Tunçbilek kömürlerinin kendiliğinden yanmaya yatkınlıklarının araştırılması

Abstract

Yangın olayı ile sistematik olarak mücadele edebilmek, yangına yatkın damarları belirli bir sınıflandırmaya tabi tutmak ve gerekli önlemleri bu damarlarda yoğunlaştırmak amacıyla Gf. L. î. (Garp Linyitleri İşletmesi) Müessesesi Tunçbilek ve Ömerler yeraltı ocakları damar örneklerine çeşitli laboratuvar teknikleri arasından seçilmiş olan `Tutuşabilirlik Tekniği` uygulanarak kendiliğinden yanmaya olan yatkınlıkları tespit edilmiştir. Yapılan deneyler sonucunda» Ömerler C; kili/ Sarı kil ve taban kömür damarlarının orta, diğer kömür damarlarının yüksek riskli oldukları görülmüştür. Ayrıca Ömerler kömürlerinin kendiliğinden yanmaya olan yatkınlıklarının Tunçbilek kömürlerinden daha fazla olduğu saptanmıştır. Anahtar kelimeler: Ocak yangınları, tutuşabilirlik tekniği, kendiliğinden yanma.

It Is of importance to classify the seams which are liable to mine fires and to concentrate the remedial measures on the concerned seams in order to combat sys tematically againts the mine fires. Therefore, `The Inflammability Technique` selected amongst many labora tory techniques is employed on the coal samples taken from both Tunçbilek and Ömerler underground collieries, G. L. İ. (Western Lignite Corpiaration), simply to disclo se their liability to spontaneous combustion. As the consequence of the laboratory works, it is observed that the floor and C clay-Yellow clay coal seams of Ömerler have a medium risk meanwhile the remaining seams have a high risk for spontaneous combustion. In addition, it is revealed that the liability of Ömerler coal seams to spontaneous combustion is higher than Tunç bilek coal seams. Key words: mine fires, inflammability technique, spontaneous combustion.