Konvansiyonel retina dekolmanı cerrahisi sonrası kistoid maküla ödemi

Abstract

ÖZET Bu çalışma konvansiyonel yöntemle retina dekolmanı cerrahisi geçiren hastalarda KMÖ insidansını ve bu komplikasyonun gelişiminde rol oynayan faktörleri ortaya koymak amacıyla prospektif olarak gerçekleştirilmiştir. Klasik konvansiyonel yöntemle öpere edilerek retinaları yatıştırılan 23 hastanın 24 gözü çalışmaya alınmış, ameliyat sonrası birinci ve üçüncü aylarda flöressein anjiografi çekilerek KMÖ açısından değerlendirilmiştir. Çalışma grubunu oluşturan 24 gözden beşi afak ve psödofak (% 20.8), 19' u fakik (% 79.2) idi. Ameliyat sonrası birinci ayda KMÖ insidansımn fakik grupta % 21.1 (4/19), afak ve psödofak grupta ise % 100 (5/5), üçüncü ayda ise fakik grupta % 15.8 (3/19), afak ve psödofak grupta 4/5 (% 80) olduğu görüldü. Üç aylık takip süresi içinde KMÖ insidansı fakik grupta % 31.6 (6/19), afak ve psödofak grupta % 100 (5/5) olarak saptandı. Dekolman cerrahisi sonrası KMÖ gelişimine etki eden en önemli faktörün afaki ve psödofaki (arka kapsül bütünlüğünün bozulduğu olgularda) olduğu tespit edildi. Hastanın yaşının, refraksiyon durumunun, ameliyat öncesi makülanın dekole olmasının ve ameliyat sonrası uygulanan lazer tedavisinin KMÖ gelişiminde rolü olmadığı saptandı. Dekolman cerrahisi sonrası KMÖ ile ilgili literatür tarandığında konunun oldukça fazla bilinmeyeni olduğu, yapılan çalışmaların etik nedenlerle yetersiz olduğu gözlendi. Ancak gerek bu çalışmada, gerekse diğer çalışmalarda bildirilen dekolman cerrahisi sonrası KMÖ insidanslannın oldukça yüksek olduğu ve hatırlanması gerektiği vurgulandı. 42