dc.contributor.advisor | Ceryan, Kerim | |
dc.contributor.author | Akyil, Nimet | |
dc.date.accessioned | 2021-05-05T09:12:22Z | |
dc.date.available | 2021-05-05T09:12:22Z | |
dc.date.submitted | 2000 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/580134 | |
dc.description.abstract | ÖZET Bu araştırmada primer hastalığa bağlı işitme kaybı gelişme olasılığı bulunan Diabetes Mellitus (D.M.) hastalarının odyolojik bulguları, normal işiten ve D. M. saptanmamış kişilerin bulgularıyla karşılaştırılmıştır. Bu çalışmada ayrıca D.M.'lu grup, kendi içinde yaş, hastalık süresi ve komplikasyonlar açısından da incelenmiştir. Belirtilen amaçları gerçekleştirebilmek için, 108 kontrol ve 101 D.M.'lu olgunun odyolojik testleri yapılmıştır. Her iki grup hasta üzerinde uygulanan Pür Ton Odyometri, Yüksek Frekans Odyometrisi ve Konuşmayı Ayırdetme Skoru (K.A.S.) test sonuçları birbirleriyle karşılaştırılmıştır. 1 1-20 yaş arası Tip I D.M. hastalarını kapsayan grubun işitme eşikleri 6000 Hz'e kadar olan frekanslarda ve K.A.S. 'da normal işiten yaşıtlarından farklı değilken (p> 0.05), 8000 Hz'den 16000 Hz'e kadar olan frekanslardaki işitme eşiklerinde anlamlı oranda farklılık bulunmuştur (p< 0.05). Tip II D.M. grubunda 31-40 yaşlarında sadece 4000 ve 6000 Hz'de işitme kaybı görülürken, K.A.S. sonuçları normallere göre anlamlı düzeyde düşük belirlenmiştir (p< 0.05). 41-60 yaş arasındaki Tip II D.M.'lu hastalarda 250 ve 16000 Hz arası frekanslardaki işitme eşikleri ve K.A.S. sonuçlan normallerden anlamlı derecede farklı bulunmuştur (p< 0.05). 60 yaş üzeri hastalardaki bu veriler anlamlı değildir (p>0.05). Ayrıca diabetes mellitus'un tedavi süresi, tedavi şekli ve ek nöropatinin varlığı, `ANOVA` testiyle istatiksel olarak incelenmiştir. Böylece D.M.'daki işitme kaybının hastalık süresi, tedavi şekli ve nöropatiyle ilişkisinin anlamlı olduğu belirlenmiştir (p< 0.05). Hipertansiyon, hiperkolesterolemi ve makroanjiopati bulgularının bulunduğu hastalarla, bu bulguları bulunmayan hastaların işitme eşikleri t testi ile karşılaştırıldığında bu bulguların işitme kaybı ile anlamlı düzeyde ilişkili oldukları belirlenmiştir (p< 0.05). Oysa, retinopati ve nefropati ile işitme kaybı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0.05). Anahtar Kelimeler: Diabetes Mellitus, İşitme Kaybı, Konuşmayı Ayırdetme Skoru, Pür Ton Odyometri, Yüksek Frekans Odyometrisi | |
dc.description.abstract | SUMMARY In this research, audiological evaluation of two groups were performed: patients with Diabetes Mellitus (D.M.) and nondiabetic subjects with normal hearing. Furthermore, patients with D.M.were analysed in term of their age, duration of disease and the complications. D.M. group was comprised of 101 patients, and the normal group was comprised of 108 subjects. Using pure tone audiometry, high frequency audiometry and speech discrimination scores (SDS), two groups were compared to each other. Patients with Type I D.M., who were between 1 1 and 20 years old, had hearing thresholds not significantly different from those of subjects with normal hearing in the same age group up to 6000 Hz and in terms of SDS (p> 0.05). However, thresholds of this patient group were significantly different from the normal hearing group in between 8.000 and 16.000 Hz frequencies (p< 0.05). In Type II D.M. group, who were in the age range of 31 and 40 years, only the thresholds in between 4 and 6 kHz, as well as SDS were different from those of subjects with normal hearing in the same age range. (p< 0.05). When Type II D.M. group in the age range of 41 and 60 years were compared to those of subjects with normal hearing, all thresholds obtained from 250 Hz up to 16 kHz as well as SDS, were significantly different. (p< 0.05). However, none of the hearing parameters obtained from 61 to 80 years old patients were found to be different from those of same age range of normals (p>0.05). When the hearing parameters obtained from patients with D.M. were also analysed in terms of the duration of the disease, the way of the treatment and the presence of neuropathy complication, these factors were found to be significantly correlated with the hearing loss (p< 0.05). Furthermore, when the patients grouped into depending on the presence of hypertension, hypercholesterolemia and macroangiopathy complication and these two groups were compared to each other, these factors were found to be correlated with the hearing loss (p< 0.05). However, the hearing loss in patients were not found to be correlated with nephropathy and retinopathy. Key words: Diabetes Mellitus, Hearing Loss, Speech Discrimination Score, Pure Tone Audiometry, High Frequency Audiometry. | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları | tr_TR |
dc.subject | Endocrinology and Metabolic Diseases | en_US |
dc.subject | Kulak Burun ve Boğaz | tr_TR |
dc.subject | Otorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat) | en_US |
dc.title | Diabetes mellituslu hastalarda odyolojik bulguların değerlendirilmesi | |
dc.title.alternative | The Validiation of the audiological results in diabetes mellitus patients | |
dc.type | masterThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı | |
dc.identifier.yokid | 101999 | |
dc.publisher.institute | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | |
dc.publisher.university | DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 99493 | |
dc.description.pages | 51 | |
dc.publisher.discipline | Diğer | |