Cerrahların radyasyon onkolojisine bakışı ile meme kanseri tedavi yaklaşımlarının etkileşimi

Abstract

5. ÖZET: Amaç: Bu çalışmada, meme cerrahisi ile uğraşan uzman cerrahların radyoterapi hakkındaki görüş ve bilgi birikimlerinin değerlendirilmesi, disiplinler arası ilişki ve işbirliğinin boyutlandırılması, cerrahların radyasyon onkolojisine bakışları ile meme kanseri tedavi yaklaşımlarının etkileşiminin araştırılması hedeflenmektedir. Yöntem ve Gereç: Boşluk doldurmalı ve çoktan seçmeli toplam 42 sorudan oluşan anket formu, başta İzmir, İstanbul ve Ankara olmak üzere, Türkiye genelinde toplam 13 ilde çalışmakta olan, meme kanseri cerrahisi ile ilgilenen 648 uzman cerraha dağıtılmıştır. Anket; cerrahın ve kurumunun demografik özelliklerini, cerrahların meme koruyucu yaklaşım (MKC) ile ilgili tutumlarını, radyasyon onkolojisini akademik ve teknik yönden ne kadar tanıdıklarını ve multidisipliner onkoloji kavramı içinde radyoterapiye bakış açılarını ortaya koymaya çalışan 4 bölümden oluşmaktadır. Anketteki sorulardan radyoterapi ve genel onkoloji perspektifi ile ilgili 10 tanesi, cerrahların konuya yaklaşımlarını daha nesnel değerlendirebilmek üzere kendi içlerinde 100 puan üzerinden puanlandırılmıştır. Bulgular: Yüz seksen dört cerrah (%28.4) anketi doldurmayı kabul etmiş ve çalışmaya dahil edilmiştir. Ankete katılan cerrahların %21'inin hiçbir zaman MKC uygulamadığı ve bunların %43'ünün MKC uygulamama nedeninin MRM ile aynı başarıyı elde edemeyeceklerine inanmaları olduğu görülmüştür. Katılımcıların %38'i hastalarının tedavilerini multidisipliner yaklaşıma uygun yönlendirmektedir. Ankete katılan cerrahların %36'sının çalıştıkları kurumlarda radyoterapi ünitesi mevcuttur. Katılımcıların radyoterapi ve genel onkolojiperspektifi ile ilgili bilgi birikimlerini daha nesnel değerlendirmek için puanlamaya alınan 10 soruda, elde edilen medyan puan 38'dir (0 - 85.5). Cerrahların %26'sı 50'nin üzerinde puan alabilmiştir. Katılımcıların genel onkolojik bilgi birikimi arttıkça MKC uygulama oranlarının yükseldiği (p<0.001), multidisipliner prensiplere daha yatkın oldukları (p=0.014), klips kullanımı ve sınırlı aksiller diseksiyon eğilimlerinin arttığı (p=sırasıyla p=0.004 ve p=0.001) gözlenmiştir. MKC uygulama oranı, klips kullanımı ve sınırlı aksiller diseksiyona eğilim, multidisipliner çerçevede onkologlarla eşgüdümlü çalışan cerrahlar arasında da anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (sırasıyla p<0.001, p=0.022 ve p<0.001). Bünyesinde radyoterapi ünitesi bulunan kurumlarda çalışan cerrahların bilgi birikimleri ve multidisipliner çalışma eğilimleri daha yüksektir (p<0.001 ). Aynı kurumlarda MKC ve sınırlı aksiller diseksiyon uygulamaları da sıklaşmaktadır (sırasıyla p=0.002 ve p=0.023). Sonuç: Genel onkoloji prensipleri ve klinik radyoterapiye yönelik bilgi düzeyi, cerrahların meme kanseriyle ilgili güncel pratiğini belirleyen en önemli parametrelerden birisidir. Bilgi birikimi yükseldikçe cerrahların MKT uygulama eğilimi artmakta, aynı zamanda tüm girişimler ardışık tedavilerin verimini yükseltecek ve komplikasyon oranlarını en aza indirecek şekilde düzenlenmektedir. Kurumların bünyesinde radyoterapi merkezlerinin bulunması, bilgi birikiminin artması ve multidisipliner yaklaşım prensiplerinin başarıyla uygulanmasıyla sonuçlanmaktadır. Radyasyon onkoloğu, kanser tedavisinin önemli bir parçası olmanın yanı sıra, disiplinlerin daha güçlü bir işbirliği içinde birbirleriyle yardımlaşarak ve paylaşarak çalışmasını pekiştiriri bir görev üstlenmektedir. Multidisipliner yaklaşımın özendirilmesi, karşılıklı güven, hoşgörü ve anlayış içinde disiplinler arası iletişim ve eşgüdümün sağlanmasıana hedef olmalıdır. Bu konuda, başta uzmanlık dernekleri olmak üzere, konuyla ilgili her türlü sivil toplum örgütüne büyük görevler düşmektedir. Anahtar Kelimeler: Meme kanseri, radyoterapi, cerrahi, meme koruyucu tedavi, multidisipliner yaklaşım

