Diyabetik hastalarda hepatit C virus enfeksiyonu ve risk faktörleri ile ilişkisi

Abstract

ÖZET İlk olarak 1989 yılında tanımlanan HCVf akut ve kronik hepatite, siroza ve bu zeminde hepatosellüler kansere neden olur. Neden olduğu önemli hastalıklar ve henüz aşısının olmaması; hastalıktan korunmada, geçiş yolları ve primer korunmanın önemini arttırmaktadır. DM prevalansı; genel olarak %5-7 olan, akut metabolik ve kronik geç dönem kompiikasyonlarla yüksek morbidite ve mortaiitesi olan önemli bir hastalıktır. Diyabetik hastalarda ılımlı transaminaz yüksekliği sık görülmekte ve bundan insülin yetmezliği, artmış glukoz konsantrasyonuna bağlı gelişen karaciğerdeki yağlanma sorumlu tutulmaktadır. Son yıllarda diyabetik popülasyonda, artmış HCV prevalansı bildirilmektedir. Diyabetik hastalarda saptanan ılımlı transaminaz yüksekliğinin, yağlı karaciğere bağlanmaması ve HCV varlığının araştırılması gerektiği belirtilmektedir. Tüm çalışmaların ortak bulgusu; artmış HCV prevalansına rağmen, HCV saptanan grupta virüsün bilinen geçiş yollarında anlamlı derecede artış olmamasıdır. Bu birlikteliğin etiyolojisi henüz aydınlanamamıştır. Bu çalışmanın amacı diyabetik hastalarda anti-HCV, RT PZR ile HCV-RNA tayiniyle HCV prevalansını ve bunun risk faktörleri ile ilişkisini araştırmaktı. Çalışmaya diabetik 179 hasta (98 kadın, 81 erkek, ortalama yaş: 58.1 ± 11.4) alındı. HCv enfeksiyonu 179 hastanın 17'sinde (% 9.5) saptandı. Risk faktörleri ve diabetin gaç komplikasyonları açısından HCV pozitif grup ile negatif grup arsında anlamlı bir fark bulunmadı. Serum transaminaz düzeyleri HCV saptanan grupta anlamlı olarak daha yüksekti. Ayrıca HBsAg 153 hastanın 9'unda (% 5.9) pozitif(+) bulundu. Bu oran genel popülasyona benzerdi. Sonuç olarak; HCV 'nin diabetik hastalarda sık izlendiğini, bunda HCVnin henüz saptanmamış risk faktörlerinin önemli olduğunu düşünmekteyiz.

SUMMARY Hepatitis C virus (HCV), which was first described in 1989, can lead to acute and chronic hepatitis, cirrhosis and hepatocellular carcinoma. Transmission routes and primary prevention are important in the prevention of disease because it causes serious diseases and there is no effective vaccine. Diabetes Mellitus (DM), which its prevalence is generally 5-7% has high morbidity and mortality because of its acute and chronic complications. Mild serum transaminase elevations are frequently observed on patients with DM. Insulin insufficiency and hepatosteatosis due to elevated serum glucose concentrations cause this result. Increased HCV prevalence has been recently reported in diabetic patients. Mild serum aminotransferase elevations may not only be related to hepatosteatosis, but the presence of HCV infection should also be searched. Common finding of all studies is that there is no any significant increase on the known transmission routes of HCV despite of its high prevalence. Etiology of coexistence of DM and HCV infection has not been validated yet. The aim of this study was to determine HCV prevalence and its relation with risk factors on patients with DM by the presence of anti-HCV and HCV-RNA detected by reverse transcription polymerase chain reaction. 179 diabetic patients ( 98 females, 82 males, mean age: 58.1 ± 11.4 ) were included into the study. HCV infection was detected in 17 out of 179 patients (9.5%). There was no significant difference on risk factors of HCV infection and late complications of DM between HCV positive and negative groups. Serum transaminase levels were significantly higher in HCV positive group than those of HCV negative group. HBsAg was found to be positive in 9 out of 153 (5.9 %) patients. This rate was similar to general population. We can conclude that HCV infection appears in 9.5 % of patients with DM and undetected risk factors are important on this percent. II