Diyabetli hastalarda fonksiyonel kapasitenin değerlendirilmesi

Abstract

diyabetli hastalarda fonksiyonel kapasitenin değerlendirme Fzt. Mehtap DOĞULUER D.E.Ü. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu'nda gerçekleştirilen bu araştırmada Tip 2 DM tanısı konmuş 30 olguda fonksiyonel kapasite değerlendirmesi yapılmış ve 30 sağlıklı olguyla sonuçlar karşılaştınlmıştır. Fiziksel uygunluk ` EUROFİT Fiziksel Uygunluk Bataryası` ile değerlendirilmiştir. Batarya kapsamında olguların vücut kompozisyonu (BKİ, deri kıvrımı ölçümleri), kardiyopulmoner (V02max, fitnes skoru), kas-iskelet sistemi (üst ve alt ektremite kuvveti, gövde esnekliği) ve motor uygunlukları (denge) incelenmiştir. Bu değerlendirmeler dışında olgulara Portable Spirometre ile solunum fonksiyon testleri ( VK, ZVK, ZEV1,TAH), duyu testleri (iki-nokta ayırımı, hafif dokunma,ağn) ve yürüme analizi yapılmıştır. İstatistiksel değerlendirmeler için SPSS for Windows 6.1 programı kullanılmıştır. Vücut kompozisyonu değerlendirme sonuçlarına göre,BKİ, yağ ağırlığı ve yağsız vücut ağırlık değerlerinde diyabetik ve kontrol grubu arasında anlamlı fark gözlenmezken, vücut yağ oranı yüzdesinin diyabetli olgularda anlamlı derecede yüksek olduğu belirlenmiştir ( p < 0.05). Diyabetik olgularda deri kıvrımı değerlendirmesinde ise Biseps ve Suprailiak bölgelerin anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur ( p < 0.05). Kardiyopulmoner uygunluk 6-dakika yürüme mesafesi, V02max, fitnes skoru ve solunum parametreleri diyabetik olgularda sağlıklılara göre anlamlı derecede düşük bulunmuştur ( p < 0.05). Motor uygunluk açısından gözler açık ve kapalı tek ayak üzerinde durma dengesi diyabetik grupta anlamlı derecede düşük olarak kaydedilmiştir ( p < 0.05). Sıçra- uzan, handgrip ve lateral fleksiyon testlerinden elde edilen değerler diyabetli olgularda anlamlı derecede düşük olduğu belirlenmiştir ( p < 0.05).Duyu değerlendirmesinde iki - nokta ayırımı test sonuçlarında bir fark görülmemiş, buna karşılık hafif dokunma ve ağrı değerlendirme bulgularında iki grup arasında anlamlı derecede fark gözlenmiştir ( p < 0.05). Yürüme analizinde destek yüzeyi ve ayak yerleştirme açısındaki farklılık iki grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı bulunmuştur ( p < 0.05). Bunun yanında diyabetik olgularda pes planus belirlenmiştir. Diyabetli olgularda, hastalık süresi uzadıkça fitnes skorunun ve duyunun azaldığı görülmüştür. Glikolize hemoglobin değerindeki artışın ise oksijen tüketiminde azalmaya neden olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak diyabetik olguların sağlıklı olgulara göre düşük fonksiyonel kapasiteye sahip oldukları belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler : Diabetes Mellitus, Fiziksel Uygunluk, Duyu, Yürüme L^ >:?:* - -.~ui.

EVALUATION OF THE FUNCTIONAL CAPACITY IN THE PATIENTS WITH DIABETES P.T.Mehtap DO?ULUER The aim of this study was to evaluate the functional capacity in 30 cases diagnosed as Type 2 DM and to compare them with 30 healthy cases. Physical fitness was evaluated with the `EUROFİT Physical Fitness Test Battery`. Within the scope of this test, the body composition of the subjects ( BMI, skinfolds), cardiopulmonary system ( maximal oxygen uptake, fitness score), musculoskeletal systems ( upper and lower extremity strength and trunk flexibility) and motor fitness (balance) were observed. Apart from this evaluations, pulmonary function tests ( VC, FEV1, FVC, PEF), sensory tests ( two-point discrimination, light touch and pain) and gait analysis were carried out. SPSS for Windows 6. 1 Programme has been used for the statistical evaluations. According to the results of body composition evaluations, although there was no significant difference between the diabetic groups and the control groups, in the diabetic cases, percentage of body fat was shown to be considerably higher ( p < 0.05). Among the diabetic cases, it was also significantly higher in Biceps and Suprailiac skinfolds ( p< 0.05). Cardiopulmonary fitness, 6-minute walking distance, V02max, fitness score and pulmonary parameters were found, in comparison to healthy cases, to be significantly lower. The results of the motor fitness evaluations, the diabetic patients had a lower value of the single leg balance test with eyes opened and closed. The results obtained from jump-stretch, handgrip and side-bending of the trunk tests were found to be considerably lower. In sensory evaluation there was no difference in the two-point test results. However, there was a considerable difference between the two groups in findings of light touch and pain evaluations. In the gait analysis, the difference with respect to surface support and foot- replacement angle was statistically significant between the two groups ( p < 0.05). Also, in the diabetic patients, pes planus was determined.In diabetic cases it has been observed that fitness score and sensory decreases with longer periods of diabetes. Also it was seen that increasing HbAlc% were associated with a decrease in maximal oxygen uptake. As a result it has been shown that diabetic cases have a lower functional capacitiy than the healthy subjects. Key Words: Diabetes Mellitus, Physical Fitness, Sensory, Gait