Multipl myelom ve reaktif plazmasitozda patogenez ve prognostik bulgular (PCNA, p53, bcl-2, lambda ve kappa, boyanma paternleri ile histopatolojik derece, patern, apoptoz ve mitoz değerleri)

Abstract

ÖZET Multipl Myelom (MM), kemik iliğinde en sık görülen primer tümör olup ke mik iliğinde plazmasiter seri elemanlarının neoplastik proliferasyonu sonucu or taya çıkar. Bu neoplazi pansitopeni, immun bozukluklar, böbrek bozuklukları ve periferik sinir sisteminde hasarlara yol açar. Enfeksiyonlar ve böbrek yetmezliği en önemli Ölüm nedenleridir. Klinik olarak MM tanısı benimsenen majör ve minör kriterlere göre konur. Buna gören bir majör ve bir minör ya da bir ve ikiyi içermek üzere üç minör kriterin varlığı durumunda MM tanısı konabilir. MAJÖR KRİTERLER: 1) Biopside plasmasitoz 2) Kl'de plazmasitoz (>%30) 3) M komponent (serumda IgG > 3,5 g/dl, IgA > 2g/dl idrarda Bence Jones proteini > 1 g/gün) MİNÖR KRİTERLER: 1) Kl'de plamasitoz (%10-30) 2) M komponent: Yukarıdaki değerlerden düşük düzeyde 3) Litik kemik lezyonları 4) Normal Ig lerde azalma (%50 den az) IgG < 0.6 g/dl, IgA < 0.1 g/dl, IgM < 0.05 g/dl Histopatolojik olarak ise X40 büyütmede alanın 1/2 sini kaplayan plazma hücrelerinin oluşturduğu nodul yapısı ya da en az bir yağ aralığını tamamen ka playan monbtipik plazma hücre topluluğu ve atipik görünümlü plazmasitlerden oluşan ilik plazmasitozu saptanması halinde MM t.anı konabilir. Esas olarak kli nik parametreler ile evrelenen MM, histopatolojik olarak da evrelenebilir. Buna göre %50'nin üzerinde plazmasitoz ya da diffuz tutulum ileri evreyi temsil etmek tedir. Kısaca porogramlı hücre ölümü olarak adlandırılan apoptoz kanser araştırmalar! içinde önemli bir yer tutmaktadır. Özellikle p53, bcl-2 ve CD95 proteinlerinin apoptoz ile olan ilişkisi gittikçe daha fazla araştırmaya konu ol maktadır. Bu proteinleri kodlayan genlerdeki mutasyonun pek çok neoplastik gelişimin önemli bir parçasını oluşturduğu görülmektedir Bu çalışmada 19 MM ve 6 reaktif plazmasitoz olgusunda histopatolojik de rece, patern, ortalama yaşam süresi, p53, bcl-2, PCNA, kappa ve lambda immün doku kimyasal belirleyicileri ile boyanma özellikleri incelenmiştir. 47Sonuçta, 1) bcl-2 pozitiflik derecesi ile ortalama yaşam süresi arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. 2) PCNA pozitifliği ile p53 pozitifliği arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. 3) Ortalama yaşam süresi 18 ayın altında olan olgularla 18 ayın üzerinde olan olgular arasında histopatolojik derece açısından anlamlı fark bu lunmuştur. 4) Tutulum paterni diffüz olan olgular ile diğer tutulum paternleri arasında anlamlı ilişki bulunmamış olmakla birlikte p değerinin an lamsız değerler içinde en küçük iki değerden biri olması dikkat çekicidir. Yine ortalama yaşam süresi 18 ay ve daha az olanlar ile 18 ay üzerinde olanlar arasında mutant p53 immünprofili açısından p.değerinin çalışmanın anlamsız ancak en küçük diğer değere sahip bul gusu olduğu görülmüştür. bcl-2 pozitifliği ile ortalama yaşam süresi arasında bulunan anlamlı ilişki daha geniş serilerde çalışılmalıdır. Bu araştırmadan çıkan sonuç MM olgularında bcl-2 pozitifliğinin prognostik bir faktör olabileceğini düşündürtmüştür. 48