Nazal polip hastalıklarında TNF-α inhibitörlerinin etkinliğinin araştırılması

Abstract

Giriş ve Amaç: Nazal polipozis, paranazal sinüsleri ve nazal mukozayı etkileyen, multifaktöryel etkenler ile kronik infalamatuvar bir süreç sonucunda oluşan, benign bir hastalıktır. Nazal polipozis patogenezinde birçok farklı etiyolojik faktör mevcut olmakla birlikte genellikle eozinofil hakimiyetinde Th2 aracılı bir inflamasyon görülür. Yapılan genetik çalışmaları ile, nazal poliplerden alınan dokularda,TNF-α lokasyonunda a allelinde oluşan tek nükleotid polimorfizmi olduğu saptanmıştır. Biz çalışmamızda, primer hücre kültürlerinde ürettiğimiz nazal polip fibroblastları üzerine TNF- α inhibitörlerinin etkinliğini değerlendirmeyi; ikincil olarak da proenflamatuvar sitokinlerin salımı ve proliferasyonu üzerine etkinliğini kortikosteroidler ile karşılaştırmayı amaçladık.Materyal : 2015 Ocak -2016 Mart tarihleri arasında Adnan Menderes Üniversitesi Kulak Burun Boğaz servisinde masif polipozis sebebiyle endoskopik sinüs cerrahisi yapılan 6 masif polipozis hastasının etmoid hücrelerdeki nazal polip spesmenleri hücre kültürü için ayrıldı. Primer hücre kültüründe üretilen nazal polip fibroblastları tedavilerden 1 saat önce (pretreatment) 1ng/ml IL-1β stimüle edildi. Tedavi olarak 10-8M Deksametazon ve 3 μg/ml Etanercept ve kombine olarak her iki ilaç verildi. Negatif kontrol(stimülasyon yapılmayan grup), pozitif kontrol(IL-1β stimülasyonu yapılan grup), Deksametazon tedavisi alan grup, Etanercept tedavisi alan grup ve kombine (Deksametazon + Etanercept) tedavi alan grup olmak üzere 5 grup oluşturuldu. 72 saat inkübasyon sonunda VCAM-1, RANTES ve Eotaksin sitokinleri ELISA ve PCR ile değerlendirildi. İstatistiksel analiz yapıldı. Ortalama değer ve standart sapmalar hesaplandı.Bulgular : Pozitif kontrol grubu protein salınımları negatif kontrol grubu ile karşılaştırıldığında VCAM-1(p=0.018), düzeyinde anlamlı artış gözlenirken, Eotaksin düzeyinde anlamlı artış görülmedi(p=0.08). Deksametazon 72 saat sonunda tüm yapılan kültürlerdeki VCAM-1ve Eotaksin protein salınımlarında pozitif kontrolle karşılaştırıldığında anlamlı düzeyde azalmaya neden oldu(p=0.002, p=0.0004, sırasıyla). Etanercept uygulanan grup, Eotaksin ve VCAM-1 protein salınımı yönünden pozitif kontrol grubu ile karşılaştırıldığında belirgin azalma gözlenmedi(p=0.1, p=0.22, sırasıyla). Deksametazon'un, VCAM-1 ve Eotaksin salınımını inhibasyonunda Etanercept'e göre belirgin olarak üstün olduğu izlendi. Deksametazon ve Etanercept kombinasyonunun ise sadece Deksametazon tedavisine göre, VCAM-1 ve Eotaksin salınımı üzerine bir üstünlüğü saptanmadı. RANTES protein salınımı ölçüm kitleri aralığından daha düşük seviyelerde bulunduğu için sonuç elde edilemedi. Yapılan VCAM-1, Eotaksin ve RANTES mRNA düzeylerinde her beş grup için de anlamlı bir sonuç elde edilemedi(p>0.05). Tartışma: Günümüzde NP medikal ve cerrahi tedavilere rağmen sıklıkla nüks etmektedir. Bu sebeple yeni tedavilerin araştırılması bir ihtiyaç durumundadır. Bu durum yeni tedavi şeçeneklerinin araştırılmasının önünü açmaktadır. Bu çalışma bildiğimiz kadarıyla nazal polip fibroblastları üzerinde in vitro olarak TNF-α inhibitörlerinin denendiği ilk çalışmadır. Verilerimiz bize, Etanercept'in Eotaksin sitokinini baskılamada etkinliğinin olduğunu ancak bu etkinliğin deksametazondan daha düşük düzeyde olduğunu düşündürdü. Ayrıca kombine verilen Etanercept ve deksametazonun, sadece deksametazon verilen gruba sitokin baskılamada bir üstünlük sağlamadığı saptandı. Bu çalışma nazal polipli kronik sinüzit hastalarında TNF-a inhibitörlerinin yeni bir tedavi modalitesi olarak kullanımına moleküler bir temel sağlamaktadır. Farklı dozlar ile tekrarlanarak ideal dozun saptanması ve klinik deneyler ile tedavi etkinliğinin gösterilmesi için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Aim: Nasal polyposis is a benign disease which has a cronic inflammatory pathway. Eosinhopilic and Th2 related inflammatory is the most commen type.Genetic studies determined that genetic polimorphism at TNF-α gene localization may cause this inflammatory. We aimed to determine the effect of TNF-α inhibitors at nasal polyp fibroblasts which we produced at cell culture. Secondly we purposed to compare the effects of TNF-α inhibitors with steroids. Method:6 patient's nasal polyp specimens collected during endoscopic surgery. Nasal polyp fibroblasts were cultured and stimulated with IL-1ß. Cells were submitted to Dexamethasone, Etanercept and combination of them. Inflammatory response was detected with VCAM-1, RANTES and Eotaksin protein levels(ELISA) and expression (PCR). Results: Dexamethasone inhibited VCAM-1 and Eotaksin protein levels significantly. Etanercept effected Eotaksin protein levels but compered with Dexamethasone , Dexamethasone was more intense than Etanercept. Combination of Etanercept and Dexamethasone therapy had same protein levels as Dexamethasone therapy.Discussion: TNF-α inhibitors may be efficient in NP theapy. This study determined anti inflammatory effects of Etanercept at nasal polyp fibroblasts but it wasn't powerful as Dexamethasone. We couldn't detect synergistic effets of Dexamethasone and Etanercept. This study provides the moleculer bases for NP with a TNF-α inhibitor. Future primer culture studies are needed to determine ideal concentrations and time intervals of Etanercept for NP.