Kalsiyum kanal blokerlerinin koroner anjiyografi sonrası renoprotektif etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Günümüzde tıbbın gelişimiyle birlikte görüntüleme ve tedavi yöntemlerinde kontrast kullanımı hızla artmaktadır. Hastanede gelişen akut böbrek hasarları arasında %10-12 ile kontrast madde nefropatisi ilk üç arasında bulunmaktadır. KMN patogenezinde en önemli mekanizmalardan birisi böbrekte meydana gelen iskemidir. Sonuçta serbest oksijen radikalleri artmakta ve buna bağlı olarak ortaya çıkan oksidatif stres nedeni ile iskemik ve nefrotoksik hasar meydana gelmektedir. KMN sepsis, kanama, solunum yetersizliği gibi hayatı tehdit eden komplikasyonları artırır ve hastanede kalış süresini uzatarak hastane masraflarının artışına yol açar. Bu kadar önemli olan bir komplikasyonun önlenmesi ve tedavisi hem hekim, hem hasta, hem de ülke ekonomisi açısından çok önemlidir. Kontrast nefropati profilkasisi ile bu harcamaların önüne geçilebilmektedir. Kontrast maruziyetine sekonder oluşan böbrek yetmezliği elbette öncelikle gereksiz tetkiklerin önüne geçilmesi, salin infüzyonu, asetilsistein, KKB, ACEİ kullanımı gibi yöntemlerle önlenebilmektedir. Bu çalışmamızda ki amaç, kontrast nefropati proflaksisindeki etkinliği birçok çalışma ile hala aydınlatılamamış olan kontrast maruziyeti öncesi ve sonrası KKB kullanımının sonuçlarını retrospektif olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışma Ocak 2014-Haziran 2016 tarihleri arasında Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi Kardiyoloji servisinde, koroner anjiyografi yapılmış olan ve koroner anjiyografi öncesinde monoterapi şeklinde dihidropridin (amlodipin 10 mg), nondihidropridin (diltiazem 60 mg) veya ACEİ kullanan 80 hasta dahil edildi. Hastalar ile ilgili bilgilere hasta dosyalarının retrospektif olarak taranmasıyla ulaşıldı. Hastalar kayıt verilerinin yeterli olması durumunda çalışmaya dahil edildi. Çalışmaya 18 yaşın altındaki ve 80 yaşın üstündeki bireyler alınmadı. Koroner anjiyografi ile tetkik edilmemiş hastalar, monoterapi şeklinde dihidropridin, nondihidropridin ve ACEİ kullanmamış, 3-15 gün içinde bun, üre, kreatininin bakılmamış, dış merkez takipli olanlar ve dosya verileri yetersiz olan hastalar dahil edilmedi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların demografik verileri incelendiğinde KKB kullanan hasta grubunun cinsiyet dağılımı benzerken ACEİ kullanan grubun kadın sayısı oldukça düşüktü. Grupların yaş dağılımı değerlendirildiğinde ise KKB kullanan grup ACEİ kullanan gruba göre anlamlı derecede daha yaşlı hasta popülasyonuna sahipti. BMI, diyastolik kan basıncı dağılımı benzerken sistolik kan basıncı ACEİ kullanan grupta daha düşük saptandı. Yine sigara içme oranları ve komorbidite dağılımları her iki grup arasında benzer saptandı. Laboratuar verileri incelendiğinde ise KKB kullanan grubun potasyum ve fosfor düzeyi ACEİ kullanan gruba göre anlamlı derecede daha yüksek saptandı. Diğer laboratuvar bulguları arasında ( Cr, BUN, Üre, GFR de dahil ) anlamlı fark saptanmadı. Yüzde 25'lik kreatinin artışı kontrast nefropati olarak kabul edildi. KKB kullanan grup daha yaşlı hasta popülasyonu içermekteydi. Bu nedenle KMN gelişme riskinin daha yüksek olması beklendi. Buna rağmen KKB kullanan grup ile ACEİ kullanan grupta KMN oranları benzer saptandı. KKB kullanan grup dihidropridin ve nondihidropiridin kullanan grup olarak karşılaştırıldı. KMN gelişme oranları yine benzer saptandı.Sonuç: Sonuç olarak; çalışmamız KKB grubu ilaç ile ACEİ kullanan hastalar arasında KMN gelişimi açısından fark olmadığını göstermektedir. Ancak çalışmamızda KKB kullanan hasta yaş ortalamasının ACEİ kullanan gruba göre anlamlı derecede yüksek olması sonucu etkilemiş olabilir. KKB grubu ilaçların KMN gelişim riskini azaltabileceği yönünde çalışmaların olduğu gibi, literatürde bizim verilerimizi destekleyen, KKB grubu ilaçlar ile KMN gelişim riskinin azaltılabileceğinin gösterildiği çalışmalar da mevcuttur. KKB grubu ilaçların KMN gelişimini önlediği yönündeki çalışmalar bu grup ilaçların kontrast madde verilecek hastalarda özellikle tercih edilmesini sağlayabilir. KKB grubu ilaçların KMN gelişimi üzerine etkilerini inceleyen, yaş grubu birbirine benzer kapsamlı prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır. .

