Elit teniscilerde glenohumeral eklem hareketliliği, skapular diskinezi ve omuz eklemi pozisyon hissinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: Baş üzeri atış sporu yapan atletlerin omuz eklemleri yüksek mikrotravmatik stresleremaruz kaldığı için bu kişilerin dominant omuzlarında, non-dominant omuzlarına kıyasla bazıfiziksel değişiklikler görülür. Yaralanma riski altındaki omuzu tanımlamak ve atış sporu yapanatlet için önleyici ve rehabilite edici stratejiler geliştirmek amacıyla, sağlıklı atıcı omuzdakiadaptasyonları saptamak gereklidir.Amaç: Çalışmanın amacı; elit tenisçilerin omuzlarında glenohumeral eklem rotasyonelhareketliliğini, rotasyonel hareketlerde eklem pozisyon hissini, skapular diskineziyi ve posteriorkapsül gerginliğini değerlendirmek, dominant ve non-dominant omuzları karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Ocak-Mart 2006 tarihleri arasında, zmir genelindeki tenis kulüplerinde, enaz son 5 yıldır ara vermeden tenis oynayan, 7 kadın ve 15 erkek (yaş ortalamaları 21.0± 9.5 yıl)elit tenisçi olgu çalışmaya dahil edildi.Olguların sosyodemografik özellikleri, son 2 yıl içindeki omuz ağrısı semptomu, tenis oynamasüreleri, glenohumeral eklem rotasyonel hareketliliği, rotasyonel hareketlerde glenohumeraleklem pozisyon hissi, skapular diskinezi ve posterior kapsül gerginliği değerlendirildi.statistiksel analizler SPSS 11.0 programı kullanılarak yapıldı.Bulgular: Elit tenisçilerin dominant ve non-dominant omuzları, glenohumeral ekleminrotasyonel hareketliliği açısından karşılaştırıldığında, nternal Rotasyon (IR) ve total rotasyonortalamalarının dominant omuzlarda düşük olduğu belirlendi (p<0.05). ER'un %90'ında yapılanölçümlerdeki hata skorlamaları dominant tarafta daha yüksek bulundu (p<0.05). SkapularDiskinezi Testi (SDT) sonuçlarında, dominant tarafta daha fazla skapular diskinezi tespitedilerek, omuzlar arasında anlamlı fark saptandı (p<0.05). Lateral Skapular Kayma Testi (LSKT)sonucunda, dominant ve non-dominant omuzlar kıyaslandığında, 2 pozisyonda yapılanölçümlerde anlamlı fark bulundu (p<0.05). Ayrıca 11 olguda, test pozisyonlarının en az birinde,omuzlar arasında en az 1,5 cm'lik fark olduğu belirlendi. Dominant omuzlarda posterior kapsülgerginliğinin anlamlı olarak daha fazla olduğu tespit edildi (p<0.05). Cinsiyet, tenis oynamasüresi ve son 2 yıl içindeki omuz ağrısı semptomu açısından, değerlendirilen parametreler arasıfark bulunmazken, LSKT'nde sadece bir test pozisyonunda yapılan ölçümlerdeki farklar ileayrıca ER'un %90'ında yapılan ölçümlerdeki hata skorlarının 18 yaş ve altındaki olgularındominant omuzlarında, 19 yaş ve üstündekilerin omuzlarındakine göre daha düşük olduğubelirlendi (p<0.05).Sonuç: Elit tenisçilerin dominant ve non-dominant omuzları karşılaştırıldığında, dominanttarafta, glenohumeral eklemin IR ve total rotasyon hareketliliğinde, ER'un %90'ındaki eklempozisyon hissinde, posterior kapsül gerginliğinde, skapular pozisyon ve hareketliliğindeadaptasyonel değişiklikler olduğu gözlenmektedir.Anahtar kelimeler: Omuz, tenisçiler, glenohumeral eklem hareketliliği, propriosepsiyon,skapular diskinezi

Introduction: As the overhead athletes? shoulder joints are exposed to high microtraumaticstresses, some physical alterations appear in their dominant shoulders when compared with thenon-dominants. It?s required to determine adaptations in the healthy throwing shoulder to definethe shoulder in the injury risk and, develop preventative and rehabilitative strategies for theoverhead athletes.Purpose: The purpose of this study was to evaluate the rotational range of motion, the jointposition sense in the rotational movements, scapular dyskinesis and the tension of posteriorcapsule and, compare the dominant and non-dominant shoulders of elite tennis players.Method: In January- March 2006, in tennis clubs around zmir, 7 women and 15 men (meanage 21.0±9.5 years) elite tennis players, playing tennis without any intervals at least for 5 years ,were participated in the study.The sociodemografic data, shoulder pain symptom in last 2 years, the glenohumeral joint rangeof motion, the joint position sense in the rotational movements, scapular dyskinesis and thetension of posterior capsule were evaluated. Statistical analysis was made with SPSS 11.0Windows.Results: When the dominant and non-dominant shoulders of elite tennis players were compared,related to glenohumeral joint rotational range of motion, means of Internal Rotation (IR) andtotal rotation were less in the dominant shoulders (p<0.05). The error scores in themeasurements at %90 of ER were found greater in the dominant sides (p<0.05). In the results ofScapular Dyskinesis Test (SDT), there were significant difference between the shoulders, asdetermining more scapular dyskinesis in the dominant sides (p<0.05). In the Lateral ScapularSlide Test (LSST) results, a significant difference was established between shoulders in 2positions (p<0.05). Besides, in 11 cases, at least at one test position, a difference was foundbetween the shoulders for at least 1,5 cm. The tension of the posterior capsule was determined tobe greater in the dominant shoulders (p<0.05). Between the parameters evaluated, no significantdifference was found referring to sex, years of playing tennis and shoulder pain symptom in last2 years, however, in the measurement differences of LSST in one position, and also in the errorscores of measurements at %90 of ER, there were significant differences between the shouldersof cases 18-year-old and under, and, 19- year-old and over.Conclusion: When the dominant and non-dominant shoulders of elite tennis players arecompared, some adaptational alterations are seen in the dominant sides, in the glenohumeraljoint IR and total rotation range of motion, in the joint position sense at %90 of ER, in tension ofposterior capsule and in scapular position and movement.Key Words: Shoulder, tennis players, glenohumeral joint range of motion, proprioception,scapular dyskinesis