Kronik hepatit C infeksiyonunda karaciğerde yağlı değişiklikler ve etkileyen faktörler

Abstract

7- ÖZET Karaciğer yağlanması (steatoz) kronik hepatit C'de yaygın bir histolojik bulgudur. Trigliseridlerin karaciğer ağırlığının %5'ini geçmesi yağlı karaciğer olarak tanımlanır. Öncül çalışmalarda, kronik hepatit C'li hastaların biyopsi örneklerinde %50 oranında yağlanma bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, kronik hepatit C'de yağlanmaya neden olan konak ve hastalık faktörlerini incelemektir. Bu çalışmada insülin direnci değerlendirilerek olası mekanizmayı araştırmak amaçlandı. YÖNTEM: Dokuz Eylül Üniversitesi Gastroenteroloji kliniğinde takip edilmekte olan 44 kronik hepatit C'li hastanın antropometrik özellikleri, glukoz ve lipid metabolizmasına yönelik parametreler ve geçiş yolu ile ilgili faktörler saptandı. Histolojik olarak, karaciğer yağlanması ile ilişkisi araştırıldı. Bazal kan değerleri alındıktan sonra, bir gecelik açlığı takiben 75 gr glukoz yüklenmesi uygulandı, kan glukoz, insülin ve C- peptid düzeyleri 30, 60, 90 ve 120. dakikalarda kan örneği alınarak yapıldı. BULGULAR: Hepatit C'li hastaların %61.4'ünde karaciğer yağlanması saptandı. Bu oran literatür bulgularını doğrulamaktadır. Yağlanma ile nekroinflamasyon ve fibrozis skorları arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Yağlanma olan ve olmayan kronik hepatit C'li hastaların kan kolesterol, TG, HDL, LDL, Apo A ve B düzeyleri her iki gupta benzer saptandı (P>0.05). Antropometrik parametreler açısından da fark bulunmamıştır (p>0.05). 90. dakikada insülin düzeyleri yağlanma olmayanlarda 66.3±28.1, olanlarda ise 120.1±78.4 ulU/ml saptandı (p<0.05). Yağlanma olanlarda 2 katına yakın yüksekliğin istatistik olarak anlamlı olması, insülin direncinin daha çok post-prandiyal olduğunu gösterdi. SONUÇ: Bulgular kronik hepatit C'li hastalarda izlenen karaciğer yağlanmasının HCVnin viral etkisi ile oluştuğunu düşündürmektedir. Hiperinsülinemi karaciğere direkt etki ederek VLDL üretimini inhibe ettiği bilinmektedir. Viral etkinin hangi mekanizmalarla post-prandiyal hiperinsülinemiye yol açtığını ortaya koyacak çalışmalar gereklidir. 55

8- İNGİLİZCE ÖZET (SUMMARY) FACTORS AFFECTING STEATOSIS IN CHRONIC HEPATITIS C BACKGROUND/AIM: Steatosis is a common histologic feature of chronic hepatitis C. Previous studies have indicated its occurrence in approximately 50% of liver biopsy specimens. Steatosis in chronic hepatitis C may be a viral effect, or may be caused unknown host factors. Insulin plays a key regulatory role in the synthesis and secretion of hepatic VLDL particles in humans. The aim of this study was to evaluate the factors associated with steatosis including parameters of anthropometric measurements, glucose metabolism and insulin resistance were evaluated in 44 patients with histological proven chronic hepatitis C. METHODS:. All patients had positive anti HCV by ELISA III and HCV RNA by PCR. Steatosis graded as 0-3. Hepatic activity index (HAI) and the presence of bile duct damage, lymphoid follicules, Mallory bodies were recorded. Standard OGTT was performed and at 0, 30, 60, 90, 120 minutes serum samples were taken for serum glucose, insulin and C-peptide levels. RESULTS: Chronic hepatitis C patients with and without steatosis had similar anthropometric measurements, TG, cholesterol, HDL, LDL, Apo A, Apo B levels (p>0.05). After OGTT, they had similar serum glucose and C-peptide curves (p>0.05). Chronic hepatitis C patients with steatosis had high insulin levels than patients without steatosis and this difference was significant at 90. minute (p<0.05). CONCLUSIONS: Post-prandial hyperinsulinemia in chronic hepatitis C patients may play a role on pathogenesis of steatosis with viral effect. 56