Üst abdominal cerrahi sonrası solunum fizyoterapisinin etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET ÜST ABDOMINAL CERRAHİ SONRASI SOLUNUM FİZYOTERAPİSİNİN ETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ Üst abdominal cerrahi (ÜAC) geçiren hastalarda operasyon sonrası solunum fonksiyonlarında kısıtlılık, vital kapasite (VC) ve fonksiyonel rezidüel kapasitede (FRC) azalma görülmektedir. Akciğer volümlerinde ve arteryel oksijen seviyesinde de azalma görülmektedir. Akciğerlerin bazal bölgelerinin kollapsı ve artmış sekresyonlar nedeni ile solunum enfeksiyonu riski artmaktadır. Araştırmamız, ÜAC sonrası uygulanan solunum fizyoterapisi programının; risk gruplarında akciğer volümleri arterial kan gazları ve toraks eksponsiyonuna etkisini belirlemek amacıyla Dokuz Eylül Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı servisinde 42 hasta tedaviye alınarak uygulanmıştır. Toraks mobilitesi, arteriyel kan gazlan, solunum fonksiyon testleri, solunum frekansı tipi ve derinliği üç farklı zamanda değerlendirilmiş risk skoru pulmoner risk skorlaması ile belirlenmiştir, (preoperatif, postoperatif, taburcu olunduğu gün) Solunum fizyoterapisi postoperatif günden itibaren ilk iki gün 2 saatte bir takip eden günlerde günde 4 kez uygulanmış ve hasta taburcu olana kadar devam edilmiştir. Elde edilen ölçüm sonuçları istatistiksel yöntemler ile değerlendirildiğinde her üç risk grubunda da cerrahi ve anestezinin solunumu etkilediği, uygulanan tedavi ile değerlerin hastanede kalınan sürede operasyon öncesi seviyeye ulaştığı saptanmıştır. Komplikasyon gelişimi orta ve yüksek risk grubunda gözlenmiştir. ÜAC sonrası solunum fonksiyonlarını düzenlemek ve komplikasyonları önlemek amacıyla hastaların solunum fizyoterapisi ile desteklenmesi ve cerrahi grupta fizyoterapinin kısa süreli, sık terarlı olması gerektiği sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Üst abdominal cerrahi, solunum fonksiyonları, arteriyal kan gazı, solunum fizyoterapisi.

SUMMARY EVALUATION OF EFFICIENCY OF RESPIRATORY PHYSIOTHERAPY AFTER UPPER ABDOMİNAL SURGERY After operation, the reduction of respiratory functions, vital capacity (VC) and functional residual capacity (FRC) is observed on the patients who had upper abdominal surgery. Also the reduction is beeing noted in arterial oxygen level and in pulmonary volume. Respiratuar infection risk increases due to the collapse of lungs in basal sections and the increased secretion. Our research is to determine the influence of the respiratory phsiotherapy program utilized in post upper abdominal surgery is analyzed on the risk groups of pulmonary volumes, arterial blood gases and thorax expansion which is accomplished in Dokuz Eylül University Department of General Surgary in 42 patients rehabilitation. Thorax mobility, arterial blood gases, respiratory functional tests, the types of respiration, rate and the respiratory depth are evaluated in three different time period; (preoperative postoperative, on the day the patient dischanged). Risk score is determinated with pulmonary risk score. Respiratory physiotherapy is beeing performend in every two hours for the first two days after surgery. For the following days it is beeing repeated with four times a day until patient discharge. When measurement results obtained is evaluated in statistical method that the surgery and an anesthesia effects the respiration in every three risk groups. And with the rehabilitation during the patients stay at the hopsital was beeing observed that the respiration returns to the level of before operation. Studies have shown that complication develops in an intermediate risk group and in the high risk group. As a conclusion it is essential to support patients with respiratory physiotherapy to prevent complicaitons after upper abdominal surgery and in surgery groups short term physiotherapy is required to repeat frequently. Key Words: Upper abdominal surgery, pulmonary function, arterial blood gases, chest physiotherapy.