Yoğun bakım ünitesinde yatan hasta ailelerinin gereksinimlerinin saptanması ve ailenin bakıma katılım düzeyinin incelenmesi

Abstract

ÖZET YOĞUN BAKIM ÜNİTESİNDE YATAN HASTA AİLELERİNİN GEREKSİNİMLERİNİN SAPTANMASI VE AİLENİN BAKIMA KATILIM DÜZEYİNİN İNCELENMESİ Bu çalışma, yoğun bakım ünitesinde hastası olan ailelerin gereksinimlerinin saptanması ve ailelerin bakıma katılım düzeylerinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır. İzmir'deki üniversite, devlet ve sigorta hastanelerinin yoğun bakım ünitelerinde yatan hasta yakınlarının % 20'sini oluşturan 201 hasta yakını örnekleme alınmıştır. Araştırmada, Aile Üyelerinin Bakıma Katılım Düzeylerini İnceleme ölçeği ve Aile Üyelerinin Gereksinimlerini Saptama Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda aile üyelerinin en önemli ve en az önemli gereksinimlerinin şunlar olduğu bulunmuştur. Aile üyelerinin en önemli algıladıkları ilk on gereksinim; `1. Günde bir kez olsun durumuna ilişkin bilgi verilmesi, 2. Açıklamaların anlayabileceğim şekilde yapılması, 3. Hastanın durumundaki değişikliklerin eve telefonla haber verilmesi, 4. Hastaya en iyi bakım verildiğinden emin olmak, 5. Günde bir kez olsun doktorla konuşmak, 6. Sorularımın dürüstçe yanıtlanması, 7. Hastanın nakli ile ilgili planların önceden bildirilmesi, 8. Hastane personeli tarafından kabul gördüğümü hissetmek, 9. Hastamın iyileşme şansını bilmek, 10. Ben hastanede değilken bana telefonla bilgi verecek birilerinin bulunması` dır. Aile üyelerinin en az önemli algıladıkları on gereksinim; `1. Hastanedeki din hizmetleri hakkında bilgi verilmesi, 2. Ağlamamı cesaretlendirecek birinin olması, 3. Hastanede iken istediğim yiyecekleri bulabilmek,4. Suçluluk ve öfke gibi duygulan konuşabileceğim birilerinin olması, 5. Bir süre için hastaneden uzaklaşmamın hoş karşılanacağından emin olmak, 6 Tuvaletin bekleme odasına yakın olması, 7. Her gün aynı hemşire ile konuşmak, 8. Hastanede yalnız kalabileceğim bir yer bulmak, 9. İstendiğinde yalnız kalabilmek, 10. Ziyaret sırasında hastaya dokunmak` dır. Aile üyelerinin; hasta bakımı ilgili bir karar alındığında görüşlerinin alınmasını birinci sırada, hastanın durumundaki değişiklerden haberdar olmayı ikinci sırada, hastanın bakımı ile ilgili bir karar alındığında görüşlerinin alınma sıklığının üçüncü sırada, kendilerini yoğun bakım ekibinin bir üyesi olarak görme durumunun dördüncü sırada olduğu görülmektedir. Aile üyelerinin bakıma katılım puan ortalamaları ile çeşitli değişkenler arasında yapılan analizlerde elde edilen sonuçlar şöyledir: Cinsiyet, yaş, eğitim durumu, yakınlık derecesi ve yoğun bakımda kalış süresinin, aile üyelerinin bakıma katılım puan ortalamalarını etkilemediği görülmüştür. Bunun yanında, aile üyelerinin bakıma katılım puan ortalamaları en yüksek Ege Üniversite Hastanesi en düşük İzmir Atatürk Devlet Hastanesi olmak üzere hastanelere göre anlamlı fark gösterdiği bulunmuştur. Aile üyelerinin gereksinim puan ortalamaları ile çeşitli değişkenler arasında yapılan analizlerde elde edilen sonuçlar ise şöyledir: Cinsiyet, yaş, eğitim durumu ve yoğun bakımda kalış süresinin aile üyelerinin gereksinim puan ortalamalarını etkilemediği görülmüştür. Bunun yanında, aile üyelerinin gereksinim puan ortalamaları en yüksek İzmir Atatürk Devlet Hastanesi en düşük Bozyaka Sigorta Hastanesi olmak üzere hastanelere göre anlamlı fark gösterdiği bulunmuştur. Ayrıca, hastanın arkadaşlarının algıladıkları gereksinim puan ortalamaları eş, anne-baba-çocuk-kardeş ve akrabanın algıladığı gereksinim puan ortalamalarından anlamlı olarak yüksek olduğu bulunmuştur.ANAHTAR SÖZCÜKLER = Yoğun Bakım, Hasta Ailesinin Gereksinimleri, Bakıma Katılım, Kriz.

ABSTRACT AN EXAMINATION ON THE NEEDS OF FAMILIES OF INTENSIVE CARE UNIT PATIENTS AND THE LEVELS OF FAMILY PARTICIPATION TO PATIENT CARE The present study was planned in descriptive basis to determine the needs of families of intensive care unit patients and to examine the levels of family participation to patient care. The Level of Family Participation to Patient Care Scale and Critically Care Family Need Inventory were used in a sample of 201 family members who consisted 20 % of families whose patients were in the intensive care units of public hospitals, university hospitals or social insurance hospitals, in İzmir. As a result of this research, the most important and the least important percieved needs of the family members were as following: The ten items that were percieved as the most important needs by the families: 1. To receive information about the patient's conditation once a day, 2. To have explanations given that I can understand, 3. To be called at home about changes in the condition of the patient, 4. To be assured that the best care possible is being given to the patient, 5. To talk the physician once day, 6. To have questions answered honestly, 7. To be told about transfer plans that are being made, 8. To feel accepted by hospital staff, 9. To know the patienf s changes for recovery, 10.To have a specific person to call at the hospital when I could not be there. The ten items that were percieved as the least important needs by the families: 1. To be told about religious available in the hospital, 2. To have someone to encourage me to cry,3. To have food available in the hospital, 4. To talk to someone about negative feelings, such as guilt or anger, 5. To be assured that it is all right to leave the hospital for a while, 6. To have a bathroom near the waiting room, 7. To talk to the same nurse every day, 8. To have a place to be alone in the hospital, 9. To be alone at any time, 10.To touch the patient when I visit. As it is clear, the families indicated being consulted for the decisions made about the patient care as the first need; the other percieved needs, in decreasing order, were as following: given information about any changes in patient's condition, frequency of beeing asked for their opinions about the decisions made about the patient care, and, the condition in which they percieve themselves as a member of the health care team in the intensive care unit. The result of the analyses between the mean scores of the family participation to patient care and some variables were as following: Sex, age, education level, relationship to patient, or hospital stay in intensive care unit, did not influence the mean scores of the family members participation to patient care. However, the differences between the mean scores of the family members participation to patient care according to the hospital were statistically significant; the mean scores were the highest in the Hospital of Ege University and the lowest in Atatürk Public Hospital, Izmir. The result of the analyses between the mean scores of the family members needs and some variables were as following: Sex, age, education level, or hospital stay in intensive care unit did not influence the mean scores of the family members needs. However, the differences between the mean scores of the family members needs according to the hospital were found statistically significant; the mean scores were the highest in Atatürk Public Hospital, İzmir, and the lowest in Bozyaka Social Insurance Hospital.Furtherly, the mean scores of perceived needs of the patients friends were found significantly higher than those of the patients parents, spouses, children, brothers or sisters or relatives. KEY WORDS = Intensive care, Needs of patient/ s family, Participation to patient care, Crisis.