İzmir Atatürk Organize Sanayi Bölgesi`nde bulunan işyerlerinin acil durumlara yönelik hazırlığının değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Amaçlar: 1. Izmir Atatürk Organize Sanayi Bölgesinde (İAOSB) bulunan işyerlerinin acil durumlara yönelik hazırlığının değerlendirilmesi; 2. Acil durumlara hazırlıklı olmayı etkileyen etkenlerin saptanması; 3. İşyerlerinde acillere yönelik hazırlıklı olma durumunun saptanmasında kullanılacak bir ölçütün geliştirilmesi için ön bulguların elde edilmesidir. Yöntem: Araştırma kesitsel ve analitiktir. Evrende İAOSB'nde 2001 yılında üretim yapan 305 büyük, orta ve küçük ölçekli işyeri yer almaktadır. Araştırmanın örneği işkolu ve işçi sayışma göre iki kez tabakalandıktan sonra rasgele seçilen 91 işyerinden oluşmaktadır. Ulusal düzenlemeler, uluslararası (DSÖ ve- ILO) öneriler doğrultusunda geliştirilen Acil Durumlara Hazırlıklı Olma (ADHO) ölçeği ve genel bilgiler anketi araştırmacı tarafından işyerlerine uygulanmıştır. Bulgular: İşyerlerinden %9.9'unun ADHO düzeyi yeterlidir. İşçi sayışma göre büyüklük (p=0.0009), yabancı ortak (p=0.0159) ve iş güvenliği sorumlusu (p=0.0032) ile ADHO ilişkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: İşçi sayısına göre büyüklük, yabancı ortak ve iş güvenliği sorumlusu ile ADHO ilişkisi anlamlıdır ve ADHO ölçeği hızlı değerlendirme aracı olarak kullanılabilir. Anahtar sözcükler: Acil Durumlara Hazırlıklı Olma, İş Sağlığı ve Güvenliği, Endüstriyel Kazalar, Olağandışı Durum, Acil Durumlara Hazırlıklı Olma Ölçeği

ABSTRACT Objectives: 1. Evaluation of emergency preparedness of workplaces which takes place in Izmir Atatürk Organized Industrial Region (IAOIR), 2. Determination of cause spesific factors which affects emergency preparedness of workplaces, 3. Determination of preliminary findings to improve an emergency preparedness scale that will be used to evaluate emergency preparedness in workplaces. Methods: The study is cross sectional and analytical. The population consists of 305 large, medium and small scale workplaces that are manufacturing at IAOIR in 2001. The sample consists of 91 workplaces which were two times strafied both for sector and size of workplaces and than randomizely choosed. Emergency preparedness scale that was developed by using national regulations, international (WHO and ILO) recommendations and a general information questionnaire were applied to the workplaces by the researcher. Results: 9.9 % workplaces' emergency preparedness level was satisfying. Relations of being prepared with size of the workplace (p=0.0009), existence of foreigner partner (p=0.0159) and having safety specialist (p=0.0032) were found statisticaly significant. Conclusion: Relations of being prepared with size of the workplace, existence of foreigner partner and having safety specialist were found significant and Emergency Preparedness Scale can be used as an assesment tool for workplaces. Key words: Emergency Preparedness, Occupational Health and Safety, Industrial Accidents, Disasters, Emergency Preparedness Scale.