Prostat adenokarsinomlarında proliferatif aktivite, anjiogenez ve pS2 reaktivitesinin prognostik önemi

Abstract

ÖZET Prostat adenokarsinomlan erkeklerdeki en sık non-kutanöz malignite ve kanser ölümlerinin ikinci nedenidir. PK'lannda bağımsız bir prognostik faktör olan GD'lemesi günümüzde halen geçerliliğini korumaktadır. GD'lemesi kadar önemli görülmeyen fakat prognostik önemi olan DSÖ derecesi, bugüne kadar, PK'larmı derecelendirirken gözardı edilen bir parametre olarak kalmıştır. Bir çok çalışmaya konu olan anjiogenez, proliferatif aktivite ve pS2 reaktivitesi de yoğun olarak çalışılan ve araştırma konusu olan parametreler arasındadır. Bu çalışmada 57 PK olgusunda anjiogenez, proliferatif aktivite ve pS2 reaktivitesinin prognostik değerleri araştırılmış ve bu parametrelerin, prognostik önemleri bilinen mikroskopik dereceleme (GD), DSÖ derecesi, evre ve birbirleriyle olan ilişkileri araştırılmıştır. Bu parametrelerden var ise bağımsız olanlar belirlenmeye çalışılmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: DEÜTF- Patoloji Anabilim Dalında PK tanısı almış 63 adet olgudan 57 'si.çalışmaya dahil edilmiştir. Olgulara ait H-E preparatlar yeniden.gözden geçirilerek histopatolojik tamları doğrulanmıştır. Olguların GD'lemesi, DSÖ derecesi ve TH'leri hesaplanmış, olguların TNM evreleri patoloji arşivinden elde edilmiştir. Bunun yamsıra olguların klinik izlemleri DEÜTF-Üroloji kliniğinden sağlanmıştır. Bundan sonra, tüm olgulara CD31, Ki-67 ve pS2 antijenleri İHK'sal olarak uygulanmıştır. CD31 antijeni ile endotelyal hücreler görülebilir duruma getirildikten sonra VSD ve NVES değerleri hesaplanmıştır. Ki-67 antijeni ile pozitif boyanan hücrelerin yüzdesi, ortalama 500-1000 hücre sayılarak hesaplanmıştır. pS2 reaktivitesi ise pozif boyanma gösteren bezlerin yoğunluğuna göre (l+)-(4+) olarak değerlendirilmiştir. İstatistik: Ki-67, pS2, TH, GD'si, NVES, VSD, DSÖ derecesi ile evre arasındaki ilişki Oneway- ANOVA ile araştırılmıştır. İki değişken arasındaki doğrusal iliski Spearman Korelasyon testi ile yapılmıştır. Çok değişkenli.analiz ise `Lojistik Jlegresyon Analizi` ile yapılmıştır. BULGULAR: Bu çalışmada incelenen 57 adet PK olgusunda yaş ortalaması 64.3 'tür. Olguların 13'ü GD=2-4, 35'i GD=5-7, 9'u GD=8-10 arasındadır. Bunların 11 'i DSÖ derece 1, 42'si derece 2, 4'ü derece 3 'tür. 2 olgu TNM evre 1, 23 olgu evre 2, 28 olgu evre 3 ve 4 olgu evre 4'tür. GD=2-4 arasında PSA değeri; 12.8 ng/ml ve TH; 2.16 cc, GD=5-7 arasında 26.1 ng/ml ve 7.36 cc, GD=8-10 arasında 18.8 ng/ml ve 7.78 cc'dir. Olguların Ki-67, pS2, TH ile evre arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmazken, GD, NVES, VSD, DSÖ derecesi ile evre arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. Ki-67 skoru ile TH, evre ile DSÖ derecesi ve GD'si arasında zayıf- orta derecede ilişki saptanmıştır. NVES ile VSD, DSÖ derecesi ile GD'si arasında iyi derecede doğrusal ilişki saptanmıştır. Ayrıca VSD ve DSÖ derecesi, GD'si ve VSD, evre ile iyi derecede ilişkili bulunmuştur. 54