Melanositik nevüslerde ve malign melanomda olası genetik değişikliklerin ve mikrosatellit instabilitelerinin sitogenetik ve moleküler genetik yöntemlerle araştırılması

Abstract

Mikrosatellit instabilitesi Benign melanositik nevüs ve malign melanom (MM) oluşumuna neden olan genetik değişiklikler, tümörigenezin çok aşamalı genetik modeline uyum gösterir. Bu çalışmada, hem melanositik nevüs hem de melanom örneklerinden moleküler ve sitogenetik çalışmalar yapılarak; olası genetik değişikliklerin saptanması amaçlandı. Dokuz MM, altı melanositik nevüs olmak üzere toplam onbeş vakanın doku örneklerinden hücre kültürü hazırlanarak sitogenetik analiz yapıldı. Melanositik nevüslerde sitogenetik olarak bir anomali belirlenmedi. Ancak iki MM örneğinden birinde 46,XX t (7;12) (q22;q24) t (2;11) (p25;q22) translokasyonları, diğerinde ise 47,XX + marker saptandı. Dört displastik nevüs (DN), dört `compound` nevüs, yedi MM ve altı konjenital nevüs olmak üzere toplam 21 vakada parafin bloklardan izole edilen DNA örnekleri, dört ayrı mikrosatellit markeri kullanılarak PCR yöntemiyle amplifiye edildi. Denature edici jelde yürütüldükten sonra gümüş boyama yapıldı. Çalışılan dört ayrı markerin her birinde mikrosatellit değişimleri saptandı. D2S123 markerinde, iki MM dokusunda LOH (Heterozigosite kaybı), bir DN dokusunda MIN (Mikrosatellit instabilitesi); D14S65 markerinde bir DN dokusunda MIN; BAT40 markerinde bir DN dokusunda MIN; D11S29 markerinde bir MM dokusunda LOH ve bir DN dokusunda MIN saptandı. 21 örneğin 7'sinde (% 34), çalışılan mikrosatellit bölgelerinde genetik değişiklik saptandı. D2S123 markerinin `mismatch` tamir genlerine yalan bir yerde yerleşim göstermesi, bu vakalarda `mismatch` tamir genlerinde kayıp olabileceği ve bunun sonucunda replikasyon hatalarının ve MIN'lerin artabileceği şeklinde yorumlanabilir. İki ayrı örnekte D11S29 markerini tanımlayan 11. kromozomun llq23.3 bölgesindeki genetik değişiklikler, diğer kanser türlerinde de etkili olduğu rapor edilen, bir tümör supresör genin bulunma olasılığını düşündürmektedir.

Microsatellite instability Genetic alterations which occur in benign melanocytic nevi and malignant melanoma (MM) follow the multistep genetic model of the tumorigenesis. In this study, it was aimed to find out probable genetic alterations in melanocytic nevi and melanoma samples by using the molecular and cytogenetic procedures. Cytogenetic analysis was carried out via the cell cultures, prepared from nine MM and six melanocytic nevi, totally 15 different tissue samples. All of the melanocytic nevi was evaluated as cytogenetically normal. However, among the malignant melanoma cases, one had two clonal translocations 46,XX t (7; 12) (q22;q24), t (2; 11) (p25;q22), and the other case represented the karyotype of 47,XX + marker. The translocation breakpoints are in accordance with the similar findings in literature. The DNA samples, isolated from totally 21 paraffin blocks; four dysplastic nevi (DN), four compound nevi, seven MM and six congenital nevi, were amplified with PCR method by using four different microsatellite markers. Silver staining was used to investigate the allelic bands, and the following changes was observed : i) LOH (Loss of heterozygosity) in two MM tissue and MIN (Microsatellite instability) in a DN tissue with D2S 123 marker, ii) MIN in a DN tissue with D14S65 marker, iii) MIN in a DN tissue with BAT40 marker, iv) LOH in a MM tissue and MIN in a DN tissue with Dİ 1S29 marker. Some genetic alterations was noticed in 7 out of 21 samples (34 %). D2S123 marker is localized nearby a mismatch repair gene and the LOH may contribute to the loss of repair gene activity. This finding is indicative of mutator phenotype. Genetic alterations (LOH and MIN) are found in two different cases with Dİ 1S29 marker as well. This result claims that a probable tumor suppressor gene that can affect some other cancer types, either, might be present at the 1 lq23.3 locus.