Yarı kentsel bir bölgede erişkinlerde diabetes mellitus prevalansı, risk faktörleri ve komplikasyonları

Abstract

IX. ÖZET Küme örnekleme yöntemiyle seçilen 3004 kişilik populasyonda NIDDM prevalansı %4.5, erkeklerde %3.4, kadınlarda %5.4 olarak belirlenmiştir. Cinsler arasındaki fark çok önemli bulunmuştur. (p<0.01) Prevalansın yaşlanma ile koşut olarak arttığı, %16.4 ile 65-79 yaş grubunda en yüksek hıza ulaştığı belirlenmiştir. Vücut kitle indeksi (kg/m2) arttıkça diyabet prevalansı artmaktadır. Nonobeslerde %2.3 olan prevalans obes grupta %6.7'ye yükselmektedir. Bir diğer risk faktörü olan genetik yatkınlık birinci derece yakınlarda diyabet öyküsü ile araştırılmış, fark çok çok önemli bulunmuştur. (p<0.001) Hiperglisemi ile ilgili duyarlılığın en yüksek olan semptom polidipsi, seçiciliği en yüksek olanı vaginal pruritistir. Belirlenen diyabetikler ile diyabetik olmadığı bilinenlerden seçilen kontrol grubu birebir eşleştirilerek diyabetik komplikasyonlar araştırılmış, olasılık hızları hesaplanmıştır. Olasılık hızı periferik arter hastalığında 3.00, nöropatide 2.67, proteinüride (makroalbuminüri) 2.50, sistolik ve diyastolik kan basıncında 2.39 ve 2.25, miyokard infarktüsünde 1.75, koroner arter hastalığında 1.67, hipertansiyonda 1.59 olarak belirlenmiştir. Olgu ve kontrol grupları arasında proteinüri, sistolik ve diyastolik kan basıncında istatistiksel önemlilik saptanmış, diğer komplikasyonlarda olgu ve kontroller arasında fark bulunmamıştır. Hiperglisemi ile ilgili semptomlardan poliüri, polidipsi, polifaji, vaginal pruritisin olgu ve kontrol gruplarındaki farkı çok önemli bulunmuştur. (p<0.01) 71