Acil serviste akut el bileği travmalarında muayene bulgularının değerlendirilmesi ve klinik tanı kurallarının geliştirilmesi

Abstract

Özet ACİL SERVİSTE AKUT EL BİLEĞİ TRAVMALARINDA MUAYENE BULGULARININ DEĞERLENDİRİLMESİ VE KLİNİK TANI KURALLARININ GELİŞTİRİLMESİ Akut elbileği travması acil servislerde rastlanan travma olgularının önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Bununla beraber klinik tanı kurallan olmaması nedeniyle hekimlerin tüm hastalar üzerinde tercihlerini rutin radyografik incelemeden yana kullanmaları normaldir. Bu konservatif yaklaşım acil servisin yoğunluğunu, hasta bekleme süresini, hasta başına düşen tıbbi bakım maliyetini, uygulanan ve maruz kalınan radyasyon miktarını etkilmektedir. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi `Ortopedi, Radyoloji` Anabilim Dallarının desteği ile İlk ve Acil Yardım Anabilim Dalında el bileği travmaları için muayene bulgularının değerlendirilmesi ve bir klinik tanı kuralı geliştirmek amacıyla bu prospektif klinik çalışma düzenlendi. Çalışma süresi 4 ay olarak belirlendi. Bu süre içinde çalışmaya alma kriterlerine uyan hastalar üç ayrı hekim tarafından kör olarak muayene edildi ve formları dolduruldu. Tüm hastalar konvansiyonel el bileği grafi çekimine gönderildi. Grafiler aynı yada ertesi gün ayn ayrı acil tıp, ortopedi ve radyoloji uzmanları tarafından kör olarak değerlendirildi. Klinik ve direkt grafi sonucunda şüpheye düşülen olgular için Manyetik Rezonans Görüntüleme uygulandı ve hastaların son tanıları belirlendi. Bu son tanılar ışığında el bileği için kullanılabilecek klinik tanı kurallan oluşturulmaya çalışıldı, muayenede kullanılan (ekimoz, ödem, deformite, his kusuru, aktif ve pasif hareketle ağn, supinasyon güçlüğü, yumruk yapma güçlüğü, lokalize hassasiyet) muayene bulgularının kırık için duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif tahmin değerleri hesaplandı. Bu bilgiler kullanılarak el bileği için kullanılabilecek klinik tanı kurallan oluşturulmaya çalışıldı. Araştırma süresince 55 el bileği travmalı hasta (22 kadın, 33 erkek) çalışmaya dahil oldu. Kadınlarda kınk yüzdesi %77.3 olarak erkeklerden (%54.5) daha yüksek bulundu. Deformitesi olmayan olgularda lokalize hassasiyet, aktif ve pasif hareketle ağrı, yumruk yapma güçlüğü, supinasyon güçlüğü kırığın tesbitinde yönlendirici birer muayene bulgusu olarak saptandı. Ancak bütün dinik tanı kurallarında olduğu gibi, olgu sayısı yüksek olan, sonuçların uygulama kolaylığı /e tutarlılıklarının değerlendirileceği ek araştırmalara gereksinim vardır. 48

İngilizce Özet (Summary) Evaluation of Physical Findings in Acute Wrist Trauma and Development of Clinical Decision Rules in Emergency Department Acute wrist trauma makes up a substantial part of trauma visits to emergency department (ED). However, there is no available and useful clinical decision rules for emergency physicians (EP). Therefore, EP prefer to obtain the conventional radiographs for their patients. This conservative approach causes overcrowded ED, extended patient waiting time, increased emergency care costs for each patient, and radiation exposure. This clinical prospective study was conducted by in the ED of Dokuz Eylul University with support of Orthopedic and Radiology Departments. Study was designed for four months. The patients who fulfill inclusion criteria were collected and examined in a blinded fashion by three different emergency physicians and the results was noted to forms. Conventional radiographs of wrist region were elicited. The wrist x-rays was evaluated by 3 specialists (Emergency Physician, Radiology Specialist, Orthopedician) in the same day or in the fallowing day. MRI was planned for patients who has inconsistency in their clinical and direct radiography diagnosis. Devalopment of clinical decision rules was planned with final results. 55 patients were enrolled in the study (female: 22, male: 33). The percentage of fracture was found higher (77.3%) in females than male population (54.5%). Localized tenderness, pain in active and passive motion, decreased and painful supination, painful grip were found the most available physical findings in the patients who has not got deformity. We tried to develop an clinical decision rule for the management of acute wrist trauma in EDs. However, there is a need for extended series and new studies to find most efficient clinical decision rules for acute wrist trauma. 49