Show simple item record

dc.contributor.advisorGünerli, Ali
dc.contributor.authorEyigör, Can
dc.date.accessioned2021-05-05T09:15:12Z
dc.date.available2021-05-05T09:15:12Z
dc.date.submitted2001
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/581105
dc.description.abstract45 ÖZET Bu çalışmadaki amacımız, tavşan izole renal arterinde, dopamin renal dozu ile oluşturulan vazodilatasyona propofol ve midazolamın kümülatif dozlarının etkilerini araştırmaktı. Çalışma, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi (D.E.Ü.T.F.) Yerel Etik Komite izni alındıktan sonra Farmakoloji Anabilim Dalı Araştırma Laboratuvannda yapıldı. Çalışma da Eğe Üniversitesi Veteriner Araştırma Enstitüsü'nden temin edilen, 2-2.5 kg ağırlığında, erişkin erkek, 24 adet Yeni Zelanda türü tavşanlar kullanıldı. Çalışmaya alınacak olan tavşan, çalışmanın yapılacağı farmakoloji laboratuvarina getirildi. Özel tavşan tespit kafesine konularak kulak veninden 60 mg/kg tiyopental intravenoz olarak verildi. Abdominal orta hat insizyonu yapılarak sol renal arter çıkarıldı. Oksijen desteği sağlanan Petri kabında, çıkarılan dokudaki sol renal arter, çevre yağ ve bağ dokusundan temizlenerek izole edildi, renal arterden şerit şeklinde (2-3 mm genişliğinde) preparatlar hazırlandı. Preparatlan organ banyolarına asabilmek amacıyla her iki ucuna 6/0 ipek sütür ile halkalar yapıldı. Halkaların bir ucu ölçüm yapılacak transdüsere, diğer ucu ise 20 mi Krebs-Ringer bikarbonat solüsyonu (pH 7.35-7.45) içeren organ banyolarına tespit edildi. Organ banyoları içindeki ısı, 37°C derecede sabit tutularak ve %5 C02 / %95 02 karışımıyla sürekli havalandırıldı. Bir saat optimal dinlenme gerilimi sonrası, arter preparatlanna 30 mM KC1 uygulaması ile ön kastırılma işlemi uygulandı. Elde edilen kasılmanın plato çizdiği değer, maksimum kasılma cevabı olarak kabul edildi (% 100 kasılma cevabı). Maksimum kasılma cevabı elde edildikten sonra çalışmaya alınan anestezik ajanların 10`9 - 10`5 M kümülatif konsantrasyonları uygulandı. Her kümülatif konsatrasyon uygulaması sonrasında gevşeme cevabının plato yapması beklendi ve plato değeri uygulanan konsantrasyonun cevabı olarak kabul edildi. Maksimum kasılma cevabındaki değişiklikler kaydedildi. Dopaminin kümülatif konsantrasyonları, daha önceden 30 mM KC1 ile maksimum kasılma cevabı oluşturulan izole tavşan renal arter preparatlanna uygulandığında,46 3xl0*7 M konsantrasyonda, maksimum gevşeme cevabı oluştu ve bu doz dopamin renal dozu olarak kabul edildi. Önceden 30 mM KC1 ile maksimum kasılma cevabı oluşturulan izole tavşan renal arter preparatlan, ön çalışma île saptanan dopamin renal dozu (3xl0`7 M) uygulanarak gevşetildi. Propofolün dopamin renal dozu ile etldleşirninin anlaşılması amacıyla, propofolün kümülatif konsantrasyonları (10`9 - 10`5 M) uygulandı. Propofolün artan kümülatif konsantrasyonlanyla doza bağımlı olarak gevşeme cevabı arttı, oluşan tüm gevşeme cevaplan istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Midazolamın dopamin renal dozu ile etldleşirninin anlaşılması amacıyla, midazolamm kümülatif konsantrasyonları (10'9 - 10`5 M) uygulandı, hfidazolaımn 10`9 M konsantrasyonu dışındaki tüm uygulamalarında istatistiksel olarak anlamlı gevşeme cevabı elde edildi (p<0.05). Araştırmamızda kullandığımız her iki sedatif ajanın renal doz dopamin ile etkileşimleri kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Sonuç olarak propofol ve midazolamın, renal doz dopaminin neden olduğu vazodilatasyonu daha da arttırdığı saptandı.
dc.description.abstract47 SUMMARY We aimed to evaluate the effects of cumulative propofol and midazolam doses on vasodilatation produced with renal dose of dopamin in isolated rabbit renal artery. We studied at Dokuz Eylül University Medical School Pharmacology Department's Laboratory with the permission of Local Ethic Commite. 24 male rabbits, New Zealand species, about 2-2.5 kgs were obtained from Ege University Veterinarian Research Institute. The rabbit which will be studied, was brought into the pharmacology laboratory. The rabbit was put into a fixative box and was given intravenous thiopental 60 mg/kg through an ear vein. Left renal artery was extracted with an abdominal middle line incision. This artery was cleaned away from fat and connective tissue, in Petri plate under oxygen support and helical strips were prepared from renal artery preparations (2-3 mm wide). To hang the! preparations in organ baths, rings were made with 6/0 silk sutures at both ends. One ring fixed to the measurement transducer and the other to the organ bath containing 20 ml Krebs-Ringer bicarbonate solution (pH 7.35-7.45). In organ baths temperature was fixed to 37°C and continuously oxygenated with 5%C02 1 95%C>2 mixture. After an hour optimal resting tension, we practised the preliminary contraction with 30 mM KCI application to the artery preparations. The value that the contraction draw a plateau, was accepted as maximum contraction (%100 contraction response). After the maximum contraction response we applied the agents with 10`9 - 10`5 M cumulative doses. After each cumulative dose we waited for the plateau of the contraction response of applied dose. Differences in maximum contraction responses were recorded. When cumulative dopamin concentrations were applied to the isolated rabbit renal artery preparations after maximum contraction with 30 mM KCI, maximum relaxation response was produced with 3x1 0`7 M concentration and this dose was accepted as dopamin's renal dose. Isolated rabbit renal artery preparations contracted maximally with 30 mM KCI before hand, relaxated with 3x1 0`7 M dopamin renal dose, determined with preliminary study. To evaluate the interaction of propofol and dopamin's renal dose, cumulative propofol concentrations were applied (10`9-105 M). Increasing48 cumulative propoföl doses, dependent with dose, increased the relaxation response and all these responses were statistically significant (p< 0.05). To evaluate the interaction of midazolam and dopamin' s renal dose, cumulative midazolam concentrations were applied (10`9-10`5 M). Except 10`9 M concentration, all applications produced statistically significant relaxation response. When we compared the interaction of these two sedative agents with renal dose dopamin, we couldn't find a significant difference. As a result, we determined that midazolam and propofol increase the vasodilatation effect of renal dose dopamin.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectAnestezi ve Reanimasyontr_TR
dc.subjectAnesthesiology and Reanimationen_US
dc.titleTavşan izole renal arterinde dopaminin neden olduğu vazodilatasyona propofol ve midazolamın etkisi
dc.title.alternativeEffects of propofol and midazolam on vasodilatation producer with dopamine in isolated rabbit renal artery
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
dc.identifier.yokid106848
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universityDOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid103039
dc.description.pages56
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/embargoedAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/embargoedAccess