6. SUMMARY: Purpose: 1 ) To assess surgeons knowledge of radiotherapy; 2) to determine interdisciplinary cooperation and coordination in the multidisciplinary approach to breast cancer treatment; 3) to evaluate the influence of the surgeon's knowledge of radiation oncology on the choice of surgical treatment of breast cancer. Material and Method: A questionnaire consisting of 42 multiple choice and open questions was sent to surgeons from 1 3 different cities in Turkey, mainly from İzmir, İstanbul and Ankara. The questions were classified into 4 groups: i) basic information regarding the main characteristics of the surgeon and the institution; ii) their opinion of breast conserving surgery (BCS); iii) their knowledge of radiation oncology including technical aspects; iv) and how they regard cancer and radiotherapy from multidisciplinary perspective. Ten representative questions were then selected and normalized to a 100 point scale, the resulting score was used as an objective measure of radiotherapy and general oncologic knowledge. Findings: Hundred and eighty-four out of 648 (28.4%) surgeons responded and were included in the study. Nearly one fifth of respondents had never performed BCS. The main reason (43%) for not performing BCS was the belief that the results of BCS were not comparable with mastectomy (MRM). Thirty-eight percent of the surgeons undertook treatment decisions as part of a multidisciplinary team. Only 36% of the institutions have radiotherapy units. For the 1 0 standardized questions, the median score was 38 (0 - 85.5). Only 26% ofrespondents received more than 50 points. Surgeons with superior knowledge about radiotherapy and general oncological principles were more likely to perform BCS (p<0.001), work in a multidisciplinary team (p=0.014), use metallic clips to mark the tumor bed (p=0.004) and perform limited axillary dissection (p=0.001). Surgeons working at institutions which have radiotherapy units, had higher knowledge levels and tendency to work in multidisciplinary approach (p<0.001) and in addition higher BCS and limited axillary dissection rates (p=0.002 and p=0.023, respectively). Conclusion: Knowledge level regarding general oncological principles and radiotherapy is one of the main parameters determining daily practice of surgeons. Not only the use of BCS, but modification of all surgical procedures in order to enhance the quality of sequential treatments and decrease the complication rates increases with the increasing knowledge. Radiotherapy is an important part of breast cancer treatment. Surgeons who work in institutions with radiotherapy units have an increased oncological knowledge resulting in successful multidisciplinary practice. Interdisciplinary relations should be improved and team work should be encouraged in order to achieve higher quality patient care. Civilized organizations and radiation oncologists have a responsibility to improve the interdisciplinary relations which should in turn lead to better outcomes. Keywords: Breast cancer, radiotherapy, surgery, breast conserving treatment, multidisciplinary approach