Kıkırdak defektlerinin periost grefti ile onarımı (deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET Plastik ve rekonstrüktif cerrahide kıkırdak dokusu, konjenital anomalilerin düzeltilmesi ya da gelişimsel bozuklukların onarımında kullanılmaktadır. Kıkırdak gereksinimini karşılamak için yoğun araştırmalar yapılmaktadır. Perikondriumun altındaki kıkırdak ile kontakt inhibİsyonu kaybetmesinin kondrogenezis ile sonuçlandığı bilinmektedir. Periosteumdan da kıkırdak gelişimini gösteren çalışmalar bulunmaktadır. Çeşitli growth faktörlerin periosteumdan kıkırdak gelişimini hızlandırdığı belirtilmektedir. Ancak bu çalışmalar eklem kıkırdağı için yapılmıştır. Tavşan kulak kıkırdağında oluşturulan 1x1 cm boyutlu defektlere perikondrium ve periosteum greftleri uygulanarak, periosteal greftler üzerine hyaluronik asidin etkisi araştırıldı. 36 adet 5 aylık Yeni Zelanda tavşanının herbir kulağında 1x1 cm boyutlu kıkırdak defeklleri (perikondrium dahil) oluşturuldu. Onsekizer kulaktan oluşan dört grup planlandı. Birinci grupta defektler yine kulaktan alman perikondrial greftle, ikinci grupta kalvarial periosteal greftle onarıldı. Üçüncü grupta ise kıkırdak defektleri yine kalvarial periosteal greftle onarılmakla birlikte, ilki operasyon bitiminde olmak üzere birer hafta arayla toplam beş kez lokal hyaluronik asit enjeksiyonları uygulanarak izlendi. Dördüncü grup kontrol grubu olarak planlandı, defekte yönelik herhangi bir girişim yapılmadı. Sonuçlar 4, 8 ve 12. haftalarda hayvanlar sakrifiye edilerek alman biopsiler ile değerlendirildi. Buna göre 1. grup (perikondrium grefti), 2. grup (periost grefti) ve 3. grup (periost grefti+hyaluronan) gruplar ile kontrol 4(3grubu arasında kıkırdak gelişimi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunurken, 1. ve 2. ; 3. ve 4. gruplar arasında fark olmadığı saptandı. Periosteal greft ile kıkırdak rejenerasyonunu inceleyen çalışmalar yaş, mobilizasyon ve lokal faktörlerin önemini vurgulamakta, growth faktörlerin bu süreci hızlandırdığını göstermektedir. Rejenerasyonu etkileyen faktörün hücresel ve moleküler düzeyde olduğu kanısına varılmaktadır. Bu düşünce ile yapılacak çalışmalar doku mühendisliğine de katkıda bulunarak rekonstrüktif cerrahide yeni ufukların açılmasını gerçekleştirecektir. 41