Behçet hastalığında serum prolaktin düzeyleri

Abstract

TÜRKÇE ÖZET Otoimmün hastalıklara yatkınlık hem genetik kökene, hem de çevresel faktörlere bağlıdır. Otoimmuniterin ortaya çıkışında ayrıca hormonların da rol oynadığı bilinmektedir. Deneysel hayvan modellerinde yapılan çalışmalar, immün sistemin hipofiz bezinin etkisi altında olduğunu göstermiştir. Hipofiz bezi immün fonksiyonları her iki yöne, immünosüpresyona veya immûnostimülasyona doöru yönlendirebilir. Adrenokortikotropik hormon etkisiyle adrenal korteksten salgılanan glukokortikoidler immünosüpresif etkiye sahiptir. Büyüme hormonu, prolaktin ve plasental laktojen ise immünostimülan etkilidir. İnsanlarda sistemik lupus eritematozus, endojen iridosiklit, Addison hastalığı ve otoimmün tiroid hastalığı ile hiperprolaktinemi arasında ilişki bulunmuştur. Bu çalışmada muhtemel bir otoimmün hastalık olan Behçet hastalığında serum prolaktin düzeylerini bakarak, bu hormonun hastalığın ortaya çıkışında veya aktivasyonunda rolü olup olmadığı araştırılmıştır. Çalışmamızda Uluslararası Behçet Tam Kriterlerine göre Behçet sendromu teşhisi alan hastalarda, kemilüminesens yöntemiyle serum prolaktin seviyelerine bakılmıştır. Çalışmaya, yaşlan 21 ila 54 arasında değişen toplam 29 Behçet hastası (yaş ± SD: 36 + 8.1) ve yaşları 24 ila 55 arasmda değişen 29 adet sağlıklı kontrol (yaş ± SD: 36 ± 8) alınmıştır. Erkek ve kadın sayısı hasta ve kontrol grubunda eşit tutulmuş olup hastaların 17 tanesi erkek ve 12 tanesi kadındı. Oral ülserasyon, genital ülserasyon, pozitif paterji testi, artrit, tromboflebit, göz tutulumu ve deri tutulumundan herhangi iki semptomun bulunması halinde hastalar aktif kabul edilmiştir. Önce tüm Behçet hastalan, sonra kadın ve erkek hastalar ve son olarak aktif erkek Behçet hastalan, kontrolleriyle serum prolaktin seviyeleri açısından karşılaştırılmışlardır. Aktif kadın hastalarının sayılarının az oluşu nedeniyle bir değerlendirme yapılamamıştır. Gerek erkek gerek kadın hastalarda, aktif dönemde olsun veya olmasın, serum prolaktin seviyeleri kontrollere göre bir miktar yüksek bulunmuştur. Ancak hasta ve kontrol grupları arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi.. Sınırlı sayıda hasta ile yapılan bu çalışma, Behçet hastalığının etiyopatogenezinde prolaktin hormonunun önemli bir rol oynamadığım düşündürmektedir. Ancak, bu konuda kesin bir şey söyleyebilmek için daha fazla hasta ile yapılan ek çalışmalara ihtiyaç vardır.

II İNGİLİZCE ÖZET Susceptibility to autoimmune disorders is partly a genetic phenomenon, but may be influenced by hormones. Studies of animal models of arthritis have recently shown that the immune system is a target of pituitary hormones. The pituitary gland has the capacity to regulate immune function as it secretes both immunostimulatory growth hormone (GH), prolactin (PRL) and immunosuppressive adrenocorticotropic hormone (ACTH) hormones. Glucocorticoids secreted by the adrenal gland in response to ACTH antagonized the immunostimulatory effects of GH and PRL. In humans an association has been found between hyperprolactinemia and systemic lupus erythematosus (SLE), endogenous iridocyclitis, Addison's disease, autoimmune thyroid disease. Taken together these results, there is a relationship between elevated PRL levels and autoimmune disease. PRL contributes to the pathogenesis of autoimmune disease. Therefore in this study, we investigated serum levels of PRL in patients with Behcet's disease. Patients in this study were confirmed to have met the international diagnostic criteria for the Behcet's disease. A total of 29 patients (17 male and 12 female) aged 36.4 ± 8.1 (range 21-54) and 29 healthy controls (17 male and 12 female) aged 36 ± 8 (range 24-55) were included in mis study. Patients and controls were divided into 3 groups and all groups were compared to those of age and sex matched controls. At the first step whole Behcet's patients, at the second step male and female Behcet's patients and finally at the third step only active male Behcet's patients were compared to those of age and sex matched controls. As the number of active female patients were not enough to make a healthy statistic, active females could not been compared with controls at the third step. Behcet's disease considered to be active if any 2 of the symptoms among oral ulceration, genital ulceration, eye lesions, skin lesions, positive pathergy test, arthritis and thrombophlebitis were present at the time of clinical assesment. PRL hormone levels of Behcet's patients in all groups were higher man to those of age and sex matched healthy controls. But statisticaly the differences were not significant in all groups eventhough the patients in active phase in third group (p > 0.05). Our study with the limited number of patients suggests that PRL is not play a major role in the pathogenesis of Behcet's disease. As pituitary hormones, especially PRL have been reported to play a role in a number of autoimmune processes, further studies will clarify the possible role of that hormone in the etiology of Behcet's disease.