Osteokütan flep prefabrikasyonu (ratlarda deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET: Enfeksiyon, travma, tümör cerrahisi sonrası vücutta oluşan kompozid doku defektini oluşturan komponentlerden herbirinin histolojik, fizyolojik ve anatomik özelliklerinin anlaşılması yanında, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi de kullanılan yöntem ve prensiblerin gelişmesi ile bu tür defektlerin onarımında büyük ilerlemeler kaydedilmiştir. Kompozid doku defektleri deri, mukoza, kas ve kemiği birlikte içerebileceği gibi ikili ve üçlü kombinasyonlarda olabilir. Bu doku defektlerinin içinde kemik ve deriyi birlikte içerenler sıkça karşılaşılan gruptur. Deri ve kemiği birlikte içeren kompozid doku defektlerinin rekonstrüksiyonunda amaç, uygun boyutlarda, istenen fonksiyonu yerine getirebilecek ve yerine göre istenen estetik gereksinimleri karşılayabilecek bir kemik dokusu ile birlikte uygun bir deri hatta mukoza Örtüsünün sağlanmasıdır. Bu defektlerin rekonstrüksiyonunda komponentler defekte ayrı ayn getirilebileceği gibi ikisi birlikte getirilebilir. Örneğin yüz bölgesinde oluşan kemik ve yumuşak doku defektleri rekonstrüksiyonu amacıyla bir kemik grefti ve bir deri flebi kullanılabilir. Ancak enfeksiyon travma ve tümör cerrahisi sonrası dolaşımı bozulmuş olan bu alanlara beslenmesi alıcı yatağa bağımlı bir doku getirilmemelidir. Zaten dolaşımı kötü olan bu alanların yerleştirilen kemik veya deri greftlerini beslemesi yetersiz kalabilir. Bu gibi durumlarda her iki komponenti birlikte getirmek yanında bu iki komponenti alıcı alanın kan dolaşımından bağımsız yapmak gerekmektedir. Bu amaçla osteokütan flepler kullanılabilir. İnsan vücudunda çok çeşitli amaçlarla kullanabilen çok sayıda osteokütan flep tanımlanmıştır. Ancak bazı durumlarda vücuttaki kompozid doku defektlerinin rekonstrüksiyonunu sağlayabilecek uygun kontura sahip kemik ile uygun şekil büyüklük ve oryantasyonda deri birlikte vaskülarize olarak elde edilememektedir. İstenen özelliklere sahip osteokütan flep elde edilmesinin bir diğer yolu prefabrikasyondur. 61Bir osteokütan flep prefabrikasyonu iki şekilde yapılabilir. Birincisinde vaskülarize bir kemik segmenti deri grefti ile greftlenerek osteokütan bir flep prefabrike edilebilir. İkincisinde beslenmesi bir aksiyel damar ile olan bir deri adasına kemik bir greft olarak yerleştirilerek bir ostekütan flep prefabrikasyonu yapılabilir. Literatürde osteokütan flep prefabrikasyonu konusunda çeşitli çalışmalar bulunmasına rağmen bu iki yöntemden hangisinin daha iyi olduğunu karşılaştıran bir çalışma yoktur. Bizde bu amaçla bu iki yöntemden hangisinin daha iyi ve uygulanabilir olduğunu karşılaştırmak üzere deneysel bir model oluşturduk ve iki yöntemi karşılaştırdık. Osteokütan flep prefabrikasyonu amacıyla deney modeli olarak rat kuyruk kemiği seçildi. Bu amaçla ratın 9. kuyruk kemiği kullanıldı. Araştırmada her bir grupta 10 adet rat olmak üzere ikisi deney üçü kontrol grubu olmak üzere toplam beş grup oluşturuldu. Birinci deney grubunda, vaskülarize bir kemik segmenti deri grefti ile greftlenerek osteokütan bir flep prefabrikasyonu planlandı. İkinci deney grubunda ise beslenmesi bir aksiyel damar ile olan bir deri adasına kemik bir greft olarak yerleştirilerek bir ostekütan flep prefabrikasyonu planlandı. Birinci kontrol grubunda, vaskülarize osteokütanöz kuyruk flebi kaldırıldı, ikinci kontrol grubunda vaskülarize bir kemik flebi kaldırıldı, üçüne kontrol grubunda ise kuyruk damarları kullanılarak bir deri flebi prefabrike edildi. Değerlendirme metodlan olarak bir, üç ve dördüncü gruplara dördüncü haftada, ikinci ve beşinci gruplara sekizinci haftada; mikroanjiografî, histoloji ve kemik sintigrafisi yapıldı. Elde edilen sonuçlarda derinin ve kemiğin canlılığı açısından iki deney grubu arasında mikroanjiogarfl, histoloji ve kemik sintigrafisi değerlendirme metodlan ile belirgin bir fark bulunmadı. Ayrıca deney grupları ile kontrol grupları arasında da bahsedilen değerlendirme yöntemleri ile bir fark bulunamadı. Sonuçlar göz önüne alındığında osteokütan flep prefabrikasyonunda iki deney grubuna uygulanan yöntemin güvenilirlik ve uygulanabilirlik bakımından bir fark oluşturmadığı görüldü. Bununla birlikte alıcı alanın gereksinimlerine göre iki prefabrikasyon yönteminden 62birisi öncelikle tercih edilebilir. Daha önce literatürde bu iki yöntemi karşılaştıran bir çalışma olmaması nedeniyle osteokütan flep prefabrikasyonu konusuna bu çalışmanın bir katkısı olacağını düşünüyoruz. Ayrıca Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi'nin yeni prensiplerinin katılması ile bu konuda önemli gelişmeler sağlanacağı görüşündeyiz. 63