1980 sonrası iktidar formlarına karşı sanatla direniş

Abstract

Bu çalışma, 1980 sonrası Türkiye'nin içinde bulunduğu siyasi, kültürel ve sanatsal ortamlarının gelişim sürecini ve yaklaşık 40 yıllık süreçte sanatın ve sanatçının iktidar formlarıyla arasındaki bağı incelemeyi hedef edinmiştir.Birinci bölümde, 12 Eylül 1980 sonrası Türkiye'de sanat ortamı genel hatlarıyla incelenmiştir. Siyaset, sanat ve toplum arasındaki bağın tanımıyla birlikte, soğuk savaşın bitiminde geçilen liberal sistemin ve 1980 yılında Türkiye'de yapılan askeri darbenin sanat alanına etkileri araştırılmıştır. 1980'li yılların sonrasında başlayan Uluslararası İstanbul Bienali ve Uluslararası Asya - Avrupa Sanat Bienali, Çağdaş Türk Sanatının uluslararası arenada tanınmasına neden olmuştur. İkinci bölümde, Türkiye'de 1990'lı yıllarda en çok tartışılan kimlik, göç, feminizm ve bağımsız sanatçı inisiyatifleri ele alınmıştır. Bu konular üzerinden sorgulamalar yapan sanatçıların üretimleri incelenmiştir. Üçüncü bölümde, Türkiye'de muhafazakâr bir iktidarın tek başına ülke yönetimine geçmesi ve bu iktidarın kültür ve sanat politikaları üzerindeki etkileri incelenmiş, Gezi Parkı eylemleri sırasında ortaya çıkan mizahi, ironik sanat örneklerine yer verilmiştir. 2002-2019 yıllarındaki dönemin kültür sanat politikalarına ilişkin örnekler irdelenmiştir. Sonuç bölümünde ise, 1980 sonrası iktidar formlarına karşı sanatla direniş süreçleri çok yönlü olarak değerlendirilmiştir.

This study aims to cover Turkey's political, cultural and artistic development post 1980 and to examine the link between the forms of power with art and the artist in a period of 40 years.In the first section, the art scene in Turkey after 12th September 1980 is examined. The connection between politics, society and art is defined in conjunction with examining the effects of newly established liberal system after the cold war and the military coup of 1980 on the Turkish art scene.The International Istanbul Bienal and the International Asian-European Art Bienal, which began in the late 1980s, led to the recognition of contemporary Turkish art in the international arena.In the second section, 90's most hotly debated issues in Turkey that are identity, migration, feminism and independent artists' initiatives are examined along with the productions of artists who questioned these issues.In the third section, takeover of a conservative power in Turkey and It's effects on culture and art are examined, as well as the humorous and ironic art examples which arose in the Gezi Park movement. The cultural and political policies of the period between 2002-2019 are also studied. In the conclusion, resistance with art processes post-1980 against the government in power are analyzed.