Meme kitlelerinde tümör anjiogenezisin dinamik MRG ile değerlendirilmesi ve histopatolojik korelasyonu

Abstract

ÖZET Kadınlarda en önde gelen kanser nedenlerinden biri olan meme kanserinin tanısında MR görüntülemenin yeri, özellikle konvansiyonel yöntemlerin yetersiz kaldığı durumlardaki başarısı nedeni ile gün geçtikçe daha önemli bir noktaya gelmektedir. Anjiogenezis yeni damar oluşumudur. Embriyonik oluşum, ayrımlaşma, tekrar üretim ve yara onarımı için gereklidir. Tümörün büyümesine olan etkisi yanında, mikrovaskülarizasyon ile matastaz yapmaya olan katkısı açısından kritik bir öneme sahiptir. Bu açıdan da bakıldığında son dönemde yapılan çalışmalarda, tümör anjiogenezisin meme kanserinde çok güçlü bağımsız bir prognostik faktör olduğu belirtilmektedir. Bizde özellikle tümörün marginal zonunda yerleşen bu kritik anjiogenez fonksiyonunun oluşturduğu yüksek mikrodamar yoğunluğunun, MR görüntülemede kontrastlanma patentlerinde oluşturabileceği etkiyi değerlendirdik. Bu amaçla gradrent eko sekanslarından olan 2D Turbo FLASH hızlı görüntüleme tekniğini dinamik kontrastlı olarak uyguladık. İmmunohistokimyasal olarak saptanan anjiogenez derecesi ile dinamik kontrastlı MR görüntülemede saptanan periferik sinyal intensite artış hızları arasında çok yakın bir ilişki olduğu gösterilmiştir (Pnves: 0,001, PVsd: 0,014). Kontrast verilimi ardından tüm lezyonların zayıftan güçlüye doğru belli oranlarda intensite artışı gösterdikleri, ancak benign ve malign lezyonlardaki ayırt ettirici özelliğin, anjiogenezis ile ilişkili olarak özellikle 40-60. sn ler arasındaki kontrast alım hızlarındaki fark olduğu görülmüştür. Bu fark 120. sn den itibaren daha ileri dönemlerde kaybolmaktadır. MR görüntüleme metodunun tümör mikrodamarlarının karakterizasyonu açısından, noninvaziv olması ve tümörün her alanının histopatolojik analizin aksine tek bir kesit dahilinde izlenebilmesi, aynı anda rastgele her noktadan inceleme yapılabilmesi kolaylığını sağlamaktadır. Noninvaziv olması sebebi ile MR görüntüleme tekniği sadece tanı için değil ayrıca radyoterapi veya kemoterapi gibi tedaviler sonrasında da tümörün vereceği yanıtı ölçmek, regresyon veya rekürrensi değerlendirmek, tedavi sonrasında önemli bir tanısal problem oluşturan fibrotik skar dokusu ile rekürrensi ayırmak hatta fibrotik skar zeminde oluşabilecek olası bir rekürrensi saptayabilmek için kolay uygulanabilecek ve tekrarlanabilecek bir yöntemdir. 40