Karpal tünel sendromunda sinir kaydırma egzersizlerinin etkinliği

Abstract

ÖZET KARPAL TÜNEL SENDROMUNDA SİNİR KAYDIRMA EGZERSİZLERİNİN ETKİNLİĞİ FİZYOTERAPİST AYSEL ENHOŞ Karpal tünel sendromunun konservatif tedavisine ek olarak sinir kaydırma egzersizlerinin etkinliğini araştırmak amacı ile yapılan bu çalışma; İzmir El Mikrocerrahi-Ortopedi Travmatoloji Hastanesinde, 26 hasta üzerinde gerçekleştirilmiştir. Karpal tünel sendromlu 35 el, rasgele yöntemle iki gruba ayrılarak; kontrol grubundaki 16 ele, statik volar bilek splinti yapılmış ve fonksiyonel aktivitelerin modifikasyonu için eğitim verilmiştir. Deney grubunda yer alan 19 ele ise, bu tedavi yöntemlerine ilave olarak sinir kaydırma egzersizleri uygulanmıştır. Tedavi programı her iki gruba 6 hafta gece ve gündüz, 4 hafta gece splinti ve eğitim şeklinde; deney grubuna bunlara ek olarak sinir kaydırma egzersizleri (Nerve gliding exercises), 10 hafta süre ile uygulanmıştır. Olgulara tedavi öncesi ve sonrası ağrı, duyu, kas kuvveti, kavrama ve çimdikleme gücü yönünden değerlendirmeler, `Tinel ve Phalen Testleri` ve elektrofizyolojik testler uygulanmıştır. Araştırmada, hem kontrol hem de deney grubunun tedavi sonrasında, başlangıca göre anlamlı iyileşmeler olduğu tespit edilmiştir. (p< 0,05). Gruplar birbirleri ile karşılaştırıldığında ise, kavrama kuvveti açısından, deney grubunun kontrol grubuna oranla daha anlamlı bir sonuç ortaya çıkarttığı belirlenmiştir (p<0.05). Bu çalışmadan elde ettiğimiz veriler ile, karpal tünel sendromunun tedavisinde sinir kaydırma egzersizlerinin, diğer konservatif tedavilerle birlikte ve tedavinin etkinliğini arttırmak amacı ile kullanılmasının uygun olabileceği görüşüne varılmıştır.

SUMMARY THE EFFICACY OF NERVE GLIDING EXERCISES IN CARPAL TUNNEL SYNDROME PHYSICALTHERAPIST AYSEL ENHOŞ This study which aims at investigating the efficacy of nerve gliding exercises in addition to the conservative treatment of carpal tunnel syndrome has been carried out on 26 patients, at Izmir Hand and Microsurgery Hospital. 35 hands with carpal tunnel syndrome have been divided into two with randomised selection method, and static volar wrist splint has been applied to the 16 hands in the control group and the patients have been trained on the modification of functional activities. To the 1 9 hands in the experiment group, nerve gliding exercises have been applied in addition to these treatment methods. The treatment program has been performed in both groups for a total period of 10 weeks, day and night for 6 weeks and 4 weeks as night splint and training, and in the experiment group, nerve gliding exercises in addition to these. Pretreatment and posttreatment assessments as regards pain, sense, muscle strength, grip and pinch stength, and Tinel and Phalen tests have been performed on the cases, and electrophysiological tests have been recorded. In the study, a significant progress has been determined in both control group and the experiment group on the posttreatment phase as compared to the initial phase (p<0,05). When the groups were compared with each other, however, the experiment group has been observed to have a more significant result than that of the control group as regards grip strength (p<0.05). With the results obtained in our study, it has been concluded that in the treatment of carpal tunnel syndrome, nerve gliding exercises can be utilised together with the other conservative methods of treatment with succesfully.