İdiopatik skolyozda her üç plandaki deformitenin birbiriyle olan ilişkisinin incelenmesi ve gelişimindeki tetik mekanizmanın saptanması

Abstract

ÖZET İdiopatik skolyoz, üç planda ( frontal, sagital ve transvers plan) eğrilikle karakterize ve günümüzde etyolojisi tam olarak açıklanamamış, yapısal bir spinal deformitedir. Günümüze kadar etyolojiyi açıklayacak birçok değişik teoriler ortaya atılmış, fakat bunlar tek başına yeterli olamamıştır. Bizim bu çalışmadaki amacımız, idiopatik skolyozdaki her üç plandaki eğriliğin birbiriyle olan ilişkilerini incelemek ve bu deformitenîn gelişiminde etken olan tetik mekanizmasını saptamak idi. Ocak 1996 ile Aralık 1996 yılları arasında D.E.Ü.T.F. Ortopedi ve Travmatoloji polikliniğine başvuran 25 idiopatik skolyozlu hasta çalışmaya alındı. Hastaların 17 tanesi kız, 8 tanesi erkekti. Hastaların ortalama yaşı 14.2 idi ( 11 ile 18 arasında ). Hastaların frontal ve sagital plandaki deformitelerini ölçmek amacıyla Stagnara'nın tariflediği seçilmiş plan A-P ve lateral grafileri kullan ı İd ı. Transvers plandaki eğrilikler ise Aaro-Dahlborn'un tanımladığı BT ölçüm tekniği ile hesaplandı. Her üç plandaki eğriliğin birbiriyle ilişkili olduğu ve beraber artıp, beraber azaldıkları korelasyon analizi ile saptandı (p<0.05).Regresyon analizi ile frontal ve sagital plan eğriliklerinin birbirini etkilediği bulundu. Düşük dereceli skolyozlarda hakim olan eğriliğin torakal lordoz olduğu ve frontal plandaki eğrilik arttıkça torakal lordozun diğer iki plandaki eğriliklere hakimiyetinin azaldığı belirlendi ( p<0.05). idiopatik skolyozda, her üç plandaki eğrilik birbiriyle ilişkilidir ve birbirini etkilemektedir. İdiopatik skolyozun gelişiminde tetiği çeken mekanizma torakal lordozdur ve frontal ve sagital plandaki eğrilikler sekonder eğriliklerdir ve bu eğrilikler daha sonra ilerlemektedirler. 80