitki türü 25 adet olarak belirlenmiş, endemizm oranı % 11,2 olarak hesaplanmıştır. IUCN tehlike kategorilerine göre endemik ve endemik olmayan nadir 29 taksonun tehlike durumu değerlendirilmiştir.

The aim of this study; The aim of this study is to determine the flora of the wetlands of Erzurum Marshes between 2017-2019. The study area is located in the A8 square according to Davis' grid system and in the Iran-Turanian flora area of the Holarctic region. The research area is between 1751-1764 m elevations. In this research, 223 plant taxa belonging to 141 genera belonging to 40 families were determined. The first three families with the highest taxa in the research area were; Asteraceae (43), Fabaceae (21), Lamiaceae (18). Phytogeographic regions of 102 taxa were determined. The distribution of these taxa according to phytogeographical regions is: 64.7% Iran-Turanian, 31.3% Euro-Siberian, 3% Black Sea, 1% Mediterranean. Of the 223 plant taxa, 54.3% are species with unknown geographical area and spread in more than one region. In this study, 25 endemic plant species were determined and endemism rate was calculated as 11.2%. The hazard status of 29 endemic and non-endemic taxa according to IUCN hazard categories were evaluated.