Introduction and Purpose: Today, with the development of medicine, the use of contrast in imaging and treatment methods is increasing rapidly. Among the acute kidney injury in the hospital, between 10% and 12% are found in the first three. One of the most important mechanisms in the pathogenesis of contrast induced nephropathy is ischemia that occurs in the kidneys. As a result, free oxygen radicals are increasing and the resulting oxidative stress causes ischemic and nephrotoxic damage. Contrast İnduced nephropathy increases life-threatening complications such as sepsis, bleeding, respiratory failure, and prolongs hospital stay leading to increased hospital costs. The prevention and treatment of a complication that is so important is very important in terms of physician, patient and country economy. With the contrast nephropathy prophylaxis the economical damage can be avoided. Renal failure secondary to contrast exposure can be avoided by methods such as avoidance of unnecessary investigations, saline infusion, acetylcysteine, CCB, ACEI.Our aim in this study was to retrospectively evaluate the outcome of use of CCB before and after contrast exposure, whose efficacy in the prophylaxis of contrast nephropathy is still unclear with many trials. Material and Method: This study was performed between January 2014 and June 2016 in Afyon Kocatepe University Faculty of Medicine, Department of Cardiology, in which coronary angiography was performed and dihydropyridine (amlodipine 10 mg), nondihidropyridine (diltiazem 60 mg) Eighty patients using ACEI were included. Patient information was obtained by retrospective screening of patient files. Patients were included in the study if their registries were sufficient. Individuals under the age of 18 and above 80 were not included in the study. Patients not undergoing coronary angiography, monotherapy in the form of dihydropyridine, nondihid-ropridine, and ACEI were excluded. Patients who did not take Urea, Cr, BUN and inadequate files were excluded within 3-15 days.Findings: When the demographic data of the patients studied were examined, the number of women in the group using ACEI was very low while the group of patients using CCB was similar in gender distribution. When the age distribution of the groups was evaluated, the group using CCB had a significantly older patient population than the group using ACEI. BMI, diastolic blood pressure distribution were smilar, but lower in the systolic blood pressure group using ACEI. Smoking rates and co-morbidities were similar between the two groups. When the laboratory data were examined, the potassium and phosphorus levels of the group using CCB were significantly higher than the group using ACEI. There was no significant difference between the other laboratory-tubal findings (including Cr, BUN, Urea, GFR). Increase in creatinine by 25% was considered as contrast nephropathy. The CCB use group included older patient populations. For this reason, it is expected that the risk of developing contrast induced nephropathy is higher. Nonetheless, the rates of contrast induced nephropathy were similar in the group using CCB and in the group using ACEI. The group using CCB was compared as the group using dihydropyridine and nondihydropidine. The development rates of contrast induced nephropathy were again similar.Conclusion: As a result; There are also studies that show that drugs in the CCB group may reduce the risk of developing contrast induced nephropathy and that the CCB group of drugs that support our data in the literature may reduce the risk of developing contrast induced nephropathy. Studies in which the CCB group drugs prevent the development of contrast induced nephropathy may provide that these group of drugs are especially preferred for patients receiving contrast media. However, our study suggests that there is no difference in the development of contrast induced nephropathy between the drug group and patients using ACEI. There is a need for comprehensive prospective studies that examine the effects of drugs in the CCB on the development of contrast induced nephropathy.